HİÇLİKTEN GELEN SONSUZLUK

"GERİYE DÖNÜŞ"

"Senin burada ne işin var ya napıyorsun burada Aytun? Sapıksın, piskopatsın, şizofrensin sen ya! Kapıdan gidiyor camdan geri geriyor çok mu film  izledin sen? Bu ne şimdi ne yaptığını sanıyorsun! Nasıl çıktın odama hem ya Dilay'ın odasına girseydin! "Diye bağırırken Gece'nin üstüne doğru yürüdüm ve elimle ağzını kapattım Emre'de odaya ulaşmıştı Dilay sesleri duymuş olacak ki odaya damladı  Aytuuun! diye bağırdı Emre'ye döndüm ve;

"Emre hadi abi." dedim ve Emre Dilay'a doğru ilerledi şoka uğramış olan Dilay'ı kolundan tuttu ve odadan çıkarttı işte benim kardeşim.

Gece'nin ağzından elimi çekerken gözlerine baktım.

"Saat çok geç olduğunun farkındayım kapıdan gelsem beni eve almayacaktın, seninle bir şey konuşmam lazım." Dedim merakla bana bakıyordu.

"Evet seni eve almazdım bak beni nasıl da tanımışsın ama şu kısmı atlıyorsun seninle konuşmak falan istemiyorum ve istemediğim sürece de beni buna zorlayamazsın!"Dedi

"Gece önemli lütfen!"

"Hayır Aytun! "dedi ve kapıya doğru koştu.

Hemen yakaladım ve kapıyı kapattım kitledim ve cama doğru gidip anahtarı aşağıya attım artık istese de buradan çıkamazdık ama gece bu inatçının teki cama doğru ilerledi ve bana da bağırmaya başladı;

"Sen beni etrafındaki kızlardan falan mı sandın? Sen şimdi anahtarı attın diye seninle bu odada kalacağım ve seni dinleyeceğimi falan sanıyorsan yanılıyorsun!" dedi ve bir bacağını camdan dışarı sarkıttı sonra diğer bacağını da ve konuşmaya devam etti."Sen gerçekten hödüksün biliyor musun aytun?" dedi şaşkınca onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum çünkü gerçekten Gece ile konuşacaksam bu çok zor olacaktı bunu zaten tahmin ediyordum ama bu kadarı fazlaydı.

Aşağı inmişti bile of Gece of" Bekle lan saat geç oldu nereye gidiyorsun nereye gidersen git Gece bulacağım seni!" diye bağırdım ve bende camdan inmeye başladım hayır kapı diye bir şey icat edilmişti değil mi neden zor yolu seçiyorduk? Tamam belki Gece de bende bu yolu daha çok kullanışlı buluyor olabilirdik ama Gece çoktan uzaklaşmıştı koşarak ve ben onu nereden bulacaktım şimdi evet bahçeye inmiştim ve etrafa bakınarak koşuyordum ama kimse yoktu.

"Geceeeee!" diye bağırdım bahçenin ön tarafına dolandım işte buldum seni gece küçüğüm benim koca bir çınar ağacının arkasına saklanmıştı ama sinirinden dolayı gölgesini hesap edememişti sanırım.Evin arkasına tekrar dolandım sessizce ilerledim ve ağacın yanına geldim ters yönden gelmiştim bu yüzden nerede olduğumu Gece görmemişti sadece saklanıyordu o ağacın arkasındaydı ben ise önündeydim işte yine ona yakındım ama en uzak olan da bendim, gittiğime emin olmak için etrafa bakındı gölgesinden onu izleyebiliyordum gittiğime emin olduğunda toprağa oturdu ve ağaca yaslandı ben ise hala onu izliyordum aynı şekilde bende oturdum ve ağaca yaslandım sessizce bekledim sadece Gece'nin sakinleşmesini bekledim.Ondan habersizce evine girmiş olmam onu çok kızdırmıştı başka bir kız olsa hoşuna giderdi ama işte Gece farklıydı çok farklıydı.Aradan 2 saat geçti hiç bir şey yapmadan ağaca yaslanmış şekilde durduk gökyüzünü izledi bende onu.

"Hala konuşmayacak mısın benimle?" dedim dayanamayıp.

"Aytun sen nasıl ya burada mıydın ben seni gitti sanmıştım ne zamandır buradasın!"

"Yaklaşık iki saat falan oldu."Dedim.

"Beni nasıl buldun."

"Karanlığından."Dedim evet Gece hanım karanlığınız sizi ele verdi.