KARA KAN

BÖLÜM 8 : KEHANET

Bölüm Şarkısı : Nev - Susma | "Hem zaten davetsiz bir misafirdim ben aşkımla. Ne bir aptalın gölgesi,ne bir sevda kölesiyim. Sadece hesapsız bir gönül bahçesi. "

Arabayı çalıştırdı Ecrin. Ön koltuğa, yanına Minel binmişti. Arkada Süheyla ve Şebnem oturuyordu. Yol boyunca daha çok Süheyla ile konuştu Ecrin. Yarın ki sınavla ilgili bir kaç ipucu vermekti oda... Önce Şebnem'i bıraktılar, sonra Süheyla'yı. Araba da sadece Minel ve Ecrin kaldığında,rahatsız edici bir sessizliğe radyonun kısık sesi Nev - Susma ile eşlik ederken konuştu Minel:

"Hocam size de zahmet verdik, ta buraya kadar geldiniz. Eviniz şehrin diğer ucunda kaldı."

"Evimin nerde olduğunu nerden biliyorsun?"

"Şey.. Ceylin'e sormuştum. Ordan biliyorum. Yani, tam yerini bilmiyorum ama, şehrin diğer ucunda olduğunu biliyorum." dedi biraz çekinerek.

"Anladım." dedi gülümseyerek Ecrin ve devam etti; "Bu gece annemlerde kalacağım zaten. "dedi arabayı park ederken. " Ceylin,'e neden beni sordun?" demek istemişti bir ara Ecrin ama sonra vazgeçti. Arabadan önce Minel indi, sonra Ecrin arabayı kitleyip kaldırıma Minel'in yanına geldi.

"Tekrar teşekkür ederim Hocam." dedi Minel.

"Rica ederim. Bu arada Minel... Sende bana okul dışında hocam demesen ? Eski günlerin hatrına?" dedi Ecrin gülümseyerek...

"Eski günlerin hatrına?" dedi imalı imalı bakıp hafifçe gülümseyerek Minel ve deval etti; "Eskiden Ceylin ile sana isminle hitap ederdik ve sen de çok sinirlenirdin?" dedi.

"Ah, ne kadar aptalmışım." diye içinden geçirdi Ecrin. "Artık kızmam, kendimi yaşlı hissetmek istemiyorum." dedi sıkıntılı şekilde Ecrin.

"Yaşlı mı? Benden genç duruyorsun aslında." dedi Minel, hava birden soğumuştu san ki, elinde olmadan titredi Minel.

"Genetik bu bizim ailede, biliyorsun Minel. Hava çok soğuk daha fazla titremeden eve geç istersen." dedi Ecrin. Evleri yan yanaydı.

"Haklısın, hava geceleri çok soğuyor. İyi geceler Ecrin." dedi Minel ve arkasını dönüp evine doğru yürümeye başladığında siyah bir siluet teğet geçince, ürpererek sendeledi Minel. Ecrin hem bunun kim olduğunu anlamak için etrafına bakıyordu hemde Minel'i belinden tutup kenara çekti. Korkununda etkisiyle Minel biraz Ecrin'e sokuldu.

"O neydi?" dedi Minel kısık sesle. O sırada Ecrin sokağın sonunda ki çam ağacının dibinde kahverengi bir kedinin İnsan'a dönüştüğünü gördü biraz dikkatli bakınca bu kişinin Gökçe'nin ablalarından Eflin olduğunu gördü.

"Bilmiyorum, belki bir kedidir." dedi Ecrin hala Eflin'in gözlerine bakarken. Eflin apaçık bir şekilde onu tehdit ediyordu. Bunu hissedebiliyordu Ecrin. "Hadi eve git artık. Sabah sınava geç kalacaksın." dedi.

Minel eve girene kadar kaldırımda oyalandı Ecrin. Yanlış anlaşılmadan kaynaklanan bir sebeple Minel'in yani bir insanın zarar görmesini istemiyordu. Minel eve girince o da eve doğru yürüyüp girdi.