"Saan ka nanaman pupunta, Marione?" Tanong ni Talia, na hinarangan ang front door habang may hawak pang medyas.
Seryoso lang, mukha siyang sabog na kakagising lang. Ayoko lang sabihin, baka mamaya madefrost na. Joke. Tsk. Basta yun. Nakaharang pa ng sobra sobra yung kamay niya sa pintuan kaya ang sarap niyang ibalibag.
"Saan ka nga pupunta?" She asked again, and I sighed bago siya sagutin. Hindi ko alam kung sabog ba talaga siya o ano.
Hindi pa ba halata sa suot ko yung pupuntahan ko? Nakasuot ako ngayon ng plain white shirt and short overalls and sneakers. May bag din ako. Sabagay. Mukha nga naman akong aalis. Kasalanan ko bang nasa set lang ang susuotin ko para sa shooting? Alangan naman kasing umalis ako sa dorm ng naka-school uniform pa? Duh, Saturday kaya ngayon.
"May shooting kami ngayon. Let me pass," sabi ko, pero she narrowed her eyes at me and then closed the daanan even more. I groaned.
"Yah? Anong trip mo? Baka malate ako sa shooting! Padaanin mo na ako!" Sabi ko, and she narrowed her eyes even more.
"Paano ako maniniwala kung wala si Manager dito para sunduin ka?" She asked, and I groaned. Anong sasabihin ko? Hindi naman talaga si Manager ang magsusundo sa akin ngayon.
Nung makauwi kasi ako kahapon ay chinat ako ni Baekhyun and told me na siya nalang daw ang magsusundo sa akin ngayon para sa shooting. Early shooting kami and he said na one hour early daw siyang dadating sa dorm para sunduin ako. Naudlot kasi yung pagbebreakfast namin nung dumating si Woozi e.
Pumayag naman ako. Ano nga bang sasabihin ko kay Talia? Alam din naman ni Manager na si Baekhyun ang susundo sa akin ngayon e.
"Ano?" She asked, at magsasalita na sana ako ng kung anumang alibi ang lumabas sa bibig ko kaso nga lang ay nakarinig na ako ng busina sa labas and grinned evilly at her.
"See? Andyan na! Toodles!" Sabi ko, and she cleared the way.
Nakalabas naman na ako ng dorm and pumasok sa passenger side ng kotse ni Baekhyun. By now, alam ko na kung anong hitsura at amoy ng kotse ni Baekhyun dahil madalas ako sa car niya. Kagabi nga lang, inaya niya ako na kumain kaya nakasama nanaman siya sa gabi ko.
We walked down the streets at kumain ng street foods kagabi. Ang saya saya kasi parang buo yung araw ko kahapon.
Nang makapasok na ako, I closed the car door and he turned to me. Binigyan niya ako ng soft smile, and I smiled back. He then offered to let me pick the song for the ride. Sa tuwing sasakay ako sa car niya, ako ang pinapapili niya ng song. Madalas kong piliin yung Ko Ko Bop kasi ang cute cute. He knows how much I adore the song. Ang cute kasi nila.
Alam din niya na siya yung bias ko. Pero alam din naman niya na minsan naaagaw ako ni Suho sa kanya. Pati ni Chanyeol. Minsan. Or madalas. He knows that I am a fan of their group, and he was comfortable with that. Alam ko din naman na fan din siya ng Dreamcatchers and I was comfortable with that.
"Mabuti at hindi Ko Ko Bop pinili mo?" He asked, as he drove towards the direction of the coffee shop.
"Bakit? Bawal na ba patugtugin yung Singularity? ARMY din naman ako, a. Nagseselos si Bacon. Nagseselos!" I said, joking with him. Hindi naman siya natawa, and I was weirded out nung tumango lang siya. I tilted my head to the side, pero hindi na yun pinansin. "Suportado natin yung pangatlong myembro ng trio!"
"Yeah. Si V? Syempre anak ko yun," he said, after a few seconds, at tumawa.
"Anak mo? Nanay ka? Tapos si Daehyun yung ama? Bacon, a, pinagpapalit mo ako. Anong sasabihin ni Stacy the cashier girl sa coffee shop kapag nalaman niya to?" I joked, and he laughed.
YOU ARE READING
ethereal ♧ kim taehyung au
Fanfiction♧ bangtan series #2 ♧ ethereal /adj/ : something that seems out of this world. she thought he was out of this world, he thought she was out of this world. she likes him, he likes her. pero ni isa sa kanila ay wala man lang magawang pag-amin dahil s...