Kilometrelere Rağmen

Dönüş

- Merve -

"Aman Allahım!"

Yerde kanlar içinde yatan Mert'in yanına eğildim. Bacağında Eren'in tişörtü sarılıydı.

Hemen arabaya binip hastaneye doğru hareket ettik. Arabayı Eren sürüyordu. Bacağı kanlar içindeydi.

Hastaneye geldiğimizde doktorlar Mert'i acile aldılar. Dışarıda beklerken sinirle Eren'e döndüm.

"Mert'e ne oldu!!" Gözlerimi sildim.

"Merve sakin ol. Evime gelmiş ama ben evde değildim. Hırsız girmiş evime ve hırsızlarla atışmış bıçağı saplayıp kaçmışlar" dediğinde gözlerimden yine yaşlar döküldü. Mert bunları Eren'e anlatmıştı ama ben geldiğimde baygındı.

"Neden hemen hastaneye getirmedin!?"

"Halledebilirdim de ondan zaten çok derin değil sakin ol" dediğinde koltuklara oturup başımı sıvazladım. Aklım almıyordu. Mertle bu kadar yabancılaşmamızı aklım almıyordu!

Birkaç saat sonra Mert uyanmıştı ve Eren ona kısa bir teşekkür edip gitmişti. Odada yalnız kaldığımızda ikimizde susuyorduk. Bir süre sonra Mert konuştu;

"Sare.. Çok özledim kızımı" dediğinde başımı önüme eğdim. Elime düşen sıcak göz yaşları elimi adeta yakıyordu.

"Kaldır başını Merve"

"Mert ben bize ne oldu bilm-"

"Seni de çook özledim." Kalkıp yatağının ucuna oturdum.

"Merve o kadar akılsızlık ettim ki... Ama seni ve kızımızı o adamla düşününce yapamadım işte." Dediğinde başımı salladım.

"Mert ben sadece seni seviyorum ve bana güven tamam mı?" Dediğimde elimi tuttu.

"Seni çok seviyorum Merve, sen benim karımsın" dediğinde ona sarıldım.

"Hasretinle yandı gönlüm" diyen Mert'e gülümsedim.

"Yandı yandığğğ söndü gönlüüğm"

"Mert hastanedeyız şşş" dediğimde alnıma öpücüğü kondurdu.

"Ben sussam kalbim susmaz"

7 AY SONRA

- Elif -

7 ay önce Olcay'ı arkamda bırakıp geçtiğim bu kapıdan şimdi çıkıyordum. Ne yapacağımı bilemez bir halde geri dönmüştüm. Tilki ve kürkçü dükkanı hesabı. Kızlara ne diyecektim? Telefonumu değiştirmiş, hiçbirini 7 ay aramamış ve İzmir'de kendimi eve kapatmıştım. Olcay'ı 1-2 kez haberlerde görmüştüm ve ondan sonra televizyon izlemeyi bile bırakmıştım. Benim için cehennem gibi geçmişti ilk aylar ama kendimi affetmem gerekiyordu. Kendimle olan meselemi halletmeliydim.

Taksiden indikten sonra bizim evin önüne geldim. İçimden kızların beni anlayışla karşılaması için dua ediyordum. Bahçeden gelen gülüşme seslerini duyunca onları uzaktan izlemeye karar verdim. Herkes buradaydı.

Mert Sare'yi kucağında oynatıyordu. Damla'nın ise karnı burnuna gelmişti. Birden içeriden Ahmet çıktı.

"Evet portakallar ve mantı geldi"

Damla tepsiye saldırmıştı.

"Ay Damla senin kadar aşeren biri görmedim ben" diyen Zülal'in Arda'ya sarılıyor olması içime huzur doldurmuştu.

Küçük Merve'de Damla'ya katılıp portakallara dalmıştı. Emirle hala evlenmemiş olmaları ilginçti. Beni mi beklemişlerdi?

"Ben aşersem Murat dağları deler" diyen Beyza'ya baktığımda saçlarını birkaç ton açtırdığını gördüm. Yakışmıştı.