Restraint Heart (Eligible Heiress #1)

Chapter 22

Nilaru-laro ko na ang natirang asparagus sa aking plato kakahintay kay Enzo. Nagtagal siya sa labas kausap ang kung sinumang tumawag sa kanya. Nice timing though, I was about to ask him about that 'just one' tapos sakto pa na may tumawag sa kanya. Pambihara.

Ilang beses pa akong nagbuntong hininga bago napagdesisyunan na tumayo at magpunta nalang muna sa banyo kahit wala naman akong gagawin doon. Kailan ko lang ng pampalipas oras. Baka sakaling pagbalik ko ay nandoon na rin siya.

Matagal kong tinitigan ang aking sarili sa salamin.

My light brown hair cascades down to my shoulders and down to my chest, Hazel brown eyes shimmer from the lights, straight edge nose, Heavy lower lip, small face, and my fair white skin stands out from the yellow sweater that I'm wearing.

Maganda naman ang nakikita ko sa salamin. Walang hindi maganda sa Lopèz sisters. Tumingkayad ako ng kaunti and pouted. Kulang lang ng height. I sighed. Wala na ako magagawa, may heels naman so I'm saved.

Kinapa ko ang aking lipstick sa bag pero bago pa iyon ay nahawakan ko ang aking cellphone at mabilis na inilabas iyon.

I forgot to re-check my messages and missed calls since nung nakauwi kami ni Enzo from Batangas. Binrowse ko lang ang mga iyon kagabi at nakalimutan ng balikan.

There are a few missed calls from Ace, Jane, George, James. May mga texts din at isang bagong missed call galing kay Enzo, I checked the time of his call and it was 6:25pm. Kanina pa 'yun, It's already 8:25, siguro ay tinatawagan niya ako kanina while I was driving at hindi ko na 'yun napansin. Buti nalang ay nakita niya ako sa lobby.

I texted them all back except Enzo, saying sorry that I didn't catch their call and that I'll get back to them when I get back home.

Pagkatapos 'nun ay lumabas na ako ng banyo para bumalik sa aming table, siguro naman tapos na siya sa cellphone niya at nakabalik na dahil kung hindi ay sisilipin ko na siya sa labas.

Hindi naman ako nagkamali. Nakita ko siya na nakatayo sa gilid ng aming table na may kausap na isang may edad na na lalaki. Mukhang hindi naman seryoso ang kanilang pinag-uusapan dahil nakangiti ang lalaking may edad kay Enzo kaya tuluyan na akong lumapit sakanila.

Tipid na ngumiti ako kay Enzo nang nakitang napatingin siya sa aking gawi. He puts his hand on my waist when I got near him and pulled me closer to his side then introduced me to the man he was talking to.

"Mr. Ocampo, this is my girlfriend, Hope." He looks down at me and speaks. "Baby, meet Mr. Ocampo, one of the Board of Directors in my company." His tone is very professional but I heard a little softness when he addressed me.

May gulat ng kaunti na sumilay sa mukha ni Mr. Ocampo pero napalitan din 'yon ng isang malaking ngiti. He gave me his right hand and I gave mine to him for a handshake. He even gave my hand a slight squeeze.

"Hi. Good evening, Mr. Ocampo." I said smiling.

"Good evening young lady. And oh, it is very nice to finally meet Mr. Hidalgo's girlfriend." He gave me a warm smile at ibinalik niya ang kanyang tingin kay Enzo saka ito ngumisi. "I didn't know that you're into youn-"

"I'm sorry Mr. Ocampo, but we we're just about to leave." He said. His voice superior. Naramdaman ko din na umakyat ang kanyang kamay galing sa aking baywang papunta sa likod ng aking leeg. I shivered at his touch. "Have a nice evening." Pahuli niyang sabi at saka ako iginaya palabas ng restaurant gamit ang kanyang kamay na nasa aking leeg.

Pagkalabas namin ay kinuha ko ang kanyang kamay na nasa aking leeg at pinagsakop ko ang aming kamay.

"What was that all about?" I asked habang patuloy na naglalakad pabalik ng kanyang sasakyan.