"Are you okay?"agad ko naman inangat ang ulo ko,nang magsalita ito.Napa-awang naman ang bibig ko ,ako ba ang kinaka-usap niya?"Po?pasensya napo sir brylle"nahihiyang sabi ko,at mabilis na tumayo.Nahihiya talaga ako,dahil hindi ako pumasok sa klase.Tanga ko talaga!
"Bakit ka nanghihingi nang pasensya?"tanong naman niya sakin,ibinaling ko naman ang atensyon ko sa ibang direksiyon.Dahil hindi ko kayang titigan siya sa mata.
"Kasi hindi ako pumasok sa klase,pasensya napo talaga"paghingi ko nang paumanhin,rinig kupa ang bahagyang pagtawa niya nang mahina.Nakakatakot kaya ang isang to,sabi nila suplado at hindi mahilig makihalubilo sa iba.
"No,its okay.What happen to your arms?"tanong niya sakin,agad ko naman tinago sa likod ko ang kamay ko.Medyo sumasakit parin kasi ito,ang lakas kasi nang lorcan nayun.
"Wala po ito,"umiiling na sabi ko sa kanya,tumaas naman ang isa niya kilay at pinaningkitan ako nang mata niya.Nakaka lula talaga,ang dating niya,kahit parang hindi sinusuklay ang buhok niya,nakaka attract parin ito,sabayan pa nang matangos na ilong nitu at ang kulay abong mata niya,at perpektong hugis nang mukha niya.
"Can i see?"pagpipilit niya sakin,bakit ba ako kinaka-usap nitu?Wala naman akong nakagawa ,kundi ipakita sa kanya ang namumulang kamay ko,bakas pa rito ang pagkakahawak ni lorcan sakin.Nakita kupa ang bahagyang pag-iba nang awra niya,at bahagyang pag igting nang panga niya.Nagmamalikmata lang ba ako?
"Ouch!"nabigla ako nang pisilin niya ito,ang sakit nanga pinipisil pa.
"Who did this?"tanong niya sakin,lumamig bigla ang boses niya.Natatakot ako sa maaari niyang gawin,kung sakali mang malaman niya kung sino ang may gawa nitu.
"Hindi niya naman po sinasadya"pagsisinungaling ko,ayaw ko naman may mapahamak nang dahil lang sakin.Binati lang naman ako ni lorcan,ako lang talaga ang may kasalanan kung bakit nangyari ito.
"I see,i hate liars"pagka sabi niya nun ay agad din itong tumalikod,at humakbang papalayo sakin.Tinitigan kulang ang papalayong siya,what was that?napahawak naman ako saking dibdib,dahil sa kaba.
"Fhia!nandito kalang pala"biglang sulpot ni Bei,iniwagayway pa nitu ang kanyang kamay sa harap ko upang kunin ang atensyon ko.
"Fhia!tulala ka nanaman"sabi niya sakin,at hinila ako.Napadaing naman ako nang hawakan ni bei ang kamay ko.
"Aray!"
"Anyari?what happened to your arms?"sabi niya at pinagmasdan ito.
"Bei,masama ang pakiramdam ko,excuse muna ako ngayon"sabi ko sa kanya.
"Sino ang may gawa niyan sayo?puputulan kunang leeg"sabi pa niya,napaka brutal talaga nang babaeng to.
"wala!uuwi na ako,kita nalang tayo sa bahay"sabi ko sa kanya,masama talaga ang pakiramdam ko.Ikaw ba naman walang tulog,at magka pasa sa kamay.I need rest!
''sasamahan nalang kita,baka mapano kapa"sabi niya sakin.
"wag na,bumalik kana,kaya ko naman ang sarili ko"pagtanggi ko sa kanya.Bumuntong hininga naman ito.
"Okay fine!mag-ingat ka sa pag-uwi"sabi niya sakin,at niyakap ako.Iniwan narin ako nitu,upang bumalik sa klase.Naglakad naman ako palabas nang gate , hindi naman ako pinigilan nang guard dahil sa rason ko.Pagka labas ko,bigla nalang akong nahilo.Napakapit pa ako sa isang poste.Nang nawala na ang pagkahilo ko ay nagsimula na akong maglakad,papauwi.
Nangtatawid na sana ako sa daan,bigla nanaman ako nakaramdam nang hilo.Hinawakan kupa ang ulo ko,bigla namang may paparating na sasakyan.At bumusina pa ito,nasa kalagitnaan na ako,akala ko masasa gasaan na ako.Hindi ko maigalaw ang katawan ko,lumalabo narin ang paningin ko.May lalaking pumigil sa sasakyan,na dapat ay masasagasaan na ako.Hindi kulang masyadong maaninag ang mukha niya,kasabay nang pagkahilo ko at bago pa ako bumagsak.Agad na may sumalo sakin.
