My brother's best friend

Κεφάλαιο 43

Είχαν περάσει πέντε μέρες χωρίς κανένα σημείο ζωής από αυτόν και επιτέλους ένιωθα πως τελείωσε όλη αυτή η ιστορία και το έχω πάρει επιτέλους απόφαση . Σχολείο πηγαίνω δύο φορές την εβδομάδα για να διαβάσω για τις εξετάσεις που είναι σε λιγότερο από ένα μήνα , με τα παιδιά μιλάω λιγότερο από άλλες φορές γιατί έχουν στρωθεί και αυτοί στο διάβασμα.

Θέλω απλά να τελειώνω να δώσω τις αναθεματισμένες εξετάσεις και να κοιτάω το ταβάνι όλο το καλοκαίρι χωρίς να κάνω τίποτα , απολύτως τίποτα ! Να φύγει το άγχος και να διασκεδάσω όσο περισσότερο μπορώ μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και να αρχίσω μια καινούρια ζωή . Μια ενήλικη ζωή χωρίς να έχω κανέναν να μου λέει τι και αν πρέπει να το κάνω .

Πρέπει να μάθω να είμαι πιο σκληρή , δεν μπορώ να με κάνουν οι άλλοι ότι θέλουν , όχι πια . Πρέπει να γίνω εγωίστρια, το μισούσα πιο παλιά , νόμιζα πως όποιος το κάνει έχει ανασφάλειες και δεν είναι καλά με τον εαυτό του αλλά έκανα λάθος . Πρέπει να είσαι καλά με εσένα , να φροντίζεις εσένα γιατί πάνω από όλα με τον εαυτό σου θα πορευθείς μια ολόκληρη τη ζωή και αν δεν σου αρέσει αυτό που είσαι , τότε θα είσαι μια ζωή μόνος , γιατί αν δεν αρέσεις σε εσένα πως θα αρέσεις στους άλλους ;

Κανονικά δεν θα έπρεπε να με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων και σχεδόν το έχω καταφέρει αλλά ένα μικρό κομμάτι μου ακόμα ενοχλείται , στεναχωριέται, κανένας δεν θα το καταφέρει ποτέ αυτό . Τι να νόμιζε για εμένα και επέλεξε να παίξει μαζί μου ; Με ξέρει δεκαεφτά χρόνια , είτε με συμπαθούσε είτε όχι ήταν μέρος της ζωής μου , τι έκανα λάθος και έγινα ένας απλός στόχος για αυτόν ; Για έναν άνθρωπο που υποτίθεται με ξέρει . Τελικά δεν με ήξερε καθόλου .

Αν είναι έτσι το κοντινό περιβάλλον , αν σου φέρεται έτσι ένας άνθρωπος που αγαπάς τότε πως είναι οι άνθρωποι έξω , άραγε παίζουν έτσι όλο με όλους ; Αν ένας άνθρωπος που ξέρεις όλη σου την ζωή μπορεί να σε πληγώσει έτσι , τότε όλοι οι άλλοι μπορούν να σε καταστρέψουν ; Όλοι που μου φέρονται καλά παίζουν ένα ρόλο η όντως νοιάζονται ; Άραγε τα οσκαρς έπρεπε να δίνονται στους ηθοποιούς η σε ανθρώπους που νομίζαμε δίπλα μας ;

Ο Άρης δεν με πλήγωσε μόνο σαν τον έρωτα της ζωή μου αλλά και σαν άνθρωπο που πέρα από τις διαφωνίες θα τον εμπιστευόμουν , θα του ζητούσα βοήθεια για ένα πρόβλημα μου . Η κόντρα που υπήρχε μεταξύ μας ήταν παιδική και ανώριμη και συνεχίστηκε μεγαλώνοντας γιατί του άρεσε να με πειράζει , αλλά ήταν δικός μου άνθρωπος γαμώτο , τι έκανα λάθος για να μου φερθεί έτσι ; Αλλά εδώ οι ίδιοι μου οι γονείς με πέταξαν , με εγκατέλειψαν , πως μπορώ να απαιτήσω κάτι τέτοιο από τους άλλους ;