Warmth of Home | Home Series #1

Chapter 5

Chapter 5

Hindi mawala ang ngiti saaking labi habang nakasandal sa pinto. Kanina, nang magpaalam na kami sa isa't-isa ay mabilis na akong pumasok at isinarado ang pinto. Ngayon tuloy ay hawak-hawak ko ang aking dibdib, pinakikiramdaman ang bilis nito.

"Fuck," I cussed. "Why are you beating so fast?" I asked my heart as if it would answer.

I shook my head, feeling embarrassed because I was talking to myself. "Tanga, ano ba 'tong ginagawa ko? Haist!"

Tumayo ako ng tuwid at bumuntong hininga. I decided to check my friends because I'm sure they are messing themselves in my room. What a drunk bitches.

Sa isiping iyon ay nagmadali na akong nagtungo sa kwarto. Tama nga ang hinala ko. Nagkakalat na doon ang mga babaeng lasing. Si Maral ay nakahiga sa kama ngunit nakabaliktad dahil ang mga paa ay nasa headboard. Si Cemet ay nakadagan naman kay Maral ngunit nasa tiyan siya ni Maral tuloy ay nagmukha silang krus. Nagtaka pa ako kung bakit wala si Kerannie, iyon pala ay nahulog na sa kabilang sahig habang yakap-yakap ang kumot ko. I thought she's with Maru but it turns out that I'm wrong.

Napahilot ako ng aking sentido habang pinagmamasdan ang tatlo.

"Ano ba ang gagawin ko sainyong tatlo?"

Early in the morning, I prepared a tea for my friends. I also prepared a meal for their asses.

"Aray..."

Tatawa-tawa ako habang binibigay sakanila ang tig-iisa nilang tea na gawa ko. They are massaging their heads probably because of hangover. Ang ilan sakanila ay nakatulala pa.

"Ayan, inom pa."

They groaned in unison. Masama ang tinging ipinupukol saakin. Si Maru naman ay hinihilot ang sentido ni Kerannie na nakasandal naman sa dibdib niya.

I rolled my eyes because of the irritating view.

"Scayans, massage my forehead too." Tawag saakin ni Diemereth at ini-nguso pa sina Maru at Kerannie.

Hindi ako sumagot at nagtungo lang sa direksyon kung saan naroroon si Diem. I smirked when I was in his back na while holding his forehead.

"Lagot ka, Diem." Ngisi ni Cemet.

"Huh? What are you say - ay, potangina!" I massage his forehead with my full force, making him groaned in pain.

Humalakhak ang mga kaibigan namin.

"Aray, aray! A-Aray ko Scayans, tama na! Mama!" Naiiyak na sabi nito.

"Ano? Gusto mo pa bang magpahilot?" Tanong ko kay Diem na batid ko ay nakangiwi na dahil sa paghilot ko sa noo niya.

Umiling-iling ito kahit na hawak ko pa rin ang noo niya. "Hindi na po, boss. Ayaw ko na."

Medyo naawa ako sakaniya kaya pinakawalan ko na ang noo nito. Madali itong lumayo saakin habang sapo ang noong hinilot ko, nagkanda tumba-tumba pa nga ito dahil sa kagustuhang makaalis sa tabi ko. I pouted, grabe.

"Remind me na 'wag nang magpahilot pa kay Scayans," sabi nito. "Grabe, mas lumala 'yung sakit ng ulo ko," hinilot nito ang sentido habang masama ang tingin saakin. "Daig mo pa ang naghahalo ng semento! Walang duda, engineer ka talaga." dugtong nito.

I laughed. "Hoy, grabe ka! Hidden talent ko 'yun 'no!"

"Talent na dapat hidden lang."

"Gago ka."

Since it's Saturday ay naging tamad na naman sila. Oo, sila dahil ako ay hindi. I want to go out, baka kasi makasabay kong lumabas si Apollo. Kanina pa nga ako labas nang labas, nagbabakasakali na magkita kami ni Apollo pero kahit anong paroon at parito ko ay hindi pa din lumalabas si Apollo.