Güçler Okulu

Ceza

Multimediada Melis var.

Kütüphaneye gitmek için merdivenleri çıkarken "Melis!" dşye bağırdı biri ve beni çantamdan tutup arkaya doğru çekti.

"Ay!" Tiz bir sesle bağırarak geri düşerken beni çeken kişi kollarımdan tutup tekrar dik durmamı sağladı. Arkamı döndüğümde ise Koray vardı. "Koray ne yapıyorsun sen?"

"Evet. Farkındayım biraz fazla çektim. Ama düşmene izin vermedim sonuçta. "

Yüzüme küçük bir gülümseme otururken gözlerimi yumdum. "Ay Allah'ım... Ne oldu?"

"Iyi misin dşye bakmak istedim. "

Yüzüme kocaman bir gülümseme kondurdum. "Çok teşekkür ederim," sonra somurttum "Ama değilim. "

"Neden?"

"Korkuyorum. Daha ne olsun?"

"Bak ben derse girmeyeceğim sen de ne zaman bir şey olursa mesaj at. "

"Hayır Koray..."

"Melis uzatma. "

"Olmaz!" diye çıkıştım. "Yarışma için seçmeler var ve ne kadar katılmak istediğini biliyorum. Yapma işte böyle bir şey!"

"Melis, değer verdiğim birine iyilik yapmak istediğimde karşı tarafa sormayacağım!"

"Ya Koray istemşyorum! Is-te-mi-yo-rum! Benşm için yapma bunu ya! O seçmelere katılmayı istediğini biliyorum!"

"Ben de senin korktuğunu biliyorum. " dşye itiraz etti. "Ne yapayım, gideyim mi?"

"Evet!" diye olduğum yerde tepindim.

"Lan sen niye yardım kabul etmiyorsun?!"

"Ne alakası var? Sadece benim için fedakarlık yapmanı istemiyorum. " Uzanıp elini tuttum. "Koray anlıyorum, gerçekten anlıyorum benim için endişeleniyorsun çünkü arkadaşlar böyle yapar ama ben iyiyim. Bir şey olmayacak. Onunla muhattap falan olmayacağım ve kendşmi tutacağım. " Duraksayıp bir nefes aldım. "Hem sana söz verdim sonuçta. "

Bunu söylediğimde bakışları yumuşadı ve yüzüne buruk bir gülümseme oturdu. Ben de sözlerime devam ettim hızlıca. "Ama benim için kendş hayallerinden vazgeçmeni istemiyorum. Tamam mı?" Sonra bşraz daha mutlu bir ses tonu takındım. "Hem zaten ben eminimki o kırmızı turşu benim sinirimi bozsa, sen bir ıslık öttürmemle gelirsin yanıma! O yüzden hiç takımdan geri kalmana falan gerek yok. "

Durumu kabullenip başını salladı. "Tamam ama bir şey olursa arayacaksın. Elimden geldiğince yetişmeye çalışırım. "

"Tamam." dedim başımı hafifçe yana yatırıp. "Sen şimdi git. "

Bir iki basamak inip sonra tekrar durdu. "Ara!"

"Tamam!"

Ben de ona böğürdükten sonra ikişer ikişer merdivenleri çıktım ve kütüphaneye gittim.

Kütüphane girişine geldiğimde Şeyma da orada durmuş bekliyordu. Çok da yakınında olmamaya özen göstererek arkasında beklemeye başladım. Bir kadın bize doğru yaklaştı ve "Cezalı öğrenciler siz misiniz?" diye sordu.

"Evet. " diye mırıldandım.

"Gelin benimle. " Kapıyı açıp içeri girdi. Önden o gidiyordu biz de onu takip ediyorduk. Kütüphanenin, kayıt yapılan bölümündeki masanın arkasına geçti ve oradaki dolapları açtı. Sarı bez ve bir kova verdi. "Kovaya şuradaki tuvaletten su doldurabilirsiniz. " Deyip sağ taraftaki tuvaleti işaret etti. "Dolaplar daha yeni temizlendi o yüzden çok da yapacağınız bir şey yok. Şu en sondaki iki boş dolabı ve masaları silseniz yeter. O dolaplara yeni kitaplar gelecek. "