Devam ediyor!
+18 sahneler içermektedir!
Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnstagram Parodi hesabı: ruveyha.gonenc
Feraşe yi nasıl buldunuz bakalım? Onun için bir kelebek bırakalım buraya🦋
#Cem Adrian / Deniz Han Yağmur
Cehennemin közlerine dokunmuşçasına yanan ellerime yanık kokusu siniyordu. Yine de parmak uçlarımın ucuna sinen iz, silinmiyordu.
Etim kül olsa dahi silinmeyecekti.
Parmaklarımın dokunduğu ize bakmaya devam ediyordum, kanadına yıldırım düşen bir kelebek...
Kelebeğin kanadına düşen yıldırım, kanadı yaktı, kelebeğin yanık kanadı koptu.
Çağın, geriye doğru bir adım atınca temasımız koptu, içine düştüğüm transtan çıktım, artık elim çıplak tenine değmiyordu. Fakat teninin sıcaklığı hâlâ yakıyordu, damarlarının altındaki sıcak kan akışını, parmak uçlarımda hissetmeye devam ediyordum.
"Nasıl?"
Kulaklarıma ulaşan ses benimdi fakat öyle boğuktu ki kulaklarım bile bu sesi yadırgamıştı.
Kuyunun yedi kat dibinde, karanlıkta boğulmak üzere olan bir kadının sesi gibiydi.
"Ben de günlerdir bu soruyu soruyorum; nasıl?"
Kısık sesini duyunca, zihnimi tırmalayan sorular yüzünden titreyen göz bebeklerimi yüzüne çıkardım.
Karşılaştığım yüz hatlarında, yine aynı ifadesizlik vardı fakat bu sefer bu donuk hali sinirlerime dokundu. Yumruklarımı yüzüne geçirip, tüm gücümle yıkmak istedim inşa ettiği kalın duvarları.
"Sen evime düştüğünün ertesi günü, bu lanet iz göğsümde belirmeye başladı."
Sert sözleri ardından üzerime doğru bir adım attı, ayak parmakları, çoraplarımla gizlenen ayak parmağıma çarptı.
Başını hafifçe eğdi."Az önce dokununca neler olduğunu anlatmaya gerek yok sanırım."
Davetsiz nefesi, aralık dudaklarımdan içeri sinsice süzüldü, beynim, bu yabancı yakınlığın yanlış bir şey olduğunu haykırıyordu fakat onu dinlemiyordum.
Bacaklarım hareket etmeyi reddetti, olduğum yerde, yakınlığının esareti altında kalmaya devam ettim.
"Bilmiyorum."
Fısıltıyı andıran sesim ardından gözlerinde, öfkenin ateşi yandı.
"Üç gündür, beynimi katre katre sikiyorsun ve karşıma dikilmiş tek söylediğin şey bu mu?"
