Kabanata 22

1.8K 92 8
                                    

Nakauwi kami ng walang imikan. Nahuhuli kong patingin-tingin sa aking ang dalawang kapatid ko na nasa likod ng kotse. Hindi ko alam na sinet-up nila ako.

Hindi rin nagsasalita ang katabi ko. He's just looking at the road seriously while driving. Hindi ko alam kung matatawag ba yung na 'binasted ko nga ba siya'. 

Pagkarating sa bahay ay agad akong bumaba. Alam ko na mag-uusap pa ang tatlo  kaya umalis na ako. 

Pagpasok ko sa bahay ay nakita ko na medyo puno ang bahay. Nandun si dad na nakikipag-usap sa mga kaedad niya. Ang mga kaibigan ni Autumn.

"Happy birthday to my beautiful daughter." hindi ko napansin ang pagbilang lapit sa akin ni mommy. She hugged me tight. 

"'M-my, " tawag ko sakanya na hudyat na bitawan niya ako.   Binitawan naman niya ako at inayos ang aking buhok.

"Musta pag-enroll mo? Atsaka nasan ang isa pang birthday girl?" tanong ni mommy habang paakyat na kami sa aking kwarto para magbihis.

"Perfectly fine. Kasama si Winter 'My."

"What about dun sa kay Sig. Did he confess--"

"Yes." sabi ko. Hindi pumasok sa loob si mommy sa aking kwarto dahil alam niyang ayaw ko ng ganun simula nung bata pa ako.

"And then?"

"Binasted ko siya?" I answered her na nagpawala ng kanyang ngiti. 

"Magbibihis lang ako." sabi ko at isinara ang pinto. Even my parents know na mangyayari ito. Gusto nilang makalimutan ko si Dmitri, but I can't. I can't forget him. Hinding-hindi ko siya makakalimutan. Nakaukit na ang pangalan niya sa puso ko.

Kahit ayoko talagang bumaba ay kailangan. Nagbihis ako ng red dress na above the knee. Regalo ito sa akin ni mommy. Nilugay ko lang ang aking buhok at naglagay ng powder at lipstick. 

Bumaba na ako sa sala. Hindi ako nakangiti sa kanila. Inabutan nila ako ng regalo at tanging 'thank you' lang ang aking nasasabi. Ilang oras din akong nakipagkwentuhan sa kanila kahit labag sa loob ko. 

"Summer, why did you do that?" tanong sa aking ni Autumn. She's also wearing a dress like mine because we're twin.

"What?" tanong ko kahit alam ko naman tinutukoy niya. It's about Sig.

"Hindi mo man lang siya binigyan ng pag-asa."

"I don't want to, Autumn. Aasa lang siya pag pinayagan ko siya." umirap nalang siya sa akin at niyakap ako.

"Happy birthday sis. Nasa kwarto mo ang regalo ko sa'yo."


"Pero wala akong regalo sa'yo." I'm so unfair. Hindi ko man lang siya nabilhan ng regalo. Anong klaseng kapatid ako?

"No need sister-dear, your presence is enough." aniya at umalis sa aking harapan para kausapin ang mga kaibigam niya. 

"Happy birthday be." niyakap ako ni Samantha. Nag-iisang kaibigan ko sa school. Kahit hindi ko siya pinapansin noon ay makulit talaga siya. Lagi niya akong sinusundan. Pag nakikita niya akong mag-isang kumakain, agad siyang lumalapit sa akin at kakausapin ako na parang magkaibigan kami. Akala ko hindi na siya darating dahil alas-onse na ng gabi.

"Here." aniya at inabot sa akin ang isang black na rectangle na box. 

"Thanks." tipid na sagot ko sa kanya.

"Cold as always. Anyway, musta vacation mo?" aniya sa akin. Biglang nanlaki ang aking mata ng may maalala ako. Hinawakan ko siya sa kanyang braso dahilan para maweirduhan siya sa akin.

