Prince || L.S

023

Niall vertrekt al snel nadat hij de bom heeft laten vallen en laat de twee jongens achter in het huisje. Ze zijn stil, staren elkaar alleen maar aan. Buiten wordt er zachtjes gefloten en Harry kijkt op.
'Wat is er?' vraagt Louis.
'Volgens mij is Perrie hier.'
Louis trekt een wenkbrauw op. 'Het vogeltje?'
Harry knikt en staat op, net op het moment dat er weer gefloten wordt. De deur is net open wanneer het blauwe vogeltje naar binnen vliegt. Met veel gefladder landt ze op de tafel en schudt haar veren op.
'Aan jullie gezichten te zien hebben jullie het nieuws al gehoord?'
Louis zucht diep en laat zich achterover zakken. 'Helaas wel ja.'
'Wat gaan jullie eraan doen?' vraagt ze nieuwsgierig.
'Wat denk je? Ik ga mijn plek op de troon echt niet opgeven.'
Louis bewonderd Harry's vastberadenheid.
'Je weet toch wel wat je moet doen dan toch?'
Beide jongens zuchten en Harry knikt. 'Ja, dat weten we maar al te goed.'
'Ben je daar toe bereid?' vraagt Perrie nieuwsgierig aan Louis.
Louis haalt zijn schouders op. 'Ik weet waar ik aan begonnen ben en ik weet ondertussen ook hoe graag Harry op de troon wilt.'

Perrie houdt haar kopje schuin en kijkt Louis strak aan. 'Jullie zijn samen.'
'We zijn hier al ruim zes maanden samen, Perrie,' zegt Harry lachend.
Hoewel Louis weet dat vogels niet met hun ogen kunnen rollen, weet hij vrijwel zeker dat Perrie precies dat zou hebben gedaan als ze het wel kon.
'Je weet precies wat ik bedoel, Styles.'
Louis glimlacht en kijkt toe hoe Harry rood wordt. Hij lacht en schudt zijn hoofd.
'Je hebt gelijk, Perrie. Louis en ik zijn het inderdaad samen aan het proberen.'
Verliefd kijkt Louis hem aan en Harry's ogen twinkelen.
Trots schudt ze haar veren op. 'Tuurlijk heb ik gelijk.'
Ze lachen en Perrie vliegt op, waarna ze op de leuning van de stoel landt. Harry strijkt met twee vingers over haar rug en glimlacht.
'Ik ben blij dat je hier bent.'
'Ik moest weten of alles oké was. Het is niet niks om een afspraak zo verbroken te zien worden.'
Harry haalt zijn schouders op en zucht diep. 'Ik had ook nooit gedacht dat ik ooit op dit punt zou staan, maar hier zijn we dan.'
Louis staat op en hurkt naast de stoel. Geruststellend legt hij een hand op die van Harry en kijkt hem bemoedigend aan. 'We zullen laten zien dat we sterker zijn dan je vader. Liefde overwint alles.'
Hij bloost als zijn laatste woorden tot hem doordringen, en kan zien dat Harry ook bloost. Perrie vliegt op en landt vlak voor de deur.
'Het lijkt erop dat ik hier maar beter kan vertrekken.'
Louis voelt zij hoofd warm worden en Harry lacht ongemakkelijk.
'Nou kinders, laat me er eens uit.'
Louis staat vlug op en opent de deur. Perrie fluit vrolijk en verlaat dan vliegend het huisje. Louis sluit de deur weer en blaast dan langzaam zijn adem uit.

