Fuck You, Kuya!

Chapter 5: It is Getting Worst!

@Loveispoison

RIAH'S POV

Bumangon na ko para maghanda sa pagpasok. Wala talaga kong tulog.. kung meron man ay nasa 2 hours lang. I can't deny na ang cause nun ay yung someone na like daw ni kuya. I don't know why it is bothering me. Anong masama dun? Pwede naman talaga siyang magkagusto. Stop with this  nonsense. Nagsalamin muna ako to see kung may eyebags na ba ko. Thanks God at wala naman. I am wearing my clothes ng pumasok si kuya. Bigla kong napatakip ng tuwalya.

Kuyaaaaaaaa. Why are you just storming inside my room without even knocking? I shouted. Kasi naman panty at bra lang ang suot ko nung pumasok siya at di kumatok. At talagang nakangisi pa siya at inilock yung door. Di man lang siya nahiya. Di ba dapat mahiya siya at lumabas? Di man lang siya nagblush. Mukha pa nga siyang masaya.

Get out. Binato ko siya ng unan at sinigawan.

Why? I am still enjoying the view. Sabi ni kuya. Napatingin naman ako sa kanya ng parang "What the fuck" look. Akmang dadamputin ko ang isa pang unan para ibato sa kanya ng tumakbo siya at sinarado agad ang pinto. I am a bit busy for this week. Andaming kailangang interviewhin.

Bumaba na ko matapos kong magpalit only to find out na nagtatawanan na sila habang kumakain.

Good morning, nak. You look pale? Stress ka ba? Tanong ni dad.

No. Hindi naman dad. Do I really look stressed? Maybe napagod lang ako. Sagot ko. Maybe because di talaga ako nakatulog.

Masyado bang maraming applicant? You can take your time? Pwede mong unahin ang sekretarya ng mommy mo. Do you need help? Your kuya can help you out? Sabi ni dad. Agad ko naman nilingon si kuya. Only to find out that he is smirking and his eyebrows are doing those up and down motion.

No. Kaya ko na po. By the way, kailan ang balik nila nanay Jesusa? Tanong ko put of the blue. I know, kahapon lang sila wala. Natanong ko lang talaga.

I gave them longer vacation. Isa pa, ipinaalam ng kuya Johann mo na magbabakasyon daw sila ng probinsya. Kaysa naman si Manang Jesusa lang ang magbakasyon, pinagbakasyon na namin sila lahat. Sagot ni mom.

Parang walang nabanggit si kuya Johann na ganyan? Kinakalikot ko talaga ang utak ko. Minsan kasi ay nago-offer siya sakin if I wantto go with them.

Huwag ka ngang feeling. Sino ka naman parang pagpaalaman? Sabat naman ni kuya sa usapan namin.

That is not what I mean. Ang akin lang naman---- Kuya cut me.

Ang feeling lang kasi ng tanong mo. Ulit na naman niya.

Your so mean. How dare you cut me in the middle of my speech? I am a bit mad. Di naman yun ang point ko eh. I frawn infront of him.

Tama na yan. We're on the table. Saway ni dad sa amin. But that doesn't change a thing. I am still frawning. Tinapos ko ang pagkain kahit inis na ko. Agad na kong pumunta sa sala to get my things.

Mom, dad, I will bring my vios again. I need a car. Sabi ko bago nagbeso sa kanila at umalis na. Paalis na rin naman sila, nauna lang ako dahil na imbyerna ako kay kuya. I am just curious. Hindi naman sa di kami mabubuhay nang wala sila. As I have said, di naman sila stay-in. Sadyang natanong ko lang dahil biglaan ata. Usually kasi holy week sila nagbabakasyon. Then, ganyan ang mga pinagsasabi nk kuya. How dare him?

Nakarating ako sa opisina na medyo wala sa mood. Bumati lang ako at dumiretso na sa loob. Inayos ko ang aking sarili. I can't bring my personal problem sa opisina. They are not the cause of it.