Kilometrelere Rağmen

Hasar

15 Gün Sonra

-Beyza-

Gözlerimi bahçedeki insanlara diktiğimde kızlardan haber bekliyordum. Aradan 15 gün geçmişti ama o psikopatın bize verdiği hasar çok büyüktü.

Haberi aldığımda deliye dönüp kendimi dışarı atmıştım ve otelde karşıma çıkan ilk tanıdık isim olduğu için Murat'tan yardım istemiştim. 15 gündür benimle oradan oraya koşturuyordu. Önce arkadaşlarımın hepsini İstanbul'da aynı hastaneye nakil ettirmiştik ve sonrada Murat'ın polis arkadaşı sayesinde mesaj atan numaradan maskeyi bulmuştuk. Maske grup ilk açıldığında gruba giren ama sonradan kavga ederek gruptan attığımız bir kızdı. Sırf aramıza giremediği için bu yaptıklarını anlayamıyordum. Oflayarak başımı eğdim. Murat'ın getirdiği çayı içerek kendime gelmeye çalıştım. Kız görümcemle, ah eski görümcemle, iş birliği yapmıştı resmen! Ne olaylar yaşamıştık ama. Ergen bir kızın kıskançlık krizleri yüzünden şu an arkadaşlarım ölümle burun burunaydı.

Hızla bana gelen Murat'ı gördüğümde sorgular bakışla ona baktım.

"Damla uyanmış sonunda ama sinir krizi geçiriyor" dediğinde koşarak içeri girdik ve Damla'nın odasına doğru koştuk.

-Damla-

Gözlerimi açtığımda karşı koltukta oturan Ahmet'i gördüm gözleri kıpmırmızıydı. Doğrulduğumu görünce sevinçle ayağa kalktı ve bana sarıldı.

"Sonunda uyandın. İyisin çok iyi." Dediğinde hiçbir şey anlamayarak ona baktım.

"Ahmet neler oluyor?" Dediğimde başını öne eğdi ve oturdu.

"Her şeyi anlatacağım ama lütfen sakin ol Damla bitirmemi bekle çünkü olay sadece bizim yaptığımız kazadan ibaret değil." Dediğinde korkuyla onu dinlemeye başladım.

"Öncelikle annenler buradaydı dinlenmek için size gittiler. Yani hepinizin ailesi sizde." Dediğinde şaşırdım. Bizim için bu kadar endişelenmişler miydi? Hemde İzmir yolunda kaza yapmıştık. Neden İstanbul'daydık? Meraklı gözlerle Ahmet'e bakınca devam etti;

"Ben ve Olcay önde kemerlerimizi takmıştık ama siz arkada uzanmak için Elif ile kemerinizi çıkarmışsınız. Kaza olduktan sonra arka tarafta bir patlama olmuş ve arabanın arka kısmı, yani Elif'in olduğu kısım yanmış." Dediğinde çığlıklarla ağzımı kapadım. Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Elif, Elif'in yüzü ve vücudu yangından büyük hasar görmüştü. Seninse 15 gündür bilincin yerinde değil. Olcay ve ben ufak yaralarla kurtulduk ama Elif..." Dediğinde tekrar çığlık attım.

"Lütfen bitene kadar dinle. Olaylar çok büyük." Dediğinde kafamı salladım.

"Yine bu maske işin içine girmiş. Ceren ve Emre'ye bir kamyon çarptırmış ama neyseki ikiside sağ kurtularak buraya geldiler. Zülal'i ise tuvalet için Arda'nın yanından ayrılınca bıçaklamışlar. Kan kaybından kalbi 2 kez durdu ama Arda ona kan verdi. Şu an müşaade altında tutuluyor." Dediklerine karşılık yine çığlığı basmıştım. Allahın cezası maske!

"Merve ve Mert'in uçakları denize düşmüş ve Mert 15 gündür kayıp. Merve ve bebeğin sağlığı yerinde fakat 15 gündür karakolda sabahlıyor neredeyse. Mert'ten tek bir haber bile yok." Bunu söylerken Ahmet'inde gözlerinden yaşlar dökülmüştü. Sonuçta Mert onun dostuydu.

"Emir ve Merve'yi ise zehirlemeyi tercih etmiş. Merve'nin midesi temizlenmişti fakat Emir'in çoktan kanına karışmış. Senin gibi 15 gündür komadaydı. Bilinci hala yerine gelmedi." Duyduklarımdan sonra biraz afallasamda tereddüt etmeden yerimden kalkmaya çalıştım. Ahmet ağlıyordu. Yerimden kalkmaya çalıştıkça bir eksiğim olduğunu fark ettim.