Arayıp Bulmak Neyi Değiştirir?

Başlangıcı Uzun Sürecek Yeni Sonlar (Özel Bölüm)

''Her şeyin iyi yanını görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan mutluluktan umuttan sevinçten ne anlar? Göğü görmeden denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu?''

Şükrü Erbaş 

*** 

(Mezuniyet Günü)

Her yaratılanın öğrencilikten gerçek hayata sert parendeler ile atladığı mezuniyet hadisesinin civcivli olan tek kısmının gerçekleşeceği büyük otelin öğrenciler için hazırlanmış ışıklı yolundan, henüz geçememiş iki insan vardı; Jongdae ve Baekhyun.

İçlerinden biri, yarı zamanlı çalıştığı işinden yeni çıktığı için eşine hazırladığı ilk hediyeyi henüz paketleyememiş, gömleğinde de henüz bağlanmamış ince kurdele papyonu ile otelin köşesindeki parkta okul ikincisi olarak mezun olacak olan eşine aldığı küçük hediyeyi paketliyordu. (Tabi ki diğer taze mezunları da unutmamıştı ama onları çoktan hazır etmişti.) Son kalan siyah fiyongu da büyük saks mavisi kutunun üzerinden geçirince süslü pakete son bir bakış atıp otele doğru hızlı adımlarla yola koyuldu, Noel baba gibi elinde koca bir torba hediye taşıyordu ve üzerinde kiralık lacivert takım elbisesi ile komikten çok, fantastik bir filmden fırlama mistik bir karakter gibi görünüyordu.

Arabaları ile çocuklarını bu en gurur duydukları güne getiren aileler kaldırımda tek başına elinde koca bir torbayla koşan genç yakışıklıya tuhaf denilebilecek bir bakışla bakıp içeri geçiyorlardı, eh herkesin ailesi kanından olmuyordu, bugünkü baba rolü de ailenin küçüğüne, henüz mezun bile olmamış olanına düşmüştü.

Jongdae fotoğraf çekilmek isteyenler için hazırlanmış kırmızı halı ve hatıra alanı yerine ulaşıp, uzaktan sırasıyla eşini ve diğer arkadaşlarını görünce onları bir süre yüzünde gururlu bir gülümseme ile izledi, hepsi ilk gençliklerini kazasız belasız tamamlamış yetişkinler gibi görünüyorlardı. Aralarında eksik küçük bir kafa olduğunu fark edince, onlardan gözlerini alıp etrafına bakınmaya başladı.

Ekibin eksik olanı Baekhyun'u sabah kendisi işe gitmeden önce zorla yatağından kaldırmıştı çünkü çocuk kendi mezuniyete gelmemek de dahil olmak üzere yaşamsal hiçbir fonksiyon göstermek istemiyordu. Onun durumunda biri için bu gayet anlaşılabilirdi ve şayet bugün olağan bir gün olsaydı kimse ona ilişmez Chanyeol ile ettiği itiraf dolu büyük kavgadan sonra, bir süre acısını yaşamasına ve alışmasına izin verirlerdi ama bugün onların mezuniyetiydi, yalnızca tek bir gece sürecekti ve Jongdae herkes bu günü tüm güzelliği ve coşkusu ile yaşasın istiyordu, umutsuz aşık Baekhyun da dahil.

Arkadaşını telefonla arayıp nerede olduğunu sorup çocuktan basit bir ''Otoparktayım.'' cevabı alınca, biraz uzağında arkadaşları ile konuşan okul ikincisi karizması üzerinden taşan eşinin yanına şimdilik hiç uğramadan, doğrudan otelin zemin kattan iki kat aşağıdaki otoparkına indi.

Orada Baekhyun'u, arabalara yol göstermek için koyulan bir dubanın üzerinde, yüzünde bedeninin geri kalanının güzelliğini gölgeleyen derin bir acı ile oturmuş ellerine bakarken buldu. Çocuk önceden planladığı gibi koyu füme takımının altına kan kırmızısı çarpıcı bir gömlek giymişti, üstten iki düğmesi açıktı ve gerçekten bakan herkesin bir kere daha bakmak isteyeceği göz alıcılıkta görünüyordu. Partideki herkesi bu hali ile ucundan kıyısından yakacağı belli idi fakat kimse onun bugünü asla ama asla unutmamak için saçlarını bu yakıcı gömleğin rengi yapacağını ve yıllarca aynaya her baktığında alev rengi saçları ile kendine bu günü hatırlatacağını, şimdi bu kan kırmızısı gömleğe bakınca fark edemezdi.