Bölüm Şarkısı :Omri - Save Me
Carmilla kimsenin anlayamayacağı ya da gördükleri panteri Carmilla ile bağdaştıramayacakları bir şekilde büyük salonun tam ortasında Ervin'in ayaklarının dibindeydi. Kapı mühürlüydü açılamazdı. Ancak eski kadim yollar mühürlenemez olarak mühürlenmişti Hz. Davut tarafından. Odadaki hiç kimse gelenin nam salmış bir vampir olduğunu bilmiyordu. Homurtular çıkartarak Ervin'in ayaklarının dibine oturdu ve sol patisini yalamaya başladı gayet uyuşuk bir kedi gibi...
Odadaki herkes nerden nasıl geldiğni anlayamadıkları bu şekil değiştirdiği bariz nefrin'e bakıyordu. Yerde ya da tavanda bir yarık yoktu. Odadaki herkes tedirgin ve şaşkınca panteri izliyordu. Saniyeler içinde akıllarından geçen düşüncelerin doğru yansıması olarak Vex de tüm asaletiyle panterin yanında göründü.
Panter ona doğru bakıp bir iki homurtu çıkardı. Sanki nerde kaldın der gibiydi. Vex 'in odada görünmesiyle herkesin aklında tek bir kişi vardı. Panter Carmilla Mircalla von Karnstein'den başkası olamazdı. Vex muhteşem gülümsemesiyle bir reverans yaptı her birine olduğu yerde dönerek.
"Evet, ne kadar geç kaldık?" dedi Vex tırnaklarını incelerken.
"Biz de yeni geldik sayılır." dedi Eflin, gözleri ile etkilendiğini ima ederek. Çünkü gerçekten etkileyici bir girişti.
"Ervin'in mührünü gördün mü Vex? " dedi Carmilla çırılçıplak bir insana dönüşürken. Ve ekledi Vex! Beni daha öncede böyle gördün! " dedi uyarıcı bir tonda.
Vex gözlerini baydıktan sonra sırtındaki uzun ceketi çıkarıp Carmilla'ya uzattı ve ardından , ufak bir bilek kıvırması ile , Ervin'in ikizi Elçin'i adım adım Ervin'in yanına getirdi.
"Bence beni zorlama küçüğüm, kendi arzunla yap bunu, sonuçta o senin kardeşin, eğlencen bitti. Sonsuza kadar kardeşlerini köle yapamazsın." dedi dalga geçercesine Vex, bir itiat beklemiyordu ancak büyük bir direnç de beklemiyordu.
Tuhaf bir tat bırakarak küçük bir zorakilikle birlikte Elçin, fısıltılarla ikizi Ervin'in omzundan gümüş iğneyi almış ve yine fısıltılarla kendi omzuna batırmıştı.
Ervin uzun süredir kımıldamadan durmanın katılığı içinde hala bir şeyleri ölçüp tartıyordu.
"Şimdi burdan nasıl çıkacağız? " diye sordu Ecrin, önce Efsa'ya sonra büyük büyük annesi Carmilla'ya bakarak.
...
Kayra'nın zihni aniden eğitici şovalyesi Ervin'in, onu eğitirken söyledikleriyle doldu büyük bir gürültüyle. Ama denilenleri tam seçemiyordu. Bir saniye gözlerine kapadı ve bir kaç saniye nefesini tuttu. Ervin'in sesi yankılandı zihninde : "Çok fazla düşünüyorsun. Sadece bak ve yap!" Kayra nefesini bıraktı, cadı ile göz göze geldi ve hamlesini yaptı. Yine tam hedefi vuramamıştı ama bu cadının sendelemesine ve geriye doğru bir kaç adım atmasına neden olmuştı. Bu fırsattan istifade, Kayra bebeği aldı.
Minel tutuğu içi boş bedeni bırakıp, Kayra ve cadı arasına girdi. Kafasını geriye çevirmeden ve göz temasını cadıdan çekmeden hırlar gibi konuştu:
"Bebeği al ve güvenli bir yere götür. Ben çok acıktım."
Kayra koridora çıktığında , kesinlikle Amelles ile karşılaşmayı beklemiyordu.
"Gökçe?" diye sorarcasına fısıldadı, Kayra.
"İyi, bebek ve diğerleri yanında. Hadi sen bebekle onların yanına git, birazdan eve geçecekler." dedi Amelles sakin bir tavırla. Kayra yaralanıp yaralanmadığına bakmak için onu süzerken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA KAN
VampirosYarı Kurt ve Yarı Vampir bir melezin, cadılarla dansını anlatırken kendini kadim bir Gümüş Kanlı Savaşının içinde bulacaktır. İki genç kadın ve aralarında başlayan bir aşk - savaş çıkmazı.