"DAMN!...SWEETIE"
"Hmmm..."Ungol ko,habang dinadamdam ang malambot na kama.Dahan-dahan ko naman minulat ang aking mata,pano ako naka-uwi?sa pagkaka-alam ko nawalan nalang ako nangmalay.Hinawakan ko naman ang ulo ko,sa bahagyang pagkirot nitu.Napukaw nanaman ang atensyon ko,na may pulang rosas sa paanan ko.Siya ba ang nagdala sakin dito pauwi?"Tigilan muna ako!alam kung naririnig mo ako"sambit ko at tumingin-tingin.Alam kung naririnig niya ang pinagsasabi ko,nasa paligid lang siya laging nagmamasid sakin.Bakit ba kasi niya ito ginagawa?Kinuha ko naman ang pulang rosas,at tama nga ako may sulat nanaman itong kasali.
"Becareful,sweetie"basa ko sa sulat,pinaglalaruan na yata ako nitu!.Napayakap nalang ako saking tuhod.Hindi ko gusto ang nangyayari sakin,ayaw kung paniwalaan ang iniisip ko.
"Tigilan muna ako!pwede ba?''tumulo na ang luhang matagal kunang pinipigilan,hindi ako basta umiiyak ,peru ngayon?this is not funny anymore!natatakot narin ako,hindi ko maintindihan kung bakit ako pa?Tinignan ko naman ang bukas na bintana ,bakit wala parin si bei?gumagabi na.
"Sino yan?"biglang may kumalampag sa baba,agad naman akong lumapit sa pinto upang silipin kung may tao ba .Pinihit ko ang doorknob upang buksan,sumalubong agad sakin ang malamig na hangin.Naka uniform parin ako,maliit na palda at white longsleeve.Dahan-dahan naman akong humakbang,pilit kung hindi gumawa nang ingay.
Nanginginig ang tuhod ko,sa bawat hakbang.Madilim pa naman sa kusina dahil hindi pa nakabukas ang ilaw.Nang ini-on ko ang switch,agad naman nagkaruon nang ilaw sa kusina.Napatakip nalang ako saking bibig,anong nangyari dito?parang dinaanan nang bagyo.Agad naman akong tumakbo pabalik sa kwarto ko,at ini-lock ang pinto.Napasandig naman ako sa pinto,dahil sa kaba.Pinagpapawisan narin ako.
"Leave me alone!"sigaw ko,tinakpan ko naman ang tenga ko dahil ,naririnig ko ang yapak nitu na papalapit sa tapat nang pinto.Napa-upo nalang ako,at niyakap ang tuhod ko.
"Tigilan muna ako"sambit ko,namamaos narin ang boses ko.Nagsipatakan nanaman ang luha ko,saking pisngi.Bigla nalang nawala ang tunog nang yapak niya.Aabutin kuna sana ang switch,para buksan ang ilaw sa kwarto ko.Peru hindi ito gumagana.Nakarinig nalang ako ,yapak.Hindi na ito galing sa labas nang kwarto ko, nasa kwarto kuna mismo.
"Lumayo ka!"sambit ko,habang pilit na idinikit ang sarili ko sa pinto.
"Why Sweetie?"malumanay na sabi niya,napahagulhol nalang ako.
"ano bang kailangan mo sakin?"umiiyak na sabi ko,
"I dont like hearing you,crying because of me"sabi niya,bakit nakakaramdam rin ako nang sakit sa paraan nang pagsasalita niya?
"Tigilan muna ako,please!"pagsusumamo ko,naramdaman ko nalang ang paglapit niya sakin,naaamoy kupa ang pabango nitu.Nabigla ako nang punasan niya ang luha,saking pisngi gamit ang kamay niya.Bakit kasi ayaw niyang,ipakita sa akin ang totoong siya?
"Are you scared of me?"tanong niya,may pagka dismaya pa ang tono nang boses niya.Hindi naman ako maka-angal sa ginawa niya.May kung ano sakin na gusto ang paraan niyang paghaplos saking mukha.
"Dapat ba kitang katakutan?"tanong ko sa kanya,narinig kupa ang mahinang pagtawa nitu,na para bang nasasaktan rin siya.Bakit kuba ito naiisip?
"No,i won't hurt you"nanunuyong sabi niya sakin,ramdam kupa ang pag-amoy niya saking mahabang buhok.
"I love your scent"sabi niya.
"Bakit mo ito ginagawa?"tanong ko sa kanya,nabigla nalang ako nang maramdaman ang malambot na labi niya saking,nuo.At sinabi ang mga katagang lalong nagpagulo saking isipan.
"BECAUSE I LOVE YOU"
YOU ARE READING
Vampire Flower [ Book 1 Of Blood Trilogy ]
VampireFhia Heather has the trauma from the past.He always think vampire are monster but untill there's a vampire who mysterously loving her.Will she accept the fact only vampire can truly love her?