18 plus

'14

Chris
Oke kijk, ik vind haar echt niet leuk. Ik heb toch gewoon het gevoel dat ze mijn bezit is. Misschien omdat zij een van de eerste meisjes is bij wie ik geen moeite moest doen. Ze is ook zo makkelijk te verleiden. Maar door Benno is ze hard geworden. Zo wil ik haar niet, zo kan ik haar ook niet als mijn bezit hebben.

Melayah
Na het wachten in de rij van de snackbar liep ik naar mijn scooter en reed naar huis. Tijdens het rijden dacht ik na over alles.

-waarom zijn mijn ouders uit elkaar?
-hoe ben ik al geslaagd op mijn 18e?
-hoezo heet ik Melayah?
-waarom is Nigel zo kna-

Wwoowowowowwoowow daar wilde ik zo niet aan denken. Ik weet niet wat er de laatste tijd is maar het lijkt alsof ik toch terug naar hem ga.

Ik dacht ook aan Sheraily. Ze heeft gewoon tegen me gelogen. De dag dat ik haar had ontmoet, de dag toen ik voor het eerst naar Chris ging en niet wist wat ik moest aantrekken. Alsof ze me expres een korte jurk liet aantrekken.

*Dag dat Sheraily en Melayah elkaar hadden ontmoet*

'Mam, pap! ik mag naar het laatste jaar omdat ik al heel veel ervaring heb!'

'Dat is goed schat, gelukkig hebben wij jou sinds klein op hockey gedropt.'

Ik liep weer naar mijn kamer en besloot af te spreken met Arina. Zij is mijn beste vriendin sinds basisschool.

'Heey Arientje aspirientje'

'Uhg, noem me niet zooo'

Nadat we onze frappe hadden gekregen gingen wij zitten in een hoekje. Ik vertelde haar dat ik al vast naar het laatste jaar van mbo mocht gaan vanwege ervaring. Ze keek grappig genoeg niet al te blij voor me.

'Luister layah, ik ben er klaar mee. Je hebt altijd geluk! Een stomme familie waarvan eentje toevallig een profvoetballer is en eentje 5 kampioensbekers heeft gewonnen voor hockey. Je wilt ook altijd overal de beste in zijn. Zo speciaal ben je niet, je bent gewoon een dom wicht die denkt dat ze heel wat is. Karma gaat jou zo hard pakken!'

Jammer genoeg had ze gelijk...

Ze stormde uit de Starbucks en weg was ze. Dat was de laatste dag dat ik haar ooit zag. Hier zat ik dan, alleen in de Starbucks. Kijken naar andere mensen die het blijkbaar beter hebben dan ik. Ik zag opeens een meisje stiekem maar me kijken.

'Sorry kan ik je helpen?' vroeg ik

'Nee, ik wilde alleen zeggen dat je zo mooi bent.'

'Dankje'

'Ik ben Sheraily'

'Melayah'

*einde flashback*

Ik had het kunnen weten, vanaf het moment dat ze zo stiekem naar me keek. Nu weet ik ook waarom ik al ben geslaagd, ik ben slim. Pfff 'waarvan een profvoetballer is' ja die heeft ook nooit tijd.

Ik heb een oudere broer, Calvin heet hij. Wij twee waren echt super close vroeger, en toen ging hij naar middelbare school en toen ontdekte hij het sport voetbal.

Als familie steunde we hem in alles dus toen hij vertelde dat hij wilde voetballen was het geen probleem. Maar zodra je bekender wordt en geld ervoor begint te krijgen veranderd je hele persoonlijkheid.

Hij begon te verhuizen, van verhuizen was het een nieuwe auto, van een nieuwe auto een vriendin, van vriendin naar nooit meer wat van zich laten horen. De laatste keer dat ik hem zag was 4 jaar geleden. En nu is mijn vader ook weg. Alsof alle mannen in mijn leven weggaan.

Heb alleen mijn moeder nog, zij valt nog wel mee. Als ik de tijd kon terug draaien he pfff.

Nou ik was eindelijk thuis aangekomen en at mijn kapsalon. Na een tijdje ging ik in bed liggen en op de PlayStation.

'Melayah kom de afwas doen!!'

Ik was vergeten dat mijn moeder al terug was.

Uhgg