0545....: Saklama gülüşünü.
0545....: Gülmek iyi insanlara yakışır.
0545....: Benim gibi kötülere değil.
0545....: Bırak da ben ağlayayım.
Umut: Sen kimsin?
0545....: Kim olduğumu söylesem bir şey değişir mi?
0545....: Gülüşünü gösterecek misin yeniden?
Umut: Lütfen, benimle dalga geçmeyi bırak.
Umut: Kimsin sen?
Umut: Bir şaka ikinci defa yapılmaz.
Umut: Sensin değil mi, abi?
Umut: Kimin numarası bu?
Umut: Arkadaşının, öyle değil mi?
0545....: Ben seninle dalga geçmek isteyen abin değilim.
0545....: Seni gece gündüz azarlayan baban da değilim.
Umut: Abim olduğunu belli ediyorsun.
Umut: Yoksa babamı nerden bileceksin?
0545....: Her şeyin bir sırası var, İskele Prensi.
Umut: İskelede olduğumu nereden biliyorsun?
0545....: Yosun kokusunu alıyor musun?
0545....: Peki ya günbatımını görüyor musun?
0545....: Bak, sürüden bir kuş ayrılıyor.
0545....: Nereye gittiğini o da bilmiyor ama gidiyor işte.
Umut: Burada mısın yoksa?
Umut: Eğer abim değilsen elinde telefonu olan sarı saçlı kız sen misin?
0545....: Kim olduğumu bilemezsin.
Umut: Kim olduğunu bilmek istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İskele Prensi | Texting✔
Short StoryTekerlekli sandalyesine alışmış olsa da tedavi için her yolu deneyen Umut, ailesinin ona olan tüm kötü davranışlarını hak ettiğini düşünmektedir. Her gün aynı saatte iskeleye gider, günbatımını izler ve kısa bir süreliğine de olsa her şeyi unutmayı...
