Güçler Okulu

Ölen İnsanlar

ŞARKININ ANLAMIYLA HİKAYENİN ALAKASI YOK AMA RİTİM OLARAK UYGUN GELDİ

Parka koşarak gittik. Şeyma ordaydı.

-Naptın sen salak!

-Melis tamam bi dur.

Şeyma nerdeyse ağlicaktı.

-Ya bak herşeyi anlatıcam. Ben...ben seni çok kıskanıyorum. Yani okula geldiğin günden beri seni kıskanıyorum. Güçlerini, farklı olmanı... Sürekli kahraman oluyosun.

-Böyle mi düşünüyosun? Şeyma ben kahraman falan diilim. Ben sadece bunları yaşamaya mahkum edilmiş 15 yaşında bi kızım.

-Ama ben... Yani ne biliyim hayatımda hiç bişeyi başaramadım asla kahraman olamadım asla takdir edilmedim. Sen her konuda takdir ediliyosun ve ben de güçlerim artarsa senin gibi olabiliceğimi düşündüm. Bu yüzden kazayla bi laneti gerçekleştirdim.

-Şeyma sen... Yağğhhh! Bağırdım. Cidden şu an kafam hem karma karışık hemde çok sinirliyim.

-Nasıl bi laneti gerçekleştirdin?

-Bilmiyorum.

-Ne demek bilmiyorum yaa?

-Ya bi laneti gerçekleştirdim ama tam olarak nasıl bişey olduğunu bilmiyorum. Ama...herkes ölücekmiş.

-Ne?! Sen nasıl yaparsın bunu yaa?!

Ben bağırdıkça Şeyma daha çok ağlıyodu.

-B-ben büyüyü bi kitaptan yaptım. Yani...kitaptan bak-bakabiliriz. Belki çözümü vardır.

-Yoksa sen ölmeden önce ben seni öldürürüm.

Ona artık nasıl baktıysam cidden korktu. Okula gittik. Yol boyunca ağladı gerizekalı. Okulun kütüpanesine gelince bize yaptığı büyünün kitabını gösterdi. Kitabın sayfalarını iyice karıştırdık. Saat sabah 8.48 olmuştu. 9'da ders başlicak. Ve biz hâlâ bişey...buldum!

-Buldum!

Şeyma ve Hande baktıkları diğer kitaptan kafalarını kaldırırıp yanıma geldiler.

-Bu bi çözüm yolu diil. Ama lanetin ne olduğunu anlatıyo. Anlaşılan herkes yavaş yavaş hafızasını kaybetmeye başlicak ve sonrada yok olucak. Ve büyü sadece en büyük güce sahip kişi tarafından düzeltilebilirmiş.

-En güçlü sihir kimde?

-Tabiiki Melis! Hande bağırdı.

-Ben mi?

-Ruh elementi işte hiç kimsede olmayan tek sihir!

-Ve yine Melis kahraman. diye homurdandı Şeyma.

-Eğer sen başımıza bela açmasaydın kahraman olmama gerek kalmicaktı. Ve eğer farketmediysen söyliyim bu durumu düzeltmek için doğru büyüyü bulamazsak herkes ölücek!

Bunu söylememle Şeyma ürktü. Hep beraber -yanımızda Şeyma da var- çardağa, bizimkilerin yanına gittik. Onlara her şeyi anlattım.

-Bence müdüre söyleyelim.

-Hayır! Şeyma tabii itiraz etti.

-Onu halt etmeden önce düşünücektin. Hep beraber müdürün odasına gittik.

-Hocam meraba.

-Hocam mı?

-Evet. Siz...okulun müdürüsünüz ya.

-Ben müdür müyüm?

Bunu duymamızla hepimiz sarsıldık. Hafızasını kaybediyor!

-Bu arada siz kimdiniz?

Cidden bizi de unutmuş! Sonra şeffaflaşıyomuş gibi oldu.

-Hocam?

-İyi misiniz?

Müdür kendine baktı. Şeffaflaşmaya başladığını fark edince korkup çığlık atmaya başladı. O bağırınca biz de bağırdık. Yok oldu. Topuzuna taktığı kalem masanın üstüne düştü ve bi kaç kez sekti. Hepimiz donup kaldık ve kaleme bi süre baktık.

-Çocuklar.

Hepimiz bi an bağırıp arkamıza döndük. Lanet girsin bu benim ateş elementi hocam!

-Müdürün odasına giricem de çekilir misiniz?

-Hayır! Hepimiz hep bir ağızdan bağırınca bize tek kaşını kaldırarak baktı.

-Neden?

-O şu an odasında değil.

-Diil mi?

-Evet!

-O şeyy...

-Kantinde!

-Tuvalette!

-Kantinde mi tuvalette mi?

Birbirimize baktık.

Ben-Kantindeydiii ama s-ssonra lavaboya gitti.

-Hee tamam. Bu arada çocuklar ben ders için hangi sınıfa giricektim?

Whatta Fuck?!

-Hatırlamıyo musunuz yani?

-Yoo. Hatırlamam gerekir miydi ki? Arkasını dönüp gitti. Giderken şefaflaşmaya başladı ve yok oldu. Elindeki kitaplar yere düşünce bi çığlık koyverdik. Hepimiz ölücek miyiz yani?

Şeyma ya dönüp koca bi tokat attım.

-Bunlar senin suçun! Sürtük! Şeyma ağlamaya başlayınca Seçil ve Esra gelip beni tuttu.

-Hepimiz senin yüzünden ölücez!

-Melis tamam artık sakin.

-Görmedin mi herkes nasıl yok oluyo.

-Tamam. Anlıyorum seni. Ama şimdi gel kütüphaneye gidelim belki bi çeşit sihir mihir bişi vardır. Hadi.

Koridora çıktığımızda cidden hepimiz korktuk. Kütüphaneye gidene kadar yok olan 14 hoca gördük. Ama sanırım önce büyük insanlar yok oluyo. Yani öğrencilerin yok olmasına daha zaman var gibi.

Kütüpaneye gidip bütün gün işe yaricak bişeyler aradık.

BEĞENİ VE YORUMLAR DÜŞMÜŞ MÜ SANKİ :( ÇOK AYIP AMA LÜTFEN OKUYALIM SEVELİM :D BU ARADA YENİ Bİ KİTABA DAHA BAŞLADIM ADI LİSE ONA DA BAKIN LÜTFEN ^^