ASĪ GELĪN (Wattys 2023)

~34~

nurluyolcu606 umarım bölümü seversin desteğin için teşekkürler❤

Aşk yakıcıydı. Küçükken babamın dokun diye bana kızdığı soba gibiydi. Kalbim cayır cayır yanarken annemin babamın yaptığını fark edip benimle ilgilenmesi gibi şefkatliydi de. Değişiyordum ister istemez. Annemi görünce zorla çıkan gülümseme kırıntısı şimdi tüm bedenimi sarmıştı. Hayat yaşanılır hale gelmişti. Ya da bana öyle geliyordu...

Holding ve babamın işkence evi arasında mekik dokuyordum bu aralar. Ne annemi görüyordum ne de küçük kadınımı. Temizliyordum geçmişimi kendi ellerimle. Canımı yakan, çığlık sesleri ve babamın sadistçe gülüşlerine ev sahipliği yapan bu evi yok edecektim. Babamın çocukluğuyla birlikte yok olacaktı küçük Mehmet. Evdeki işkence aletleri çok fazlaydı. Üstündeki kurumuş kan izleri, yok olan bedenlerin izleriydi.

Silmeye çalışıyordum ve tuttuğum küçük eli tutarken kendimi temiz hissetmek istiyordum. Kolay olmayacaktı. Bu yaptığım bazılarının zoruna gitmişti. Küçüklüğümden beri tanıdığım ama hoşlanmadığım, Tarık ziyarete gelmişti. Büyüğüm olsada adamdan saymadığım için ona abi diye hitap etmiyordum. Babamdan daha zalim olan bu adam yeteneklerini babama aktardığı gibi beni zehirlemek istiyordu.

Elinde tuttuğu şırıngaya bakıp gülümsedi ve yüzündeki gülümseme masum değildi.
-Neden geldin buraya?

-Elimde tuttuğum en basit alet bile altın değerindeyken, senin gibi korkak birinin elinde ziyan olmasını istemediğim için geldim. Küçük bir kız çocuğunun gölgesine sığınan senin bu aletlere sahip olma hakkın olmadığı gibi o koltukta oturmayı da hak etmiyorsun. Babanın kemikleri sızlıyordur.

- Repliğini iyi ezberlemişsin. Benim babam yok hiç olmadı. Bana edebiyat yapma ve yerimde olan gözlerini bu aletler ile oydurtma bana daha önce yaptım ve yine yaparım senden korkmadığımı biliyorsun.

-Biliyorum. Kolumdaki izin halen duruyor. Peki ne oldu o güçlü çocuğa? Neden böylesin Mehmet bilmiyor musun bu hayatı? Ayağın birazcık sendelerse anında kelleni alırlar. Kendini düşünmüyorsun ama sana bir şey olursa halen güzelliği ile can yakan annenin hali nasıl olur?

-Siktir git buradan canımı sıkmadan. Adamlığın a sını bilmeden gelip bana akıl vermeye çalışıyorsun. Titreyen vücuduna rağmen halen böyle konuşmaya devam ediyorsun. Benim senin gibi elinde tuttuğun demir parçasına ihtiyacım yok. Burası bana babamdan miras istediğim her boku yaparım tasası sana mı düştü. Sen git oğluna öğret bilgilerini çok sıkıcı oluyor onunla dövüşmek bir yumruk ile yere kapaklanıyor. Biraz daha fazlasını yapabilirim. Ben ölmedim anneme dokunamazsın ama benim oğluna dokunmam için önümde engel yok.

-Peki sen bilirsin öldüğünde ilk toprağı atan kişi ben olacağım bunu bil sadece burası benim için önemli olduğu için seni durdurmak istedim. Annene olan ilgim bu evde başladı. Anneni suçlama onun tek hatası babanla evlenmek oldu. Sana küçükte olsa hediye vermek için geldim. Evlendiğinde hediye alamamıştım. Eşinin tenine yakışacak bir kolye...

Sözünü tamamlamasına engel olan benim yumruğum olmuştu. Kendimi tutmayı başarmıştım ama şerefsiz kaşındı. Yumruğun etkisiyle sendeleyince toparlanmasına izin vermeden geçirdim yumruğumu yüzüne, yere sardığımda artık çok geçti. Üstüne çıkmıştım. Yumruklamayı bırakıp elindeki şırıngayı küçükken koluna bıraktığım ize batırdım ve boş oksijeni verdim. Şu an çığlık çığlığa olması umurumda değildi. Nefes nefese kalmıştım. Vücudum ter içinde kalmıştı. Gözümde beliren Ebral 'in üzgün hali beni kendime getirmişti. Ebral 'in sevgisi beni yeniden durdurmayı başarmıştı. Ona zarar vermekten alı koymayı başardım ama elimden zor kurtulmasına rağmen ağzından çıkan kelimeler beni deliye çevirmişti. Koşmaya çalışarak gitti. Peşinden gitmedim gidersem onu öldüreceğimi biliyordum. Leşini kimsenin bulamayacağı şekilde. Sinirim geçmek bilmiyordu. Sinirimi aletlerden çıkardığım için duvara vurmaktan daha fazla hasar almıştım. Acı çekmem umurumda değildi annem ve küçüğüm hakkında konuşmasına izin verdiğim için lanet okuyordum kendime. Onu buraya gömmediğim için pişmandım...