Prince || L.S

028

De deur zwaait door de kracht van beiden snel open en met een enorme glimlach stappen ze naar binnen.
'Goedemorgen, vader,' zegt Harry vrolijk.
Hij kijkt toe hoe het rumoer aan de ontbijttafel verstomt en iedereen met grote ogen richting de ingang kijkt. Vanuit zijn ooghoek ziet hij Niall goedkeurend zijn duim opsteken.
'Zoon...?' stamelt Robin ongelovig.
'Harry?' zeggen Liam en Gemma in koor.
Harry en Louis zetten hand in een hand een aantal stappen richting de ontbijttafel.
'Goedemorgen, hoogheid,' zegt Louis hard, 'verassing.'
Ze laten elkaars hand los en nemen plaats aan de ontbijttafel. Met grote ogen kijkt Robin hen aan, Harry's moeder kijkt enkel haar zoon aan, tranen in haar ogen.
'W-wat doen jullie hier?' vraagt Robin verbaasd.
Louis pakt wat fruit van de schaal voor hem en kauwt rustig op een druif. Harry antwoordt zijn vader met een glimlach.
'We komen voor de deadline. Die is vandaag toch?'
Robin stamelt wat, kijkt dan naar Niall en weer terug naar zijn zoon.
'Ik dacht dat Niall het antwoord was gaan halen?'
Louis lacht. 'Klopt. Hier zijn we dan, het antwoord.'
Niet-begrijpend kijkt Robin de twee aan. Harry's moeder huilt zachtjes in haar servet.
'Wat doe je hier, Harry?' vraagt Liam scherp.
Harry kijkt zijn broer aan. 'Ik kom mijn geboorterecht verdedigen, Liam. Hoeveel ik ook van je houdt, die troon is van mij.'
'Jij gaat nooit met Louis trouwen. Die jongen is geen homo. Die troon is van Liam.'
Robin lijkt zijn zelfvertrouwen weer terug te hebben gevonden en werpt een hooghartige blik naar zijn zoon. Louis glimlacht, eet nog even rustig een druif en heft dan zijn hand, ring glimmend in het licht.
'Zeker weten?'

Het geluid dat losbarst na Louis' onthulling is oorverdovend. Met een glimlach staan Louis en Harry weer op en verlaten de ontbijtzaal. Net voordat de deur sluit horen ze nog een woedende schreeuw van Robin en de twee kijken elkaar aan.
'Dat was...'
'Wow,' maakt Louis Harry's zin af.
Harry knikt en pakt Louis' hoofd tussen beide handen en plaatst een dikke kus op zijn mond.
'Jij was geweldig. De nonchalance waarmee je dat deed, wow.' Harry plant weer een kus op Louis lippen.
De deur achter hen opent en Niall komt naar buiten.
'Wow. Dat was... wow,' zegt hij enthousiast, 'die blik op je vaders gezicht!'
Harry knikt enthousiast. 'Die blik wil ik voor altijd kunnen zien! Geweldig.'
Louis bekijkt de twee met een glimlach van oor tot oor en is blij dat het nu bekend is. Louis weet echter ook dat het echte gevecht nu pas gaat beginnen, want hij weet dat Robin het nooit gaat accepteren.
'Waar denk je aan?' vraagt Harry hem dan.
'Nergens aan,' antwoordt Louis.
Hij drukt de gedachten ver weg en glimlacht. Harry kijkt hem even aan, glimlacht dan terug en slaat een arm om zijn schouders. Niall kijkt de twee aan, een trotse blik in zijn ogen.
'Jullie hadden dit volgens mij niet beter kunnen doen,' klinkt de stem van Zayn.
Bijna onopgemerkt voegt hij zich bij het drietal en plaatst een kus op Niall's wang.
'Hey babe.'
Louis grijnst breed. 'Dank je wel. En gefeliciteerd.'
Hij werpt een betekenisvolle blik op Niall en Zayn bloost. Harry trekt alle drie dicht naar zich toe en begint zo een groepsknuffel.
'Dank jullie wel voor de steun. Het betekent veel voor me,' geeft Harry toe.
Louis kijkt met een glimlach naar hem op en voelt zich hier, omgeven door vrienden, meer gesteund dan ooit.

De deur naar de ontbijtzaal opent weer, en Gemma komt naar buiten geglipt. Louis is de eerste die haar opmerkt en tikt Harry zachtjes op de schouder. Harry kijkt op en glimlacht als hij zijn zusje ziet.
'Hey.'
Hij opent zijn armen en met een glimlach laat Gemma zich erin vallen.
'Ik heb je gemist, Harry,' mompelt ze zacht.
Harry strijkt met een hand geruststellend over haar rug, de ander houdt haar hoofd tegen zijn schouder geduwd.
'Ik heb jou ook gemist, zusje van me.'
Louis bekijkt het tafereel met een warm gevoel in zijn hart. Gemma merkt hem op en trekt zich los uit de omhelzing met haar broer. Met een snelle stap staat ze voor Louis en kijkt hem aan.
'Dank je wel.'
Louis kijkt haar verbaasd aan. 'Voor wat?'
'Voor wat je hebt gedaan om mij te beschermen. En voor het gelukkig maken van mijn broer.'
Louis kijkt Harry aan, die glimlacht, en dan weer naar Gemma. Louis legt een hand op haar schouder en kijkt haar liefdevol aan.
'Graag gedaan.'
Gemma glimlacht en kijkt dan haar broer weer aan. 'Pap is niet blij.'
'Ja, zoiets had ik wel begrepen,' lacht Harry zacht, 'hij komt er wel overheen.'
Gemma kijkt bedenkelijk. 'Denk je?'
Harry haalt zijn schouders op. 'Hij zal wel moeten. Het staat nergens beschreven dat je per se verloofd of getrouwd moet zijn met een vrouw, alleen dat je verloofd of getrouwd moet zijn voor je tweeëntwintigste.'
'En dat zijn we,' lacht Louis.
Hij laat voor de goede orde zijn hand met de ring nog eens zien. Gemma glimlacht en kijkt hen beiden aan.
'Ik wens je echt heel veel succes, Harry. En heel veel geluk.'
Harry trekt zijn zusje weer in een omhelzing en plaatst een kus op haar hoofd.
'Dank je wel, Gem. Ik beloof je dat jij bloemenmeisje mag zijn.'
De jongens lachen en Gemma grijnst breed. 'Daar houdt ik je aan.'

Harry en Louis zitten ergens verstopt in de tuin, ver weg van al het rumoer in het kasteel, als Niall ze toch weet te vinden. Zijn gezicht staat echter niet al te vrolijk en Louis bijt nerveus op zijn lip.
'Wat is er?' vraagt hij bezorgd.
Niall kijkt ze lang aan. Louis voelt zijn hartslag in zijn keel kloppen en pakt Harry's hand vast voor steun.
'De koning wil jullie spreken,' zegt Niall dan uiteindelijk.
Harry zucht. 'Hier was ik al bang voor.'
Niall kijkt ze aan met een blik voor medelijden, maar Louis staat resoluut op.
'Kom op, we gaan ons niet op ons kop laten zitten. Wij willen dit, en wij gaan dit doen ook,' zegt hij vastberaden.
Harry glimlacht en staat ook op. Samen met Niall lopen ze weer richting het kasteel en Louis pakt Harry's hand stevig vast.
'Ik houd van je, weet je dat?' zegt Harry zacht.
Louis glimlacht en geeft een zacht kneepje in Harry's hand. De rest van de weg leggen ze af in stilte en wanneer ze bij de bibliotheek aankomen legt Niall bij beiden een hand op de schouder.
'Wat er ook gebeurd, ik hoop dat dit,' hij knijpt even in hun schouders, '-nog steeds gaat gebeuren.'
Harry en Louis glimlachen even naar hem en dan draait Niall zich om. Zachtjes klopt hij op de deur en stapt dan naar binnen.
'Uw zoon, uw majesteit.' Niall buigt en stapt dan langs Harry en Louis de kamer weer uit.
De twee jongens kijken elkaar even aan en lopen dan dichter naar het bureau toe. Robin kijkt hen beiden strak aan.
'Zit.'
Louis slikt, maar probeert zijn gezicht in de juiste plooi te houden. Hij neemt naast Harry plaats in de tweede stoel die voor het bureau staat. Robin kijkt hen nog steeds strak aan en Louis wordt er een beetje nerveus van.
'Dus,' begint hij dan, 'jullie dachten echt dat dit ging gebeuren?'