Hoofdstuk 9

344 17 2
                                    

Twee dagen geleden zijn we thuis gekomen van een super leuke vakantie. Helaas moet ik vandaag weer naar het ziekenhuis voor de chemo. Ik kijk er weer erg tegenop. In de auto zet ik mijn muziek aan. Deze playlist hebben Cassandra, Ian en Max in elkaar gezet. Als we in mijn kamer aankomen zie ik iets op mijn bed liggen. Het is een knuffelbeertje met daarbij een envelop. Als ik samen met Anne mijn spullen heb uitgepakt pak ik de envelop en lees deze hardop voor. "Lieve Melissa, Wat een verschrikkelijk nieuws hebben wij moeten horen over jou. We hopen dat het nu wat beter met je gaat en dat het goed komt met je. Houd je sterk en wie weet zien we je snel. een hele dikke knuffel en kus van Tess, Floor en alle medewerkers en kinderen van het weeshuis." Ik probeer mijn tranen weg te vegen als er een zuster binnen komt met een hele grote envelop en een pakketje. Als de zuster het infuus en alles bij mij aanlegt pak ik ondertussen het pakketje uit. Het is een boekje met allemaal foto's en lieve teksten. Echt iedereen staat erin. Een hele leuke foto van alle kinderen die in het weeshuis wonen, een lief berichtje van Floor en Trudie, maar ook alle finalisten hebben als verrassing een berichtje met foto voor mij gemaakt. Als ik de envelop openmaak valt er een mapje uit. Het komt uit het weeshuis. Alle kinderen hebben een tekening voor mij gemaakt. Het ziet er zo vrolijk uit. Echt heel lief van allemaal. Ik besluit samen met Anne een brief te schrijven voor het weeshuis. Als de brief klaar is besluit ik om hem gelijk op te sturen. Voor de finalisten spreek ik een videoberichten in op app.

Als ik twee uur later wakker word zit het hele gezin bij mij aan mijn bed. Het gaat nu goed met me en heb nog geen last van bijwerkingen. De zuster komt binnen gelopen met een grote doos. Ik kan helaas nog niet zien wat er in zit. "Pruiken tijd" zegt ze met een vrolijke stem. Ze zet de doos op mijn bed en opent hem. Helaas zie ik geen pruiken met dezelfde haarkleur die ik had. Dat is helaas ook onmogelijk aangezien ik rood haar had. Toch zie ik een mooie bruin/rode pruik die bijna hetzelfde was als mijn eigen lengte. Als ik hem op mijn hoofd heb zie ik een traan over Anne haar wang rollen. Ik vind het ook zo rot voor ze. Maar als ik haar een dikke knuffel en een kus op haar wang geef is het goed en veegt ze haar traan weg. Ik besluit die pruik te nemen. Dan vertelt Ian dat ze aankomend weekend te horen krijgen met welk nummer ze op gaan treden in de halve finale. Ik wil daar zo graag bij zijn. De zuster wilt weglopen als ze mij hoort zeggen dat ik er heel graag bij wil zijn. "Als je je nu rustig houd en de aankomende dag ook zie ik geen mogelijkheid om niet te gaan. Maar dan moet je mij dit wel echt beloven". Ik schud hevig met mijn hoofd en ga rustig in bed liggen. Als ik mijn telefoon erbij pak zie ik dat ik al veel berichten heb in de groepsapp. Ik besluit om een leuke foto te maken met mijn pruik en die ook te sturen met de tekst. ~ ik heb geen bowlingbal meer 😂. Maar wat ben ik blij met mensen die hun eigen haar af willen staan om zieke kinderen te helpen om weer haar te kunnen krijgen.❤️~ ook zet ik de foto op Instagram met dezelfde tekst. Al snel heb ik heel veel lieve reacties en heel veel likes. Het doet me heel veel dat iedereen zo meeleeft met de familie maar ook met mij. Ik besluit mijn telefoon weg te leggen en even te gaan rusten. Ik hoorde dat Ian opstond, naar de deur liep, hem opende en weer dicht deed.

