ASĪ GELĪN (Wattys 2023)

⁓YGNisan2019⁓

(Yeni bölüm değil. Yarışma için yazdım. Yayınlanmış hikayeyle katılabiliyoruz. Hikayeyide kullanarak farklı kurgu oluşturdum. Asi gelin için yeni bölüm yazmaya başladım. Keyifli okumalar....)

Evet herkesin hayali olan lüks bir hayata sahibim. Severek yaptığım işim yazarlık sayesinde. İnsanlar yazdıklarımı seviyordu. Bu onur vericiydi. Tek kelime edemeyeceğim farklı lisanlarda insanların hayranıydım. Ama yine de yalnızdım. Etrafım kalabalık olmasına rağmen gökyüzündeki ay gibi tektim...

Ben kim miyim? Ben Asi Gelin'in yazarı Firdevs. Lakabı bile bulunmayan sadece Firdevs. Soy ismimi söylemeyi istemiyordum. Sürekli içimde kanayan yarayı deşmek istemiyordum. Bir soy isim gibi gözükebilir ama benim için felaketti. Boğazımdan çıkarken canhıraş yüklü bir felaketti sözler için. Bu yanımı bilen kimse yoktu. Yalnızdım gerçek anlamda. Etrafımda dost görünümlü çıkarcıları eğer adam yerine saymazsak tektim. "Bencilsin" dediğinizi duyuyorum. Birçok okurun var diyeceksiniz. Bir tek soruyla sizin aklınızdaki ön yargılı düşünceleri yok edebilirdim.

Gece uyuyacağım sıra "iyi geceler Firdevs kızım." bunu bir okur anne şefkatiyle söyleyebilir miydi? Ya da yerini doldurabilir miydi? Hayır. Ama bana gülümsemeyi tattırdıkları için onlara minnettardım. Yine kendimle olan sohbete daldım. Aptal kafam, ekmekleri yine yakmıştım. Sakardım ve unutkan...

Kahvaltımı yapmıştım ve masayı topluyordum. Her işimi kendim yapıyordum. Bok gibi param olmasına rağmen. İki hayat yaşıyordum. Eğer bu gece kondu ve bana çıkardığı işlerde olmasa delirebilirdim. Ha birde yazmak onu unutmamak lazım. Bulaşıkları makineye koyuyorken zil çalmıştı. Kim gelmiş olabilirdi ki bu saatte? Elimdeki kirli su izlerini peçeteyle temizledikten sonra hızlıca kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda boşluk beni karşılamıştı. Etrafıma bakındığımda yerde bana konuk olan hediyeyi fark ettim. Etrafta kimse yoktu. Tüh ya Fatma Teyze'nin penceresi kapalıydı yoksa kesin bilirdi o kimin bıraktığını...

Birçok hediye almıştım. Alışmıştım artık. Mütevazı bir mahallede oturuyordum en azından yazarlığımla bağlantılı kişiler bana ulaşamadığında mahalleli yardıma gelirdi bana bir şey olduğunda. Fatma Teyze, Müge Anlı'nın yan sanayi ürünüydü. Çok şeker biriydi. Yine çenem düştü ve mal gibi elimdeki paketi açmayı unuttum. Gönderenin hakkında bir şey bulamamıştım. Sadece içinden imrendiğim güzellikte el yazısıyla yazılmış not çıkmıştı. "Yazdıkların gerçekleşe bilir dikkatli olmalısın! Hayal dünyasının kapıları gerçek dünyaya açılıyor bunu iyi kullan! Seni seven okurundan küçük bir armağan."

En sevdiğim renk olan siyahın en güzel tonuna bürünmüş kalem çıkmıştı paketten. Ben âşık olmuştum kaleme ve üstündeki bulunan desenler kalemi geceye ev sahipliği yapan gökyüzünü andırıyordu. Not ne anlatıyordu bilmiyordum. Telefonuma gelen mesaj beni bu gereksiz düşünceden kurtarmıştı. Bugün bir nisandı ve yollayan kişi eğlenebileceği en son kişiyi seçmişti... Yarım kalan işimi halletmek için mutfağa gittim. Bugün çok oyalanmıştım. Acil bitirmem gereken birkaç bölüm vardı...

Kitaba kendi duygularımı yansıtıyordum. Ebral bendim mesela kitabın kadın karakteri. Mehmet'te ölen eşimdi. Yazdıklarımın bu derece benimsenmesine hâlen alışamamıştım. Çok sevdiğim cevizden yapılmış ahşap masama oturdum. Siyah deri kapağı bulunan defterimi açtım. Artık rahatça nefes alabilirdim. Aslında bugün çılgınlık yapıp hikâyenin dışında içimi dökeceğim yazı mı yazsam diye düşünmüyor değildim. Yeni kalemi kullanmam için büyük fırsattı...

Açtım defterimi. Yazdım başa Ebral 'in adını. "Annesinin bağrışlarına rağmen uyanmayan Ebral, yataktan yeri boylamıştı ve bu canını oldukça acıtmıştı. Ne farkı vardı ki annesinin kocasından keşke tatil için farklı bir yeri düşünseydim diye kızdı kendisine... Güçlü bir kahkaha sesi sarmıştı evi. Ebral 'in üstüne gülen babası hemen kızının yanına gidip yerden kaldırmıştı. Gülmekten kızını unutan annesi utançla başını yere eğmişti... Birlikte yapılan kahvaltının tadı bir başkaydı. Çok mutluydu Ebral..."