Prince || L.S

031

Zodra de deuren naar het balkon opengaan, gieren de zenuwen door Louis' keel. Hij is blij dat Harry het woord doet vandaag, want hij had toch geen woord uit zijn keel gekregen. Louis haalt even diep adem en moet een brok in zijn keel wegslikken als hij ziet hoeveel mensen er zijn op komen dagen. Hij hoopt dat deze mensen ook allemaal blijven nadat Harry en hij het nieuws met hen gedeeld hebben. Louis kijkt even opzij naar Harry, die een glimlach op zijn gezicht heeft en zijn volk met warmte in de ogen bekijkt. Het volk juicht wanneer het de kroonprins in het oog krijgt, maar Louis ziet ook een aantal vragende gezichten als ze hem naast de kroonprins zien staan. Hij kan het ze niet echt kwalijk nemen. Het volk valt stil zodra Harry zijn hand heft en Louis kan nu al zien dat Harry een uitstekende koning zal zijn. Een glimlach maakt zijn weg naar zijn lippen als hij denkt aan hoe hij daar mag zijn om het mee te maken.
'Goedemorgen, allen!' begint Harry.
Hij heeft zijn stem verheft en Louis mist heel even de microfoons van thuis.
'Wij hebben u hier vandaag ontboden, omdat ik jullie allen iets wil mededelen.'
Louis vangt rumoer op van achter de balkondeuren en kan alleen maar hopen dat de wacht Robin tegen durft te houden.
'Ik ben blij met u te mogen delen dat ik verloofd en ongelofelijk verliefd ben.'
Het volk juicht en Louis grijnst breed. Hij is blij dat het volk zo volledig achter Harry staat.
'Nu zou ik u graag voor willen stellen aan de gelukkige die mijn hart heeft gestolen en ja heeft gezegd op mijn aanzoek.'
Louis voelt de blik van de duizenden aanwezigen al branden en kijkt nerveus opzij, op zoek naar steun bij Harry. Die glimlacht bemoedigend naar hem en pakt Louis hand.
'Dit is mijn verloofde en de dief van mijn hart. Kroonprins Louis van Engeland,' grijnst Harry breed.
Louis voelt zichzelf blozen, maar voelt ook de zenuwen als het volk stil blijft. Dan klinkt er van heel ver een gejuich, waarna de gehele menigte volgt en de twee enthousiast toejuichen. Louis voelt een brede glimlach zijn gezicht doormidden splijten en voelt een ongelofelijke opluchting over hem heen spoelen. Hij kijkt Harry aan en ziet zijn blijheid weerspiegelt op het gezicht van Harry.
'We hebben het gedaan,' fluistert Harry hem toe.
Louis knikt. 'Ik zei toch dat liefde zou overwinnen?'
Harry glimlacht en plaatst een kus op Louis' lippen, het volk voor hen en een vrachtwagenlading met steun achter hen.