~IAN~
-Hey people. Ik wil even een mededeling doen. Melis mag aankomende vrijdag naar huis als het goed met haar gaat. Het lijkt mij een leuk idee om haar te verrassen. Mijn idee was om haar favoriete liedje te zingen aankomende zaterdag. Haar favoriete liedje is perfect van Ed Sheeran. Als iedereen ervoor zorgt dat ze de tekst kennen kunnen we dit zaterdag voor haar zingen. ☺️-. Iedereen lijkt het ermee eens te zijn want krijg al snel berichten binnen dat ze het allemaal een super leuk idee vinden. En zo spreken we het af.
De dagen vlogen voorbij en voor ik het wist was ze alweer thuis en kon ik weer even bijkletsen met haar. Ik zag dat ze moe werd en bracht haar naar haar slaapkamer waar ze lekker uit kon rusten. Ik had een glas limonade op haar nachtkastje gezet zodat ze wat kon drinken als dat nodig was. Al snel viel ze in slaap. Even bleef ik bij haar zitten en hield haar had vast. Ik hoop zo dat je mijn verrassing mooi gaat vinden, dacht ik bij mezelf. Toen ik weer beneden was pakte ik een groot vel papier en begon er wat op te schrijven. Als het klaar is maak ik er een foto van en stuur dit in de groepsapp. Ze vinden het erg mooi geworden en vinden het super lief dat ik dit allemaal voor Melissa regel. Ik kan ook niet anders want het is de allerliefste zus die ik ooit gehad heb, en wat ze de laatste tijd allemaal meegemaakt heeft is ook geen pretje. Als het papier helemaal droog is zorg ik dat ik het bij mijn spullen neerleg die ik morgen nodig heb. Dan krijg ik een appje van Melissa dat ze met Cassandra heeft afgesproken en dat zij zometeen langs komt. Ik kijk een beetje verbaast als ik de deurbel hoor. Ik geef Cassandra een kus en al gauw loopt ze naar boven. Wat fijn dat het toch weer even zo kan. Dan zie ik Anne naar boven lopen en hoor haar zeggen dat ze het niet te lang mogen maken, want anders kan ze morgen niet mee. En dat wilt ze heel erg graag. Na ongeveer anderhalf uur komt Cassandra weer naar beneden gelopen. Ze vertelt aan Anne dat Melissa weer in slaap was gevallen maar dat ik nog even bij haar was gebleven. We hadden een aflevering van Riverdale gekeken toen ze in slaap viel. Toen heb ik hem maar uitgezet zei ze. Geef je een dikke knuffel van mij aan haar vroeg ze aan mij. Ik knikte. Ze gaf me nog een kus en knuffel en ging er weer vandoor. Het bleek ook al tijd te zijn voor het diner. We waren net aan het eten toen Melissa naar beneden kwam gelopen. Zij had ook zin om iets te eten en ging aan tafel zitten. We aten een lekkere pastasalade die Anne zelf had gemaakt. Het smaakte heerlijk. Onder het eten vertelde ik wat Cassandra had gedaan en gaf haar de knuffel die ik beloofd had om te geven. Toen we klaar waren met eten maakte ik een super leuke selfie met Melissa, Lotte en Kiya die Melissa en ik allebei op social media zette. Daarna zijn we nog even met zijn allen gaan kleuren. Rond acht uur zijn Melissa en de tweeling samen naar bed gegaan, want de tweeling slaapt heel veel bij Melissa als ze thuis is en als Max er niet is. Is wel super schattig. Niet veel later ben ik mijn spullen verder in gaan pakken en ook gaan slapen want het wordt morgen weer een lange dag.

Ik word langzaam wakker van het gefluister van Lotte en Kiya en zie dat het half acht is. We vertrekken om half negen dus begon ik mezelf een beetje te haasten. Ik pakte mijn pruik van het kastje af en begon het op mijn hoofd te zetten. Daarna ben ik mezelf wat op gaan maken en mijn tanden gaan poetsen. Rond acht uur zaten we met zijn allen te ontbijten toen de deurbel ging. Ik liep naar de deur en zag dat het opa en oma waren. Zij komen vandaag op de tweeling passen. Om vijf voor half negen namen we afscheid van opa, oma en de tweeling en liepen naar de auto waar we ons klaarmaakte voor een rit naar Hilversum.

