HİÇLİKTEN GELEN SONSUZLUK

"EL-VEDA"

Bu dünya,
Yokluğundan beri biraz daha fazla.
Beni almadan gitme.
Bilirsin ki;
Yaşamak bir tek seninle güzel
Ve ölümlerin en güzeli birlikte veda etmek.
Tüm anılar kalsın, tüm güller yansın bu dünyada.
Elveda.

Sessizlik... Bazen bütün kelimelerden daha fazla acıtır. Birde sessizliğe alıştıktan sonra bir kelime bile duymak istemezsin. O tek kelime bile ağır gelir suskunluğuna. Hatta konuşmak bile istemezsin. Başta sessizliğine ihanet olur konuşmak. Sen kimse bilmeden içinden konuşursun. 'Nereden geldi bu sessizlik?' dersin. 'Hayatımın merkezine niye oturdu?' diye sorarsın. Ama cevap veren olmaz. Sen bile bilmezsin cevabını. Neden bu kadar sessizsin Gece? Arkanda cevabı olmayan soruları bırakarak neden sessizleştin? 'Aytun ben buradayım' demiyorsun Gece. Aramızda mesafe var. Sen sevmezsin ki mesafeleri. Sen sessizliği hiç sevmezsin. Neden konuşmuyorsun Gece? Küstün mü bana? Sen bana hiç küsmezsin ki. Sen hiç beni ardında bırakmazsın. Yoluma döktüğün kelimeleri mi bulamadın? Buluruz Gece. Kaybettiğimiz her şeyi birbirimizde bulmadık mı zaten? Bunu da buluruz. Öyle çok konuşasım var ki, sen bile utanırsın sessizliğinden.

'Hastayı kaybettik' dedi doktor. Sen hasta değilsin ki. Sadece dinlenmek için uyuyorsun. Sana burada artık 'ölü' diyorlar, Gece. Herkes burada başka bir şey diyor. Ama kimse sana 'yaşıyor' demiyor. Hayalin gelip bana, 'kimseyi dinleme' dedi. Hiçbirinin dediğine kulak asmıyorum. Sen yaşıyorsun ama kimse görmüyor seni. Kimse hissetmiyor burada olduğunu. Eğer ölseydin ben seni hissedemezdim ki. Ben bütün duygularımı sana bıraktım. Sen gitseydin onları da götürürdün değil mi? Çünkü onların sensiz bir dünyada yaşamalarına gerek yok. Konuş, Gece. Konuş ki buradaki herkesi sustur. Kimse sana bir daha 'öldü' diyemesin. Ben demiyorum. Yaşadığını biliyorum çünkü. Sen sessizliğini bozmazsan ben konuşurum.

"Ne demek hastayı kaybettik? Siz bilmiyorsunuz o yaşıyor. Bakın elinden bir tutayım nasıl sıkı tutacak göreceksiniz. Gece kaybedilecek birisi değil." Kapıdan yüzü kapalı şekilde yatarak çıkan Gecenin yanına gittim. Tam elimi yüzündeki örtüyü kaldırmak için uzandığımda bir tane hemşire,

"Açamazsınız." dedi.

"Ama o nefessiz kalır. Kaldırın örtüyü lütfen. O ölmedi ki. Sadece uyuyor. Siz ona öldü derseniz çok üzülür. Onu nefessiz bıraktığınız için şu an hareket etmiyor." Hemşire doktora baktıktan sonra başının üzerindeki örtüyü kaldırdı. Yüzü bembeyazdı. İşte gözümden ilk yaş düştü bile. Elimle saçlarına dokundum, okşadım. Hiç gitmemiş yumuşaklığı.

"Eğer ölseydi ilk önce saçları kırılırdı ona. Saçları eskisi gibi yumuşacık." Saçını daha çok okşuyordum. Düz burnuna, normal uyku halinden daha farklı dudaklarına baktım. Yüzünde hiçbir ifade yoktu. Saçlarını okşadığımda hep mutlu olurdu. Niye gülmüyorsun, Gece? Gerçekten öldün mü yoksa?

"Eli nerede? Boşa telaş yapıyorsunuz. Elimi tutacak o." Hemşireler sağ elini çıkardıktan sonra parmakları açıktı. Gül dövmesini çok rahat görüyordum. Avucumun içine aldım elini. Ben tutmuştum ama Gece tutmuyordu. Tut Gece. Bu kadar küslük fazla değil mi ikimiz için? Herkes bekliyor, hepsi sana ağlayarak bakıyor. Böyle mi kalacaksın akıllarda? Her gün hava karardığında böyle mi hatırlanacaksın? Tutmadı elimi. O gül ikimizi birleştiren değil, ikimizi ayıran bir hale geldi. Hemşireler seni götürürken elinden tutmaya devam ettim. Tutacaktı biliyorum. Tutmalıydı çünkü yaşama tutunmak için bir şeye ihtiyacı vardı ve elimi tutacaktı. Gidiyorduk. Seni nereye götürüyorlar bilmiyordum ama bende geliyordum peşinden. Nereye gittiğimin hiç önemi yok. Gece neredeyse bende oradayım. Avucunun içini öpüyordum. Kokladım ama kokmuyordu. Eli çok soğuktu. Neden soğuksun Gece? Yaz günlerinde bile üşümemek için çorap giyersin sen. Ellerin hiç ısınmıyor. Isıtamıyorum hayata tutunmak için elini. Nereye götürüyorlar seni? Hiç dur demiyorsun. Demek ki istediğin yere gidiyorsun. İstediğin yer neresi Gece? Bana gitmek istediğin bir yer olduğunu hiç söylemedin. Orada mutlu olacak mısın peki? İstediğin her şey olacak mı? Sen dünyada cehennemden çıkmadın, ben en güzel cennetimi sana ayırdım. Cennetim bile mutlu edemediyse seni, hangi yere bu kadar istekli gidiyorsun. Gitme Gece. Virane olmuş cennetimin içinde seninle yanarım ben.