Kilometrelere Rağmen

Manzara

12. Kısa olduğundan hemen ardından bunu yayınlıyorum. Bayram sonuna kadar yazamayabilirim. Keyifli okumalar :)

-Damla-

Ahmet arabayı dehşet hızlı sürüyordu ve ne yapacağımı bilemiyordum. Bağırışlarıma rağmen bir şey yapmıyordu. Arabayı ıssız bir yere getirdiğinde uçurumun kenarında olduğumuzu fark ettim. Beni zorla arabadan çekiştirerek uçurumun kenarına bıraktığında hem ağlıyor hemde bağırıyordum.

"Bak manzaraya çok güzel"'diyerek yanıma oturduğunda korkudan titriyordum. Herif hala manzara diyor bana hasbinallah.

"Sende o manzara kadar güzelsin. Ama her zaman değil" diyerek elimi zorla tuttuğunda elimi çekmeye çalıştım ama çırpınsam düşecektim.

"Ne zaman biliyor musun? Sadece benim yanımda olduğun zaman." Diyerek saçlarımdan tuttu ve beni kaldırdı.

"Bana bunları yaparken yanında olmamı mı bekliyorsun?" Dediğimde saçlarımdan elini çekti ve arabaya binip gitti. Bu çocuk psikopat manyağın teki.

-Ceren-

Bir süre gittikten sonra arabadan inmek istedim. Fakat Cenk tüm kapıları kilitlediğinde hayatımın hatasını yaptığımı fark ettim. Beni kaçırmasına izin vermiştim!

Küçük bir dağ evine geldiğimizde beni salona bıraktı ve evin her yerini kilitledi. Pencerelerde bile kilit vardı. Burası nasıl bir yerdi böyle?!

Karşıma oturduğunda oturduğunda tiksinerek ona baktım.

"Sadece konuşacağım merak etme."

"Adam gibi bir yerde de konuşabilirdik." Dediğimde omuz silkti.

"O gün annemle gitmemin sebebi senin o aptal arkadaşlarının benim nişanımı mahvetmesiydi." Dediğinde sinirlenerek gözlerimi üzerine diktim.

"Sen kime aptal diyorsun ya!" Diye bağırdığımda sadece güldü.

"Size tabiki. Sena ile yaptığımız plana hemen kandın. O Mustafa'yla konuşurken kıskanıp hemen kendini arabama attın yalan mı? Aptalsın. Arkadaşlarından daha aptal. " diyerek sırıttı.

Demek sevgilisinin adı Sena'ydı. Ve ben Mustafa'nın boşuna günahını almıştım. Aptallığım ve iç sesim kavga ederken şu an tek istediğim "Hüloooo" diye bağırıp burdan kaçmaktı. Yaptığımsa omuz silkmek.

"Konuşman bittiyse bırak beni artık." Dediğimde yine sırıttı. Ben bununlayken bu kadar gevşek değildi bu manyak.

"Bitmedi. Yapacakların şunlar; O aptal kızların tek tek benden özür dilemesini sağlayacaksın" dediğinde bu sefer gülen ben oldum.

"Yürüyen saçmalıksın" diyerek gülüyordum.

Sinirli bir şekilde ayağa kalktı ve tişörtümün yakasını omzumdan aşağı indirmeye kalktığında "Tamam tamam, yapacağım" deyivermiştim.

Gece yarısı olduğunda karşımda uyuyakalmıştı ve ben sandalyeye bağlı bir şekilde karşımdaki manyağı izlemek zorundaydım. Birden kapı açıldı ve biri ellerimi çözmeye başladı. Sandalyeden tamamen kurtulduğumda arkamı döndüm.

Kurtarıcım yine gelmişti...

- Elif -

Karşımda Furkan'ı gördüğümde şaşkınlıktan ölecek gibiydim ve istemsizce ağlıyordum.

"Furkan sen evlisin" dediğimde karşıma oturdu.

"Evli değilim, o ablamdı. Sadece hislerimden haberdar olmayın diye o yalanı söyledim. Sürprizimi beğendin mi?" Dedi gülerek.