Vampire Flower [ Book 1 Of Blood Trilogy ]

Chapter 43 : Rosas

  " There's nothing wrong being weak , just don't give up"

It was just a simple sentence , but it can bring you more strenght to fight.Being weak says you're strong enough to handle your weaknesses.

Dahan-dahan ko namang minulat ang mata ko , nandito naba ako? naka-balik naba ako?Parang ilang araw na akong natutulog sa kamang ito.Napatingin naman ako nang bumukas ang pinto , nakita ko naman si Bie.

"Fhia? mabuti gising kana.Kamusta pakiramdam mo?" nag-aalalang sabi niya sa 'kin , ngumiti naman ako sa kanya.

"I'm okay , still breathing" biro ko naman sa kanya , ngumuso naman ito sa 'kin.

"Sa'n kaba nanggaling , limang araw kang nawala." sabi naman niya sa 'kin , ganun naba ako katagal sa loob nang libro?

Parang isang araw lang ang pamamalagi ko doon , I can recall everything happens inside that book.And I can remember , my mom having me in her womb.Hindi ko maisip kung gaano kahirap ang dinanas niya.

Sana naman nakita ko ang aking ama , kahit mukha lang niya." Somewhere , that you don't want to go" sabi ko naman sa kanya , at umupo sa kama.

Buti nalang nakabalik ako , naalala ko kasi sa nabasa kong libro.Ang libro ang dahilan kung bakit ako napasok sa nakaraan , kaya naisip koong hanapin ang kaparehang libro sa nakaraan.Hindi nga ako nagkamali , yun din ang daan pabalik sa kasalukuyan.

Ramdam ko parin ang naging reaksiyon nang Reyna ang ina ni Brylle.Mas pinili nang hari na tulungan ang Ina ko , kaysa sa pamilya niya na hindi alam na iniwan niya ito at nagdadalamhati.

Baka may rason siya kung bakit niya yun nagawa , hindi ko alam dapat ba akong matuwa? suguro.Hindi tama na may maiiwang luhaan , at nasasaktan sa bawat gagawin mong desisyon.

Bumukas ulit ang pinto , at dun kona itinuon ang lahat nang atensyon ko sa kanya.I miss him , he was staring at me blankly with his grey eyes.

"I need to go Fhia" sambit naman ni Bie , nang malaman niyang nandito si Brylle.

Tumango naman ako sa kanya , bago ito makalabas sa silid ni Brylle.Umupo naman si Brylle , sa kama na nakatingin lang sa 'kin.

"You seems you know something , you see it right?" sambit naman niya , agad kong naintindihan ang sinabi niya.

I sigh" Yes , I witnessed everything ,Brylle.I witnessed the pain and tears." sabi ko naman sa kanya ,He took a deep breath.

"You don't need to witnessed , how painful it was.Can you please ... don't be brave sometimes.It can caused you pain , I can fight for you , I can be selfish for you.I can take all the pain for you , just you to be happy " sambit naman niya , he's trying to selfish.

Ayaw kong may aako sa lahat nang sakit , gusto ko ako lang.Gusto niya bang hindi ako maging matapang? dahil siya na ang gagawa nang lahat para sa 'kin?Kaya ba pilit niyang tinatago?

Paano darating ang panahon , na kailangan kong akuhin lahat? kailangan kung protektahan ang lahat? kapag hindi ako naging matapang , babagsak ako.

" Don't be selfish , Brylle.I can handle the pain , I can carry it all." sabi ko naman sa kanya .Yes I admitted , minsan may panahong hindi kona kaya dalhin lahat nang sakit.

Peru nanatili parin akong matatag , dahil nand'yan siya.Nasaktan ako sa aking nasaksihan , peru alam ko na rason ang lahat kung bakit ako nasasaktan.It can give me strenght.

" Don't do it again , promised me you won't leave me again" sabi naman niya at mabilis na niyakap ako.

I miss his hug , kaya ako nakabalik dahil sa kanya.Umaasa akong masisilayan ko uli ang mukha niya , at maramdaman uli ang yakap niya.