Vampire Flower [ Book 1 Of Blood Trilogy ]

Chapter 38: Racia

Pagkarating namin sa bayan , marami akong nakikitang nagtitinda nang kung ano-ano.Marami ring mga namimili , at bumibili sa mga bagay na hindi pamilyar sa 'kin.

Sinundan naman namin ni Brylle si Nhylin kasama naman nito si Risser.Sa bawat pagdaan nila , lumuluhod ang mga nakakasalubong nilang mga bampira , gayun din kay Brylle.Naiilang ako , napaka -galang nila tignan.

"Just don't mind them , sweetie"sabi naman ni Brylle , halatang walang pakialam sa mga nadadaanan namin.

Itinaas ko naman ang balabal na nakatabon sa mukha ko , dahil nahihiya akong ilantad ang mukha ko.Isang prinsipe pa naman ang kasama ko.

Napatigil naman kami ,nang tumigil ang kabayo nila sa isang nagtitinda nang mga damit at mga sapatos.Meron din pala silang ganito?

"Ba-baba muna ako "sabi ko naman kay Brylle , nauna naman siyang bumaba saka inalalayan ako."Salamat"dagdag kopa nang makababa na ako.

"Prinsipe phoinex!hali na kayo sa loob"tawag naman ni Nhylin , napatingin naman si Brylle sa'kin.

"Dito nalang ako maghihintay sa labas"sabi ko naman sa kanya , kumunot naman ang nuo niya.

"No , you need to come with me"pagmamatigas naman niya at hinila ang kamay ko.

"Brylle! wag kang mag-aalala , dahil hindi naman ako lalayo"sabi ko naman sa kanya , napabuntong hininga naman ito sa 'kin at binitawan ang kamay ko.

"Okay, don't got to far"sabi naman niya , hinalikan muna ako nito sa nuo bago sumunod sa kanila.

Napangiti nalang ako , naisipan ko namang magtingin-tingin sa mga nagtitinda.May nagtitinda rin nang tinapay at iba pa , napatingin naman ako sa mga nagtitinda nang alahas.

May naka-agaw pansin kasi sa 'kin , nilapitan ko naman ito.

"Binibini , may nagugustuhan pa kayo sa 'kin paninda?"tanong naman nito sa 'kin , ngumiti naman ako kahit nakatabon ang kalahati nang mukha ko.

"Nais ko po sanang tignan ang kwentas na 'to , na-agaw kasi nito ang atensyon ko"sabi ko naman sa kanya , ngumiti anamn ito sa 'kin .

Kinuha naman niya yung kwentas na sinasabi ko.

"Ito binibini kunin mo"nabigla naman ako nang sabihin niya yun.

"Po , wala po akong pelak na pwede ibayad.Nais kolang naman po tignan"sabi ko naman sa kanya , habang umiiling.

"Hindi , ibibigay kona ito sayo.Wala kasing bumibili sa mga lumang alahas ko at ikaw ang kauna-unahang lumapit sa paninda ko"natutuwang sabi niya , kaya pala walang ni isa ang nagtangkang lumapit sa mga paninda niya.

"Wag napo , nakakahiya naman"sabi ko naman sa kanya.

Bigla naman niyang kinuha ang kamay ko , at inilagay sa palad ko ang isang kwentas na may palawit na hugis bulaklak .

"Luma na ang kwentas na 'yan , peru masasabi kong mababagay yan sa isang binibining tulad mo"sabi naman niya , hindi ko naman maiwasang makadama nang saya.

"Maraming salamat po , may maitutulong poba ako sa inyo?tutulungan ko nalang po kayo sa pagtitinda , para makabawi naman po ako"sabi ko naman sa kanya.

"Hindi na! hindi muna kailangang bumawi , sapat na ang may naka-usap ako at may binibining nagka-interes sa paninda ko"sabi naman niya , bakit kaya walag bumibili sa kanya?

Dahil mga luma ang tinitinda niya?Ang ba nilang mas matibay ang luma , dahil ilang daang taon na ang lumipas matibay parin ito at maganda naman.

Ang tinitignan kasi nang iba ang panglabas na kaanyuan , hindi ang ano man ang nagpapa-ganda nito.Masasabi kong ito sa siguro ang pinaka magandang kwentas na nakita ko.