"Δανάη!"άκουσα την φωνή της Αλεξάνδρας και η πόρτα της κουζίνας άνοιξε και κατέβηκα από τον πάγκο σε δευτερόλεπτα και ο Άρης έφυγε σε δευτερόλεπτα , "τι κάνετε εσείς εδώ?"ρώτησε η φίλη μου και έδειξα τα ντουλάπια και σήκωσε το φρύδι της.
"μου έφτανε τα ποτήρια"έξυσα το κεφάλι μου , "τι , τι με ήθελες"έφτιαξα τα μαλλιά μου και είδα τον Άρη να με κοιτάει χαμογελώντας . Δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό τώρα , μου αρέσει δηλαδή μου αρέσει αυτό που έγινε πριν λίγο αλλά δεν να το διαχειριστώ τώρα αυτό
"σε ψάχνει ο Πάνος σε όλο το σπίτι"είπε και γούρλωσα τα μάτια μου , ήρθε η ώρα να τα ακούσω
"που είναι?"ρώτησα και έδειξε το σαλόνι . Πήγα εκεί και τον είδαν να κοιτάει γύρω γύρω , μάλλον έψαχνε εμένα . "εδώ είμαι"πήγα κοντά του και με αγκάλιασε "πρέπει να φύγω"χάιδεψε τα μαλλιά μου
"πού θα πας τέτοια ώρα?"ρώτησα έπιασα τα χέρια του και κούνησε το κεφάλι του αρνητικά το κεφάλι του "πάω Αυστραλία , εμφανίστηκαν οι γονείς μας"τον άκουσα να λέει και μου κόπηκαν γόνατα , στηρίχτηκα στο μπράτσο του καναπέ και έκατσα . Εμφανίστηκαν ? Τι πάει να πει εμφανίστηκαν, θυμήθηκαν ότι έχουν παιδιά? Λάθος! Δεν έχουν, δεν είναι οι γονείς μου , δεν έχω γονείς ! Δεν υπάρχουν για εμένα , η μόνη η οικογένεια που έχω είναι ο Πάνος και θεία , μπορεί να μην ήταν σχεδόν ποτέ σπίτι αλλά μας μεγάλωσε ενώ δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει τίποτα .
"τι σκατά θέλουν?"ρώτησα
"απλά κάτι σχετικό με τη κηδεμονία σου ουσιαστικά την έχουν ακόμα"είπε και το στομάχι μου δέθηκε κόμπος "μα θα κλείσω τα 18 το καλοκαίρι"κούνησα τα χέρια μου , "για αυτό , δεν είναι τίποτα κάτι χαρτιά . Θα επιστρέψω πριν το καταλάβεις"είπε και έγνεψα καταφατικά, ".Πάω να μαζέψω τα πράγματα μου , έχω πει ήδη στα παιδιά να φύγουν"
"πότε φεύγεις?"ρώτησα
"το πρωί"
Είχαν φύγει όλοι εκτός από τα κορίτσια και τον Άρη που με βοηθούσαν να συμμαζέψω όσο ο Πάνος έφτιαχνε τα πράγματά του ,"ευχαριστώ που βοηθήσατε"είπα στα κορίτσια καθώς τις ξεπροβοδούσα . "είσαι καλά?"με ρώτησε ο Άρης "προσπαθώ"του είπα και έκατσα στον καναπέ.
"που θα μείνεις τώρα ?"με ρώτησε και τον κοίταξα με ερωτηματικά
"σπίτι"είπα σαν να είναι κάτι δεδομένο
"μόνη σου ?"είπα σταύρωσε τα χεριά του ενώ εγώ έγνεψα καταφατικά , "αποκλείεται"είπε και σηκώθηκα όρθια
ESTÁS LEYENDO
My brother's best friend
Novela JuvenilΉταν το απαγορευμένο , αυτό που δεν μπορούσα να έχω , ήταν το κακό αγόρι και ο καλύτερος φίλος του αδερφού μου . Ακόμα και τώρα σκέφτομαι πως κατέληξα έτσι , να τον αγαπώ τόσο πολύ . Ερωτευόμαστε πάντα αυτόν που μας βασανίζει δεν λένε ; "Μερι...
