Κεφαλαιο 18

2.2K 77 13
                                    

Άρχισα να περπατάω προς το σπίτι , κανονικά θα έπρεπε να ήμουν χαρούμενη που έχουμε διακοπές , αλλά έχω ένα άσχημο προαίσθημα από το πρωί .Λες και όλη η χαρά για τις επιτέλους διακοπές θα χανόταν .

Μπήκα σπίτι και άφησα μηχανικά τα κλειδιά και τα πράγματά μου στο τραπεζάκι δίπλα στην πόρτα "Γεια"άκουσα τον Άρη να λέει και τρόμαξα για λίγα δευτερόλεπτα.

"Γεια"απάντησα ψυχρά προσπαθώντας να σταθεροποιήσω την αναπνοή μου 

"Πως πήγε το σχολείο ;"ρώτησε αμήχανα
Σοβαρά ; Πως πήγε το σχολείο ;  Προσπαθεί να κρύψει την αμηχανία ρωτώντας πράγματα που ούτε καν τον ενδιαφέρουν . 

"Καλά . Ο Πάνος ;"ρώτησα για άλλη μια φορά ψυχρά αφήνοντας τα υπόλοιπα πράγματά μου  

"Έχει πάει σε δουλειά" γύρισε το κεφάλι του για να με κοιτάξει

"Του μίλησες ; Γιατί είναι τόσο περίεργος ;"ρώτησα και έκατσα δίπλα του στον καναπέ

"Προσπάθησα αλλά μετά βγήκε με την Κριστινα"είπε και χαμογέλασα αυθόρμητα ,τουλάχιστο δύο από τα πιο σημαντικά άτομα στη ζωή μου είναι καλά

"Τουλάχιστον κάποιοι είναι καλά στα προσωπικά τους εδώ μέσα"είπα και το μετάνιωσα κατευθείαν κάνοντας την γκριμάτσα ότι μόλις είπα βλακεία

«Ξέρεις αν δεν ήσουν τόσο ξεροκέφαλη θα μπορούσες και εσύ να είσαι μια χαρά στα προσωπικά σου"είπε σηκώνοντάς το φρύδι του.

"Ποιος σου είπε ότι δεν είμαι καλά ;"είπα ψέματα

"Αλήθεια Δανάη ; Έτσι θα το πάμε ; Ξέρεις ότι δεν πρόκειται να βγει έτσι με το να με κανείς να ζηλέψω για κάτι"

"Γιατί αποκλείεις το ενδεχόμενο να είμαι καλά ; Ξέρεις ακόμα μιλάω με τον Αλεξ . Και στο κάτω κάτω βαρέθηκα το μπρος πίσω , δεν μπορώ άλλο να παίζουν μαζί μου "άρχισα να λέω ότι κοροϊδεύω με μια μικρή δόση αλήθειας στο τέλος 

"Τι εννοείς μιλάς με τον Αλεξ ; Και ποιος παίζει μαζί σου μωρέ εγώ;"έπιασε τον καρπό μου σφιχτά

"Δεν έπαιξες; Τόσο καιρό τι κάνεις ; Και αφού είμαι φίλη σου τι σε πειράζει αν βγαίνω  με άλλους ; Πρέπει να χαίρεσαι για τους φίλους σου , που τους νιώθεις  νιώθεις σαν αδερφή σου"άρχισα τις Ασυναρτησίες

«Άντε πάλι ...."αγανάκτησε  

"Αφού σε κουράζω..."είπα αφού είχε χαλαρώσει το κράτημα του ,έκανε να φύγω αλλά τα αντανακλαστικά του τον βοήθησαν να με κρατήσει, με έβαλε να καθίσω πάλι στον καναπέ και πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό μου

My brother's best friendWhere stories live. Discover now