My brother's best friend

Κεφαλαιο 35

«Ελεύθεροι»ακούστηκε από τον καθηγητή και μάζεψα κατευθείαν τα πράγματα μου για να πάω σπίτι μετά από εφτά βασανίστηκες ώρες. Πριν από λίγο καιρό νόμιζα πως περνούσα την καλύτερη περίοδο της ζωής και όλα γύρισαν τούμπα , ξαφνικά τα βλέπω όλα από άλλη μεριά. 

Έχω αρχίσει να ανγχόνομαι  για τις Πανελλήνιες σε τριπλάσιο βαθμό από πριν , δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι γύρω μου έχω απομονωθεί , κάθομαι με τις ώρες στο δωμάτιο διαβάζοντας , διαβάζω τόσο πολύ που αν είχα άλλη κατεύθυνση θα πήγαινα για γιατρός , και το καλύτερο?Δεν με ενδιαφέρουν κι όλας  , δεν θέλω να μπω σε κάποιο πανεπιστήμιο η κάτι τέτοιο . Θέλω απλά να περάσω στη σχολή φωτογραφίας στο Λονδίνο , θέλω να φύγω μια και καλή, αν μπορούσα θα το έκανα και τώρα  αλλά δεν γίνετε δεν μπορώ ...

"λοιπόν τι θα κάνουμε σήμερα?"ρώτησε η Κριστίνα δεν θέλω να βγω , δεν έχω όρεξη  

"θα διαβάσουμε"είπαμε ταυτόχρονα εγώ και η Αλεξάνδρα και η Κριστίνα έμεινε κόκαλο , συνήθως αυτή δεν ήταν σίγουρη για το τι θα κάνουμε στις εξόδους, πετάχτηκε μπροστά μας και άρχισε να φωνάζει."τι γίνετε ? Εσύ διαβάζεις 24 ώρες το 24ωρο"αναφέρθηκε σε εμένα "και εσύ τι έπαθες με τον Αχιλλέα είσαι τέλεια, και οι βαθμοί σου το ίδιο. Και είναι Παρασκευή"της είπε 

"απλά πιστεύω πως δεν θα τα καταφέρω στις εξετάσεις και όλα  θα πάνε κατά διαόλου και στο σπίτι τα πράγματα . Άπλα δεν"είπε και συνειδητοποιήσα πως δεν έχω μόνο εγώ προβλήματα."ίσως το να βγούμε θα μας κάνει καλό"είπα και η Κριστίνα άρχισε να χειροκροτά

"μετά το φροντιστήριο θα έρθετε σπίτι μου να διαβάσουμε και μετά θα βγούμε"είπε η Κριστίνα  , "εγώ μετά το φροντιστήριο έχω κάτι να κάνω ... θα έρθω αργότερα"είπα και απέφυγα να απαντήσω τις ερωτήσεις τους .

 Αν πάει καλά θα τους το πω  , πρέπει να το κάνω για εμένα να δώσω και ένα τέλος από την δική μου πλευρά . Όσο λάθος και αν είναι θα το κάνω θα το μάθει αλλά δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο αλλά ούτε να πάω και σπίτι του μπορώ. Αυτός ο ηλίθιος ο Μάρκος όταν με κοίταζε την ώρα που κοιμόμουν με έκανε να το καταλάβω, δεν μου ανήκει πια .

"τα λέμε το απόγευμα εντάξει?"είπα στα κορίτσια και έστριψα στο στενάκι για να πάω σπίτι μου. Είδα τον  Πάνο να τσακώνετε με έναν άνδρα γύρω στα 45 , σταμάτησα στην γωνία για να ακούσω τι λένε . 

"σου είπα να μην ξανά έρθεις εδώ τι δεν καταλαβαίνεις"φώναξε και κοίταξε  γύρω του , ο άνδρας κάτι είπε αλλά δεν κατάλαβα , "το τακτοποίησα εγώ δεν έχεις καμία δουλειά εδώ πλέον φύγε"είπε ξανά ο αδερφός μου και πρέπει να τον άκουσε όλη η γειτονία.