Vampire Flower [ Book 1 Of Blood Trilogy ]

Chapter 6:Good night,Sweetie

Labis na pagkamuhi ang naramdaman ko noon,gusto kung pagbayaran ang gumawa nun peru alam kung iba sila,isa silang halimaw.Doon ko nakilala ang pamilyang nag aruga sakin,tinuring akong isang anak nila.

"Fhia,calm down.Wag kanang umiyak"sabi niya sakin,at pinaupo ako.Napahinga naman ako nang malalim.

"Gusto kunang magpahinga bei,napapagod na ako"matamlay na sabi ko sa kanya,napa kunot nama ang noo nitu.

"Baliw kaba?gusto muna talagang mamatay hah!"galit na sigaw niya sakin,nagtataka naman ako sa naging reaksiyon niya.

"ANong mamatay?gusto kulang umuwi para makapag-pahinga"sabi ko naman sa kaniya,napahinahon naman ito sa naging sagot ko.

"Siguraduhin mulang,tignan mu'yang ginawa mo sa'yong kamay ."nabaling naman ang atensyon niya sa,naka tali kong kamay dahil sa sugat.

"Wala lang ito,sige na uuwi na ako"sabi ko sa kanya,at tumayo.

"Umuulan pa fhia,samahan nalang kaya kita,wala namang maayos na klase"sabi niya sakin,napatango naman ako.

"OKay!Tara na"sabi niya at inakbayan ako,ang lakas talaga nang energy nang babaeng 'to.Kinuha naman niya ang payong sa bag niya,at sinimulan na namin maglakad palabas.

"Pagkarating natin sa bahay,dapat pag-usapan natin yang problema mo"sabi niya sakin,makalabas kami sa school.

"Magpahinga nga'lang muna ako"sabi ko sa kanya,tatadtarin naman ako nitu,sa mga katanungan niya,na siguradong makapag dagdag sa sakit nang ulo ko.

"Pagkatapos munang magpahinga,lulusot kapa!"sabi niya sakin,habang naglalakad kami ay diko maiwasang balikan ang nangyari kanina.Ang bawat patak nang ulan ay malinaw kung nakikita,at ang lamig na malayang dumidikit sa balat ko.Lakas nang hangin na siyang ,dahilan nang bahagyang pagsayaw nang mahaba kung buhok.Makulimlim na kalangitan,na maaaring dahilan nang pag-ulan.

Bigla naman akong napahinto ,nang may maramdaman akong sumusunod samin.Napakapit pa ako sa kamay ni bei,i fell strange.

"Bakit fhia?may problema ba?"Biglang tanong ni bei,nang maramdaman niya ang paghigpit ko nang hawak sa kamay niya.

"Wala,bilisan lang natin,baka abutan tayo nang malakas pa na ulan"sabi ko sa kanya,at binaliwa ang pakiramdam na may sumusunod samin,i can feel that they are,following us.Mas bumibilis ang paglalakad namin,nagtataka namang tumingin sakin si bei.

"Just dont stop walking"sabi ko sa kanya,hindi ko alam kung bakit ako lang ang nakakaramdam nitu.

"Sandali nga!ang bilis mo naman maglakad!may lakad teh?"sabi niya sakin,at huminto sa paglalakad,nasa may eskinita na kami,wala pa namang masyadong tao dito,na dumadaan.Patingin-tingin naman ako sa paligid,napasinghap pa ako nang biglang may patalim na biglang inihagis sa gawi ko.

Napapikit pa ako nang malapit na ito sa gawi ko,hinihintay ko nalang na matamaan ako nitu.Peru wala akong naramdaman na tumusok sa katawan ko,dahil sa patalim.Dahan dahan ko namang minulat ang mata ko,tumambad sakin ang dumugo niyang kamay,habang sinalo niya ang patalim na dapat na tumama sakin.Malaya naman itong nababasa sa ulan,at nakatingin sakin na labis na nakapanghina sa tuhod ko.

"Br...brylle?"  

"Anong sinasabi mo diyan?"napabalik naman ako sa wisyo,nang tapikin ako ni bei sa balikat.Bigla nalang kasing nawala si Brylle,hindi ba naramdaman ni bei yun?

"Hah?ano halika na"sabi ko sa kanya,at sinusulyapan pa ang paligid,nagbabasakaling makita siya.Nasaktan ba siya?sa'n naman kaya nanggaling ang patalim na dumako sakin?