Toen we in Hilversum aankwamen zei Florian dat we nog iets op moesten halen, maar dat we eerst Ian af moesten zetten bij het AVROTROS gebouw en dat deden we. We kwamen aan bij de Starbucks waar ik mijn favoriete koffie mocht uitzoeken. We dronken deze op en reden toen weer rustig aan naar het AVROTROS gebouw. Toen we er aankwamen was er een heel pad gemaakt van mooie hartjes ballonnen in verschillende kleuren en er lag een rode loper uit. Ik stapte uit en voelde mijn ene hand in die van Florian en mijn andere in die van Anne. Toen we binnen aankwamen was er niemand te zien. Er kwam een man aanlopen van het gebouw zelf die ons naar een plek bracht waar we nooit eerder waren geweest. Er stond een podium en er stonden drie stoelen. We gingen er met zijn drieën zitten toen er wat spotlights aangingen op het podium en Perfect van Ed Sheeran gedraaid werd. Alle finalisten kwamen wel zingend het podium op. Bij de eerste zin werd ik al geraakt, maar toen het liedje afgelopen was en ik iedereen wilde bedanken kwam Ian naar voren met een groot papier waarop stond 'lieve Melis, houd je sterk! Wij vechten met je mee. Dikke knuffel en kus van ons allemaal.' Ik rende wel huilend naar het podium waar ik iedereen een knuffel gaf. Toen ik bij Max aankwam maakte hij mijn gezicht droog, gaf me een hele dikke knuffel en fluisterde dat hij super trots was op mij. Ik wist niet wat ik op alles moest zeggen. Ook kreeg ik van een paar meiden nog een klein cadeautje wat ik super lief vond.
We zaten in de normale ruimte te wachten toen de styliste een paar namen noemde die met haar mee mochten. De jongens zaten er nog niet tussen dus kon ik nog even bij ze blijven zitten. Toen Niels en Jannes wat vragen hadden gesteld over het ziekenhuis werden zij opgehaald voor een zangles. Ik ging weer bij de ouders zitten waar we gingen wachten tot iedereen weer terug kwam.
Vandaag waren het de laatste voorbereidingen voor de halve finales. En werd er bekend gemaakt wie tegen wie ging strijden in de halve finale. Toen iedereen naar beneden kwam lopen van de trap werd er geklapt. Familie mocht tijdens het filmen achter de camera zitten zodat zij ook mee konden maken wie tegen wie ging strijden. Iedereen kreeg een envelop met daarin een briefje met 1e of 2e halve finale. Iedereen mocht hem tegelijk open maken maar ze moesten er wel voor zorgen dat niemand het zag. Toen werd er een lijn getrokken tussen 1e en 2e halve finale. Er werd uitgelegd dat de finalisten met 1e halve finale in het 1e halve finalevak moesten staan en degene die in de 2e halve finale zitten moeten in het vak van 2e halve finale staan. Familie mocht aftellen en bij drie rende ieder naar zijn of haar vak. En toen was het bekend. In de 1e halve finale strijden Montana met hold my hand, Dreamz met chained to the rhythm en Sezina met symphony voor die finaleplek. En in de 2e halve finale gaat het tussen Wieke en Dylan met a whole new world, Fource met there's nothing holdin' me back en Manouk met say you won't let go voor een finaleplek. Het gaat heel spannend worden de aankomende drie weken en ik ben erg benieuwd wie er naar Georgië gaat. Maar heel stiekem ga je hopen dat de jongens met zijn vieren gaan winnen. Na de bekendmaking mag iedereen een optreden geven met het nummer die ze in de halve finale gaan zingen. Het ziet er allemaal super leuk uit.
Aan het einde van de dag zitten we met zijn allen bij de Mac te eten waar we ook nog een aantal leuke foto's maken. Daarna nemen we afscheid van elkaar, maar zolang hoeven we niet zonder elkaar want bij elke liveshow zijn we aanwezig. Ik geef iedereen een knuffel en ga in de auto zitten.
Het was een leuk weekend en heb er erg van genoten.

Er Is Nog HoopWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu