İkra: Gidemedim.
İkra: Seni iskelede tekerlekli sandalyede görünce gidemedim.
İkra: Neden hiç ayağa kalkmıyorsun?
İkra: Umudunu tamamen kayıp mı ettin yoksa mecalin mi yok kalkmaya?
İkra: Yürüyebilecekken yürümüyorsun.
İkra: Peki ben ölecekken nasıl yaşayayım?
İkra: Ayağa kalk ve yürü, İskele Prensi.
İkra: En azından ardımda bir enkaz bırakmayayım.
İkra: Merak ediyorum.
İkra: Yüreğin hâlâ benim için mi atıyor?
Umut: Sen kendi dalına düşman bir çiçeksin, hemşire.
Umut: Seni seversem bana da düşman olmaz mısın?
Umut sonunda bir tepki verdi.
Bakalım, nasıl devam edecekler?
Bu arada final gerçekten yaklaşıyor. Eğer bir anda ani bir karar almazsam en fazla beş bölüme kitap biter🤭
Hoş kalın ❣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İskele Prensi | Texting✔
Proză scurtăTekerlekli sandalyesine alışmış olsa da tedavi için her yolu deneyen Umut, ailesinin ona olan tüm kötü davranışlarını hak ettiğini düşünmektedir. Her gün aynı saatte iskeleye gider, günbatımını izler ve kısa bir süreliğine de olsa her şeyi unutmayı...
