18 plus

'22

4 days later...

Nigel Pov
Ik lag op de bank samen met Yadi en me ma. Deze vier dagen zijn vermoeiend geweest voor ons allemaal. Dunya kwam 3 dagen geleden hier langs om Melayah te zoeken en toen ze niet hier was werd ze gek. Ze had Melayah als vermist opgegeven en Lion kwam weer bij haar inwonen.

'Papa, wanneer ga ik mama zien?'

'Weet ik niet, mama is nog op vakantie denk ik.' Naast Melayah's bullshit had ik ook mn eigen met Pearl. Ze heeft 4 dagen niks van zich laten horen terwijl ze gewoon thuis is. Ik laat het maar, want ik weet hoe ze is. Ze zal over een paar dagen weer omkijken naar Yadi en haar dan weer pijn doen.

Ik stond op om naar de wc te gaan en begon mijn broek uit te doen. Na het plassen begon ik te zitten.

Wat? Een jongen moet ook even poepen toch?

Na het poepen deed ik alles wat daarna nodig was, waste mijn handen en liep de keuken in. 'Wat is het tussen jullie?' Vroeg mijn moeder

'Tussen wie?'

'Jou en Melayah!'

'Niks..'

'Jelly ik zie het toch.'

'Tsss je bent er nooit, je ziet nooit wat.' Ik sloeg de koelkast deur dicht en liep weer naar de woonkamer.

Ze doet alsof ze een fucking engel van een moeder is terwijl iedereen in dit huis weet dat ze er nooit voor ons is. 'Jelly ik accepteer het niet als je zo tegen mij praat!'

'Tsss'

PATS!!
'Au!, ma het is gewoon zo je bent er nooit.'

Ze sloeg me zo hard dat ik even mijn evenwicht verloor. Yadi maakte haar ogen dicht en begon in het hoekje van de bank te zitten. Ze is net zoals mij, ze houdt niet van gewelddadige handelingen. Zulke dingen vermijden wij liever gewoon.

Ik ging naast Yadi op de bank zitten en pakte me telefoon uit Mn zak. 'Yadi papa heeft geen eens pijn kijk.' Ze maakte haar ogen weer open en keek toen heel boos.

'Papa jij jokt, ik vind het niet leuk als je pijn hebt!'

'Je beste vriend voelt zich veeeeel beter als hij een knuffel mag van jou.' Ze gaf me een knuffel en een kusje op me wang en ze rende naar boven. Voor een tiener vader heb ik het best wel goed gedaan vind ik zelf.

Ik besloot Melayah te bellen.

Alwetend pov
'Hey Nigel..'

'Yoo, wbj man je ouders zijn echt aan het trippen.'

'Ja iknow, luister ik ben nog bij Chris en....

.... ik blijf hier ook nog even voor een paar dagen.'

'HOE BEDOEL JE!!' schreeuwde Nigel

'Ik moet even mijn hoofd leegmaken.' Melayah had het gevoel dat ze opgesloten zat als ze thuis zou komen. Ze weet dat haar vader super streng is en haar nooit meer uit huis zou laten gaan. Ze wist dat ze als vermist werd opgegeven, maar het boeide haar niet.

Het ging zelfs rond op Facebook. Maar het kon haar echt niks schelen.

'Melayah ik heb hier geen goed gevoel over...'

'Luister Nigel, het komt goed volgende week ben ik weer normaal!'