Hij voelt Harry's aanwezigheid achter hem nog voordat hij hem ziet. Louis draait zich om en voelt hoe hij tegen de deur wordt geduwd. Voordat hij doorheeft wat er gebeurd, zijn ze al aan het zoenen. Harry's handen zijn zacht, maar liggen stevig rond zijn gezicht. Louis voelt hoe zijn mondhoeken omhoog trekken en dan staren ze elkaar aan.
'Waar was dat voor?' vraagt Louis zacht.
Een lach vliegt vluchtig over zijn lippen en hij laat zijn vingers door Harry's krullen glijden.
'Omdat je zo'n topper bent,' antwoordt Harry.
Louis lacht. 'Nou, topper, wat een compliment.'
'Dat klonk wat dom,' lacht Harry.
Hij strijkt een pluk haar uit Louis' blikveld en plaatst een kus op zijn lippen.
'Omdat je zo lief bent.'
'Dat klinkt beter,' zegt Louis zacht.
Het is even stil tussen de twee en ze kijken elkaar onderzoekend aan.
'Zou je echt met me trouwen zodat ik de troon op kan?' vraagt Harry dan onzeker.
Louis haalt zijn schouders op en trekt Harry mee naar de bank.
'Dat is waarom we hier zaten, niet? Om jou op de troon te krijgen. En ondertussen zijn we verliefd geworden, dus helemaal nep zou het niet zijn...'
Louis voelt zijn wangen weer rood worden en richt zijn blik op zijn vingernagels, die ondertussen wel heel interessant zijn geworden.
'Oh Lou,' zucht Harry, 'je bent echt te goed voor deze wereld. Ik houd van je.'
Louis glimlacht en kijkt op. 'Dat weet ik. Ik houd ook van jou.'
Hij ziet hoe Harry oplicht en met stralende ogen plaatst de jongen een kus op Louis' lippen.
'Je weet niet hoe blij ik ben dat te horen, maar...' hij haalt diep adem, 'we moeten realistisch zijn.'
'Oh god,' kreunt Louis.
Hij zakt achterover en slaat een hand over zijn ogen. 'Is dit het punt waarop ik mijn gevoelens uit en jij erachter bent dat je geen gevoelens meer hebt en ik vervolgens met een gebroken hart achter blijf?'
Lachend trekt Harry aan Louis' pols en kijkt hem dan recht in de ogen aan.
'Je weet dat ik van je houdt, daar is helemaal niks aan veranderd, maar Lou... we zijn nog maar zo kort samen. Ik ben bang dat een huwelijk alles gaat verpesten en dat wil ik echt niet.'
De lucht voelt zwaar aan en Louis haalt diep adem. Tijd voor nog een openhartig gesprek.

Louis pakt Harry's handen vast en kijkt hem rustig aan. 'Harry, dit hele verhaal heeft zich beter uitgepakt dan ik ooit had durven hopen. Tuurlijk, het liet me twijfelen aan alles wat ik kende, maar daar ben ik overheen. Nou ja, daar werk ik aan, en ik heb jou erbij gekregen.'
Harry glimlacht en wrijft met zijn duim over Louis' handen.
'Ik zou hier niet aan zijn begonnen, als ik niet bereid was uiteindelijk de knoop door te hakken,' zegt Louis zacht, 'tuurlijk, dit begon om mijn zusje te beschermen, maar het begon ook met jou. Een knappe prins die iets aansprak in mij waarvan ik toen nog helemaal niet door had dat het er zat.'
Harry bloost en Louis gaat gepassioneerd verder.
'Je verdient je geboorterecht, Harry. En hoe langer ik hier ben, hoe helderder ik dat zie. Dit land heeft iemand nodig zoals jij. Iemand die een open kijk heeft op de wereld en het beste wilt voor zijn mensen.'
Harry geeft Louis een zacht kneepje in zijn handen. 'En jij dan? Engeland wacht op zijn prins.'
Louis grinnikt zacht. 'Zoals jij ooit zo voorzichtig hebt gezegd, mijn moeder blijft zitten tot haar dood. Ik heb wel betere dingen te doen dan te wachten op mijn beurt. Zoals hier zijn, met jou.'
Harry trekt zijn handen los en plaatst ze voorzichtig rond Louis' gezicht. 'Louis, je bent echt het beste wat mij ooit is overkomen.'
Vervolgens plaatst Harry een vederzachte kus op Louis lippen en voorhoofd. 'Mijn blessing.'