De verwachte storm begint pas als het koppel de balkondeuren doorstapt en weer in het kasteel staat. Nog voordat Louis doorheeft wat er gebeurd, heeft hij een koning op zijn keel. Louis hapt naar adem en hoort Harry boos schreeuwen, Niall's Ierse accent volgt al snel en ook Zayn hoort hij roepen.
'Pa, wat de hel! Laat hem gaan!' roept Gemma paniekerig.
Louis voelt een druk op zijn keel en trekt paniekerig aan de handen van Robin.
'Jij! Jij verpest alles wat ik zorgvuldig op probeer te bouwen,' sist Robin hem toe.
Louis snakt naar adem en bijt dan zijn kaken op elkaar.
'De enige die dingen verpest, bent u zelf, hoogheid,' snauwt hij hem toe.
Het klinkt beknepen, klein, maar de haat is nog goed hoorbaar. Robin staart hem aan, blik ijskoud maar Louis is niet bang. Hij weet dat Harry achter hem staat. Dan verdwijnt de druk op zijn keel en haalt hij diep adem. Tijd om echt bij te komen heeft hij niet, want hij trekt Harry snel van zijn vader af voordat hij iets doet waar hij spijt van krijgt.
'Nooit gedacht dat ik dit ooit tegen je zou zeggen, maar ik haat je. Jij bent niet de man die ooit mijn vader was,' spuugt Harry de koning toe.
Dan draait hij zich om en kijkt Louis met grote zorgen aan.
'Gaat het wel?' vraagt hij zachtjes.
Louis knikt en wrijft wat over zijn keel. 'Je hebt wel wat meer nodig om mij te doden.'
Harry glimlacht voorzichtig en trekt Louis in een beschermende omhelzing, waarna hij een kus op diens slaap plaatst. Hij richt zijn blik op Robin, die zijn kleren afklopt en een ijzige blik hun kant op werpt.
'Denk maar niet dat dit over is.' Robin draait zich bruusk om en verdwijnt de hallen in, een tweetal wachten achter hem aan. Liam en Gemma blijven achter en Gemma is de eerste die Louis benaderd.
'Gaat alles goed? Het spijt me van mijn vader, ik weet niet wat hij heeft.' Haar stem trilt nog een beetje.
'Komt wel goed met mij hoor. Ik ben hardnekkig.'
Gemma glimlacht en geeft Louis voorzichtig een knuffel. Hij knuffelt haar terug en plaatst een kus op haar hoofd.
'Je bent een goed persoon, Gemma. Ik ben blij dat je een zusje wordt.'
'En ik ben blij dat jij een broer wordt.'
Louis glimlacht en voelt dan een geruststellende arm van Harry om zijn schouders.
'Maar niet werkelijk, want anders zou dit heel fout zijn,' grapt Harry.
Iedereen lacht wat trillerig, de gebeurtenis van net nog zeer vers in de hersenen gegrift.
'Het spijt mij ook, Harry. Van gisteren en vandaag wat er gebeurd is met vader. Je bent mijn broer en als ik eerlijk ben wilde ik toch niet op de troon,' geeft Liam toe.
Harry opent zijn armen en ontvangt zijn jongere broertje maar wat graag. Liam glimlacht en laat zich in Harry's armen vallen.
'Alles oké?' vraagt Liam onzeker.
Harry knikt. 'Op jou kan ik niet boos blijven, Li. Je bent mijn kleine broertje.'
De broers glimlachen even naar elkaar en dan verlaten Liam en Gemma het clubje. Louis ademt weer even diep in en wrijft weer wat over zijn keel.
'Nou, dat was niet hoe ik me vandaag voorstelde.'

'Als Harry hem niet had weggetrokken, had ik hem de hersens ingeslagen,' zegt Zayn boos, '-hoe durft hij.'
'Het is oké. Gelukkig was Harry er,' probeert Niall Zayn te kalmeren.
Hij legt zijn hand geruststellend op Zayn's schouder en Zayn ademt diep in. Dan kijkt hij Niall aan en knikt kort. Niall glimlacht en laat zijn hand naar beneden glijden, waarna hij zijn vingers met die van Zayn verstrengeld. De vier blijven even in stilte bij elkaar staan en kijken elkaar aan.
'Goed. Dat was wel weer genoeg opwinding voor vandaag,' zegt Louis dan.
'Nou, dat weet ik nou net zo niet,' zegt Zayn zacht, '-er is bericht van je moeder. Ze is vanmiddag op het kasteel.'
Louis zucht diep. 'Ah shit.'
Harry lacht en trekt Louis tegen zich aan. 'Dan hebben we dat ook maar gehad, niet?'
Louis rolt met zijn ogen en zucht alleen maar, waarna Harry weer lacht.
'Zo erg zal het vast niet zijn. Dit kunnen we wel.'

Bijna bij het einde guys, laat me weten hoe jullie het vinden xx