Warmth of Home | Home Series #1

Chapter 14

Chapter 14

"So the kid, huh." His deep baritone voice echoed in my mind.

"H-Huh? What are you talking about?" Nakatingin sa paang tanong ko sakaniya.

Tumawa siya ng mahina. "He's your boyfriend right?"

Dahil doon ay umangat ang tingin ko sakaniya. Nagtama ang ilong namin. Nagulat ako dahil doon pero mas nagulat ako nang idikit niya pa ang mukha niya sa 'kin at gahibla na lang ang layo ng mukha namin sa isa't isa. His breath is poking my lips, hell, it's smells like mint.

"What boyfriend are you saying?" I dared to asked. Ang puso ko ay tumitibok ng kaybilis na parang bang nakikipagkarera ito. Dahil sa pagkakalapit namin ay doon ko napagmasdan ng malapitan ang kaniyang mapanganib na mga mata. Pinadaan ko ang aking tingin mula sakaniyang noo pababa sakaniyang galit na kilay, sa madilim na mga mata, sa kaniyang ilong na tumatama saakin at ang kaniyang labi na parang kinagat dahil sa pagkapula nito, there's a feeling in my heart that I want to feel his red lips collide with mine. My eyes widen, what the hell, Scayans Gaile?!

"The kid you are with."

"Who the..." nag-isip ako kung sino iyon. Kid, hmm. Only Sandrei is the only kid there... wait, boyfriend? Kid?

Humalakhak ako dahil sa napagtanto. Walang pakealam kung maamoy man niya ang kinain ko kanina. Nakatingin lang siya saakin, 'tila namamangha...

"Wait," Tumawa ako. "Are you referring to Sandrei? Iyong kasama ko?" tatawang-tawang tanong ko.

Sandaling nangunot ang noo niya. "Yes."

"Seriously?"

"Wait, why?"

"He's my brother!"

Natigilan ito. Ilang segundo bago makapagsalita ay nakita ko pang umigting ang kaniyang panga dahil sa nalaman.

"So you mean, he's not your boyfriend because he's your brother?" paniniguro niya pa.

"Exactly!"

"Oh, fuck..." Lumayo ito saakin na 'tila napapaso, hindi makatingin saakin.

Nakangisi na ako ngayon habang siya naman ay sa ibang direksyon ang tingin.

"Pst, Apollo..." pang-aasar ko sakaniya. Lumapit ako ng kaunti. "Are you jealous?"

Hindi siya sumagot at naglakad lang papalabas sa restaurant. Natatawang sumunod ako sakaniya.

"Apollo..." pakanta-kanta kong tawag sa pangalan niya habang tumatalon-talon pa. Nang magkapantay kami sa paglalakad ay napatingin siya saakin. Ngumiti ako nang pagkatamis-tamis. Umiwas siya ng tingin. 

I can't believe na nagselos siya at sa kapatid ko pa talaga. Hindi man niya aminin pero ina-ssume ko na. Ngayon lang ako mag-aassume. Isa pa, natutuwa ako na malamang nagseselos siya. I don't know why but I'm so happy.

Nakarating na kami sa parking lot, huminto siya sa sasakyan niyang iba na naman. It's a Black Mustang. Napanganga ako at kumintab ang aking mga mata. Such a handsome car. Hinaplos ko ito.

"This is yours?"

"Yes..." aniya at saglit na tumingin sa 'kin pero umiwas din agad nang makita ang ngisi ko. Gusto ko pa sana siyang asarin kaso baka magalit at iwan ako dito. Wala pa naman akong perang dala.

"What now?" ani ko at humarap sakaniya. "Wala akong dalang pera. Paano ako uuwi?"

"You came here without money?" tumingin siya sandali saakin pero nag-iwas din kaagad.

Sinamaan ko siya ng tingin kahit na hindi niya ako nakikita. "Teka nga, ikaw ba nagsabi na iwan na nila ako dito?"

Natigilan siya at napatingin saakin pero muli na namang nag-iwas ng tingin, hindi makasagot.