"E-easy. Any problem sissy?"

"You can see ghost, right?" tanong ko sa kanya. Biglang nagbago ang reaction niya.

"Y-yeah. Pero di ka naman naniniwala sa multo diba?" hinila ko agad siya paakyat sa aking kwarto.  Alam kong naw-weirduhan siya sa inaasta ko ngayoon. I don't believe at her noong sinabi niyang may thir eye siya. Simula palang noong bata siya ay meron na siya nito.

Agad kong nilock ang pinto ng aking kwarto. Nilagay ko ang regalo sa akin ni Sam sa aking study table. 

"Anong problema mo Summer?" tanong niya sa akin.

"I know, ikaw lang ang maniniwala sa akin. When I'm in vacation, I saw a ghost."

"And then?" aniya na parang hindi bago sa kanya.

"Hindi ko lang siya basta-basta nakikita Sam. I can talk to him, I can even touch him." hindi ko na napigilan na maikwento ang lahat ng nangyari sa akin noong bakasyon. Habang  nagk-kwento ako ay hindi ko mapigilang mapaiyak.

"Nam-miss ko na siya. Gusto ko siyang makita. Gustong-gusto." hinagod niya ang aking likod.

"Summer, naniniwala ako sa'yo. But the thing is, you can't love him. He's a ghost."

"I don't care. Mahal ko siya Sam. Siya ang unang lalaking minahal ko." 

"Summer, look, alam kong hindi madali ito pero kailangan mong gawin. You need to forget him."

umiling ako ng ilang beses habng pinupunasan ang aking pisngi.

"Ayoko siyang kalimutan, Sam." I can see pity on her eyes. 

"Akala ko maiintindihan mo ako, hindi rin pala." matabang na sabi ko.

"Summer, naiintindihan kita."

"No, you don't." sabi ko. Nagbago ang pakiramdam ko ngayon. Nahihilo ako ng hindi ko alam. Parang may kung anong nangyayari sa aking utak.

"Summer, are you okay?" nag-aalalang tanong sa aking ni Sam. Hindi ko mapigilang maluha.

Bakit?

Bakit?


Anong nangyayari?


"Summer?" nagulat ako sa pagyugyog sa akin ni Sam.

"Sam..." hindi ko na napigilan ang yakapin siya.

Hindi pwede, hindi pwede itong nangyayari sa akin. Mahal ko siya...pero sino na nga ba siya? Bakit wala akong maalala? Bakit kahit anong pilit kong alalahanin ay hindi ko magawa?

Hindi pwede Summer, nangako ka sa kanya. Nangako ka na hindi mo siya kakalimutan. Summer, alalahanin mo siya. Ayokong makalimutan siya. 

Pero sino? Sino ba ang taong pinangakuan ko? Sino ba ang lalaking iyon?
Bakit ganun siya kaimportante sa akin?

Hindi ko ba dapat siya kalimutan?

Ano ba talaga ang nangyayari sakin?

Bakit ito  nangyayari sa akin? Bakit? Bakit?

"Summer..."

"I-I can't remember him...Wala akong maalala. Bakit? Sam, ayokong makalimutan siya...ayoko.  Please, help me." kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at napasabunot sa aking buhok.

Hindi pwede Summer, kailangan mo siyang maalala.Nangako ka sa kanya. Hindi mo siya basta-bastang makakalimutan. 

Pero...sino siya? Bakit hindi ko siya maalala?

Natigil ako sa pag-iisip ng may biglang kumatok sa aking pinto.

"Summer? Tulog na ba kayo?" si mommy.

"Hindi pa po tita. Nagk-kwentuhan lang po kami ni Summer." tiningnan ako ni Sam.

"Sam,hinahanap ka na daw ng parents mo. It's already twelve." napatigil ako. 

It's already june. The summer is already over.

(A/N: Keep safe sa bagyo guys)

__

Yakanemori

It Was Summer When I Met You (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon