Prince || L.S

036

Met de hulp van Anne en een groot deel van het paleis, wordt de trouwerij opgezet in minder dan vier weken. Het is hartje winter en het vriest, sneeuw bedekt de tuinen rondom het paleis. De grote balzaal is opgetuigd in blauw en groen, met een basiskleur van wit. De boog staat aan de andere kant van de zaal, in een rechte lijn met de deur. De boog is versierd met blauwe Afrikaanse lelies en klavertjes vier. Louis glimlacht als hij de zaal rond kijkt. Hij kan niet wachten totdat hij morgen het middenpad over mag lopen en terug te keren met zijn man aan zijn zijde. Louis glimlacht weer en verlaat dan de grote balzaal en gaat op weg naar de iets minder grote balzaal. Deze is gevuld met grote, ronde tafels, ook gedecoreerd met blauw en groen. Niall en Zayn leggen de laatste loodjes aan de plaats indeling.
'Hey Lou!' groet Zayn hem enthousiast.
Hij zwaait even met zijn vrije hand, de andere hand gevuld met nog een aantal naamkaartjes.
'Hey!' roept Louis terug.
Niall kijkt even op en glimlacht. Louis knikt hem toe en begint aan een rondje door de balzaal. Alles ziet er goed uit en Louis is blij met alle hulp die en hij en Harry hebben gekregen. Hij zucht even als hij aan Harry denkt. De jongen staat erop dat ze elkaar de dag voor de bruiloft niet meer zien en hoewel Louis gezegd heeft dat het slechte geluk alleen voor heteroseksuelen stellen geld, wilt Harry er niks van weten. Louis is dus alleen vandaag.
'En, beetje tevreden?'
Louis schrikt als hij de stem van Niall naast zich hoort en kijkt op.
'Hey. Ja hoor, alles ziet er prima uit. Ik ben blij met alle hulp die we hebben gehad,' zegt Louis.
'Graag gedaan hoor,' zegt Niall met een lach.
Louis glimlacht en legt een hand op Niall's schouder.
'Ik wilde je nog bedanken. Voor alle steun die je ons hebt gegeven deze afgelopen tien maanden. Ik ben je gaan zien als een hele goede vriend.'
Niall doet net alsof hij een traantje wegpinkt en beide jongens lachen.
'Nee, maar even serieus. Dank je wel.'
'Altijd, Lou. Je moet elkaar altijd blijven steunen,' zegt Niall dan zacht.

Wanneer de ochtend zijn geluid laat horen, dat wil zeggen met een kakelkoor van heel veel vogels, opent Louis zijn ogen in een kamer vreemd voor hem. Hij zucht en vervloekt Harry voor enkele seconden. Juist op deze dag had hij graag naast Harry wakker geworden. Louis zucht, draait zich om en krijgt een halve hartaanval als hij Perrie op het lege kussen ziet zitten.
'Ik had mijn raam niet open moeten laten,' zucht hij.
'Oh, houdt op. Je houdt van me,' fluit ze vrolijk.
Louis rolt zijn ogen en stapt het bed uit. Perrie volgt het vrolijk en neemt plaats op de houten ombouw van het bed.
'Ik kwam om te kijken hoe het met je gaat. Ik hoorde dat Harry je niet wilde zien.'
Louis lacht. 'Ja, die gek denkt dat het ongeluk brengt als hij mij voor de bruiloft ziet.'
Perrie lacht en het klinkt als gezang. Louis moet er van glimlachen en trekt de kast open. Zijn pak hangt veilig opgeborgen in een kledingzak en met voorzichtige bewegingen haalt Louis hem uit de kast. Perrie kijkt toe.
'Ben je nerveus?' vraagt ze dan.
Louis haalt zijn schouders op. 'Een beetje. Maar ik ben vooral blij dat ik straks met Harry getrouwd ben. Ik kan niet wachten om alles met hem mee te gaan maken.'
Hij kijkt over zijn schouder naar Perrie, en die kijkt hem met een tevreden blik aan.
'Ik ben blij dat jij zijn prinses bent geworden, Louis.'
Louis lacht en schudt zijn hoofd. Perrie fladdert op en land op Louis' schouder.
'Ik meen het. Hij had geen beter persoon kunnen treffen om aan zijn zij te staan.'
'Dat vind ik lief van je, Perrie,' zegt Louis zacht.
Het vogeltje legt haar kopje heel kort tegen Louis' wang en vliegt dan weer op.
'Heel veel plezier vandaag, Louis. Ik ga bij onze drama queen kijken.'
Louis lacht luid en groet Perrie terug, waarna hij het raam achter haar sluit en over zijn armen wrijft. Het is kouder dan hij verwacht had, maar ja het is dan ook wel hartje winter. Louis draait zich om en kijkt naar de kledingzak op het bed. Diep ademt hij in en met twee stappen staat hij aan het bed. Met trillende vingers ritst hij de zak open en laat zijn handen over de zachte stof van zijn zwarte pak glijden.
'Hier gaan we dan,' fluistert hij zacht.

De zenuwen verdwijnen zodra de deur naar de grote balzaal opent en Louis oog in oog staat met Harry. Een brede grijns splijt Harry's gezicht bijna doormidden en Louis kan niet wachten totdat hij naast hem staat. Hij kijkt even opzij, naar zijn moeder, en haalt dan diep adem. De muziek begint te spelen en samen met zijn moeder maakt hij zijn weg over het middenpad. Links en rechts zitten hoge piefen van bijna alle landen ter wereld, met daar doorheen veel familie en vrienden van zowel Harry als Louis. Louis vangt het oog van Sasha, die knipoogt. Louis glimlacht.
'Ik kan niet geloven dat het moment dan toch daar is,' fluistert zijn moeder, 'nooit had ik gedacht dat ik je nog weg zou geven.'
'Nou, ma, zo alleen was ik ook niet,' fluistert Louis terug.
Zijn moeder klopt hem op de hand, maar zegt niks meer. Louis rolt even met zijn ogen en richt zijn blik weer op Harry. Die heeft nog steeds een gezichts-splijtende grijns en Louis glimlacht terug.
Harry steekt zijn hand uit en Johanna laat Louis los. Ze kijkt hem aan en legt beide handen rond zijn gezicht.
'Ik ben trots op je, zoon. En ik hoop dat je voor altijd gelukkig zal zijn.'
Ze plaatst nog een kus op zijn wang en neemt dan haar plaats op de voorste rij, naast Ed die ook een brede glimlach draagt. Louis richt zijn blik op Harry en voelt hoe Harry zijn handen vastpakt. De warmte straalt door zijn hele lichaam heen, en met een verwondering kijkt Louis hem in de groene ogen. Wat hij daar ziet is enkel liefde. Louis glimlacht, hoopt dat zijn eigen ogen dezelfde hoeveelheid liefde bevatten.
'Hey,' fluistert hij dan.
'Hey,' antwoordt Harry.
'Ben je er klaar voor om de rest van je leven aan me vast te zitten?' vraagt Louis zacht.
'Heel erg klaar. Ik kan niet wachten.'
Louis kijkt hem aan met een diep gevoel van vreugde en hand in hand keren de twee zich richting de ambtenaar onder de boog. De ambtenaar kijkt de volle zaal rond, glimlacht even en opent het boek in zijn handen.
'Goedemiddag allen. Wij zijn hier vandaag bijeen om Harry Edward Styles en Louis William Tomlinson in het echt te verbinden.'

~~~~~~~~

Nog een hoofdstukje en dan is het verhaal van Louis en Harry gedaan. 

Voor nu....