ASĪ GELĪN (Wattys 2023)

~17~

Hasan Karahan'ın beni bulup benden iş istemesi sonucu, yaptığım hatadan kolayca sıyrılabilmiştim. Çünkü o bu dünyanın lideriydi. Başkalarının koyduğu hükümlere kolayca son verebilirdi. Kurnazdı Hasan Karahan ve benim zor durumda olduğumu çok iyi bildiği için bu görevi bana verdi. Hayır deme lüksüm yoktu. Zeki biriydi Hasan bu nedenle o koltuğun hakkını veriyordu. Ona göre bizler onun dünyasında bir oyunun taşlarıydık. Hamlelerini kazanmak için bizleri çok iyi kullanıyordu. Acıma duygusu yoktu. O en yakınlarını gözünü kırpmadan harcıyordu. Bu nedenle gelinini kaçırmamı istediğinde şaşırmamıştım. Yaptığı bu hamlede kesin o büyük kazanç sağlayacaktı.

Bizler yer altı dünyasındaki adamlardık. Hepimizin karakteri 💩 gibi. Ben her pis işi yaptığım gibi korkusuzca önemli kişileri dolandırmayı seviyordum. Bu nedenle kellem her an kopacak korkusuyla yaşıyordum. Harabeden bozma bir yerde çalışıyordum. Gözlerden uzak durmam gerekiyordu. Hasan Karahan gibi lüks evlerim yoktu. Lakabıma uygun evleri seçiyordum. Lağım faresi Metin, onun gibi pis ve her işten kolayca kaçıyordum. Kızı görünce şaşırdım. Yaşı küçük ve kapalıydı. Bizim dünyamıza göre temiz biriydi. Alışık olmadığı bir yere kapatmıştım onu. Yıkılmış harabelerin içinde bulunan, ayakta durmayı sağlamış gecekonduya. Başına iyi olan adamlarımı koydum. Ve kızla uğraşmamalarını tembihledim. Çünkü o benim yaşama biletimdi. Tek bir kılına zarar gelmemeliydi.

~~~•~~~

Etrafta akbaba çoktu. Leş kokusunu çok iyi alıyordular. Benim halen hayatta olmama şaşıran, Halil Abi ziyaretime gelmişti. Rolümü iyi oynamalı ve elimdeki elması kömür gibi göstermeliyim. Dilim iyi laf yapardı. Kapımı çalmadan içeri giren kişiler kızın başına koyduğum adamlardı. Öfkeliydim ama sakin kalmalıydım. Konuşmamalarını bildiren el işaretimi yaptım. " Halil Abi biliyorsun benim durumumu. Tek Göz İsmail'in kasasını çarptım. Ve yakalandım. Şu an hayatta kalmamı sağlayan Hasan Karahan. Onun için değersiz birini kaçırıp gözünü korkuttum. Şaşıracaksın ama kaçırdığım kişi gelini. Sadece onun işlerini yapmam için bana şans verdi. Bizler raconu iyi bilsek de bazen yanılabiliyoruz. Adamlarımın halinden anlaşıldığı üzere kızı biri kurtarmış. Kızı kim kurtardıysa aptal çünkü Hasan Karahan'ın umurunda değil kızın yaşaması. Kahramanlık yapmak istedi ama Hasan Karahan'ın düşmanı oldu boş yere."

" Bakıcılıktan sıkılmışsınızdır izinlisiniz. "

-Hasan Karahan değişik biri. Liderlik için en uygun adam o. Çünkü karanlıktan daha koyu kötülüğe sahip. Yaptığı işlere akıl erdirmek kolay değil. Bir ton işim var onun geliniyle uğraşacak kadar aptal değilim. Zaten ona gücü yeten olsaydı, oğlu çoktan ölmüş olurdu. Sana lağım faresi diyorlar ama sen daha değerli bir insansın. Şanslısın. Kedi gibisin aslında dört ayağının üstüne kolayca düşüyorsun. Kız, Hasan için önemsiz ama senin hayatını kurtarmış. Kim kaçırdıysa dediğin gibi yalakalık yapmak için yapmıştır. Ama bilmiyor ki ava giderken avlanacağını. Ben kaçıyorum. Umarım bir dahaki görüşmemiz senin mezarın olmaz.

- Ben kolay ölmem. Ayağına sağlık. Sende olmasan beni adam yerine koyan pek kimse yok.

Rolümü iyi oynamış kızın değersiz biri olsa da Hasan Karahan'a ait olduğunu belirtmiştim. Halil Abi'nin lakabı, dedikoducu karıydı. Herkes onun sayesinde benim neden yaşadığımı ve Hasan Karahan'ın gücünü tekrardan öğrenecek ve ona ait olana dokunmanın faydadan çok zarar getirdiğini. Halil Abi çıkar çıkmaz, pezevenkleri çağırdım. Yüzleri dağılmıştı. Ve kız tek başına yapmıştı. İyi ki onları susturmuştum yoksa yer altının iyice maskarası olurdum. Küçücük kızdan dayak yiyen adamlarımı bir de ben dövdüm.

*****
Uçurumun üstünde, saç teli üzerinde yürüyordum. Yeraltı dünyasına ait tüm insanlar bu şekilde yaşıyordu. Ölüm bize gölgemizden daha yakındı. Peki neden bu kadar işimizi sevip, ölümü göze aldığımızı bazen bende anlamıyordum. İnsanlar ile hayvanları bir grupta tutan biyoloji gibi bizlerde hayvansı iç güdü vardı galiba. "Güç, para..." Bizim için her şey demekti. Sürü psikolojisini bu şekilde oluşturduk belki de ama bizler hayvanlar kadar sadık değil adi yaratıklardık. Ve daha tehlikeliydik. Alfa olmak için adil savaşmıyorduk. Ölüm bize yakın olduğu için belki de bu nedenle ölüm getiren yaratıklardık. Bu hayatı bizler tercih etmedik. Mecbur bırakıldık tabi bunlar bahanelerden başka bir şey değildi. Hayat bizi hep güçsüz kıldı. Ve bizde güçlü olmak istedik. Güç bataklığına bulaştıkça ölüm ile bütünleştik.