Ben Meriç Kaya. O herkesin dilinde dönüp dolanan Şizofren. Şizofren değilim kafamdakileri açıklayamıyor, dilimin ucuna getiremiyorum. İnsanlar beni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. İnsanlara güvenmezdim insanlar da bana güvenmezdi.nAma ben her ro...
Bölüm Şarkısı; BONES SODİUM Bölüm Şarkısı; I MEAN IT - G-Eazy Yukarıdan açıp dinleyin mükemmel bir şarkıdır)
Yorumlarınız benim için çok değerli lütfen dikkat edin <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.BÖLÜM
Günlerdir düşündüğüm tek şey vardı; bir insanın birinden bu denli nefret etmesi için bir nedeni olmalıydı. Ama Meriç bana bu nedeni vermiyordu. Bir tarafım şizofreni olan birinin nedeni olması gerekmez dese de, diğer yanım bir nedeni var çünkü; bu durumda diyordu. Kafamda kurduğum buydu şizofreni ise bir şey onu delirtiyordu.
Meriç'e acıyor muydum?
Asla.
Koşu bandında dakikalardır koşarken, aklımı kurcalayan binbir türlü düşünce vardı. Terlediğimde saçımdaki tokayı çıkarıp yüzüme yapışan saçları alarak, saçımı sıkı bir at kuyruğu yaptım.
Önümdeki tuşa basıp koşu bandını durdurdum. Tutunduğum yere bıraktığım havluyu elime alıp boynuma doğru akan teri silip, enseme koyarak elime suyumu alıp içmeye başladım.
Suyumu içerken biraz ilerde halter kaldıran birini gördüm. Kaşlarım çatıldığında yavaşça nefesimi bıraktım.
"Gerçekten mi?" Diye mırıldandım Meriç'e bakarak.
Bu bir tesadüf olamazdı.
Telefonumu alıp ilerlemeye başladım. Sanırım burada olduğumu bilmiyordu ya da biliyor, ama çaktırmıyordu. Dilimi ağzımın içinde yuvarlarken Meriç'in yanında boş olan yere oturdum.
Halteri her kaldırdığında boynundaki ve kolundaki damarlar ortaya kızarık bir görüntü çıkıyordu.
"Naber?" Diye sordum. Sesimi duyduğunda kaşları anlamayamamış gibi çatıldı halteri yavaşça bırakıp, kafasını koyduğu yerden bana çevirdi.
"Senin burada ne işin var?" Elimi sahte bir rol ile alnıma vurdum.
"Uf, bende aynı şeyi soracaktım. Hayır yani beni takip ettiğini düşünmeye başlıyorum da Meriç." Dudağını büzüp ifadesiz bir şekilde bana bakıp, tekrar kollarını kaldırıp halteri başının biraz gerisinde kaldırdı.
Cevap vermediğinde uzanıp, elimi kaldırarak başımın altına yerleştirdim.
"Kilolarını vermeye mi geliyorsun?" gülerek karımı gösterdim.
"Güzelim, ben sıfır bedenim sağlığım açısından spor yapıyorum." Bu sefer Meriç homurtulu bir şekilde güldü.
"Ne mutlu sana." Dedi ara sıra nefes nefese kalıp tekrar kaldırıyordu.
Etrafıma bir kaç saniye göz gezdirdim. Daha sonra ciddileşerek Meriç'e döndüm.
Elimi halterin üzerine koyup bırakmasını bekleyen bir bakış attım.
