Aradan sadece bir hafta geçmiş ama abimle Jorge'nin arası hemen düzelmişti... Beraber Mexico maçlarını izliyor ve Lodo'yla benim gecemizi mahvediyorlardı. Bundan şikayetçi olsakta ne kadar şanslı olduğumuzun farkındaydık..
Maç bittiğinde evin son durumunu bilmek yada görmek istemiyordum. Bu yüzden ellerimle gözlerimi kapadım. Ne kadar kötü olabilirdi ki.
Annemle babam iş için seyahate çıktıklarından ev bize kalmıştı ama iki koca bebek evin altını üstüne getirmişlerdi..
MARTİNA: Ne durumda? :/
LODO: Bence gözlerini açmasan iyi olucak :D
MARTİNA: O kadar mı kötü :D
Bi an boynumdaki sıcak nefesle irkildim.
JORGE: Benim hiç suçum yok sevgilim senin abin fazla dağınık :D
XABİANİ: Kim ben miii? :D
-------------------------
Hava kararmaya başladığında Lodo'yla yukarı çıkıp yatakları ayarladık. Lodovica benim odamda Jorge'de abimin odasında kalıcaktı. Benim sevgilim ne kadar itiraz etsede abimle başa çıkamamıştı.
Lodovica içeri girdiğinde bende Jorge'den 'iyi geceler' öpücüğümü çoktan almıştım. Jorge Lodo'ya göz kırpıp odadan çıktı. Yatağıma uzanmış ve derin düşüncelere dalmıştım....
Onu gerçekten seviyor muydum yoksa sadece kendimi mi kandırıyordum? Hem Jorge'ye de yazık değil miydi? Belki onu seven değer veren birini hakediyordu. Duygularımdan emin olamama durumu beni delirtiyordu.
Keşke hiç tanışmasaydık.. Keşke o gün beni kurtarmasaydı... Ben yalancının tekiydim... Daha duygularından bi haber zavallı....
LODO: Heeey orda mısın? Dünya'dan Tini'ye :D :D
MARTİNA: Hı? Ş-şey evet burdayım.
LODO: Uyusak mı artık? Ama senin anlatıcağın bişeyler var gibi...
MARTİNA: Ben kendimi mi kandırıyorum Lodo, yani Jorge'yi seviyor muyum emin değilim, onun yanında mutluyum fakat birbirimizi tamamlıyamıyoruz hep bişeyler eksik....
-------------------- JORGE --------------------------
"Onun yanında mutluyum fakat birbirimizi tamamlıyamıyoruz hep bişeyler eksik...."
Bu söylediği son cümle canımı çok yakmıştı.. Herşeyi kabul edebilirdim ama kandırılmış olmak... Bu çok farklıydı ,tarif edilemezdi... Tamam konuşmalarına biraz kulak misafiri olmuştum ancak Tini'nin gerçek yüzünü görmüştüm bu sayede...
Herkes uyuduğu sırada eşyalarımı alıp sessizce evden ayrıldım. Arabaya bindiğimde derin bi nefes aldım.. Kemerimi takıp arabayı hızla sürmeye başladım...
"Bende Seni Seviyorum"
"Şu an o kadar mutluyum ki"
"Eğer bu bi rüyaysa hiç bitmesin olur mu?"
Bunları söylerken bile emin değildi.. Beni sevdiğinden emin değildi... !
Bu sırada telefonumu elime aldım ve Mechi'yi aradım.
JORGE: Uyandırdım mı ?
MECHİ: Eh biraz öyle oldu :/ Sesin kötü geliyor neyin var senin ?
JORGE: Sana ihtiyacım var kardeşim :(
MECHİ: Hemen bize geliyorsun :(
-----------------------------
Mercedes kapıyı açar açmaz ona sarıldım.. İnsanın bütün dertlerini anlatabileceği bi dostu olması çok güzel bişeydi...
Mechi kahveleri hazırlarken bende koltuğa yayıldım. Kahveleri masaya bıraktıktan sonra yanıma oturdu. Onunda canı sıkkındı..
MECHİ: E anlatsana artık?
JORGE: Beni sevmiyor....
MECHİ: Ne saçmalıyosun? Seni sevmese yanında bi dakika bile durmaz!
JORGE: Benim yanımda sadece mutlu zaten ondanda şüpheliyim......
-------------------------- MARTİNA ------------------------
GÖNDEREN: Sarı Civcivim
"Jorge benim evimde ama sana ihtiyacı var Tini lütfen buraya gel :( "
Ama bu mesaj? Jorge neden ordaydı ve neden bana ihtiyacı vardı? Daha fazla oyalanmadan kalktım ve hazırlanmaya başladım. Abim ve Lodo'ya bi not bırakıp evden çıktım..
NOT "Benim önemli bi işim çıktı, kahvaltınızı yapın.. Sizi Seviyorum :"
Babamın bize bıraktığı arabaya binip hemen çalıştırdım. Mechi'nin evine geldiğimde zile basıp basmamak konusunda kararsızdım. Fakat kapı bi anda açıldı.
MECHİ: İçeri gel şuan uyuyor :/
MARTİNA: Neyi var Mechi ? Neden burda? :(
MECHİ: Onun anlatması daha doğru olur. Bence başbaşa kalın ve konuşun.
Dedikten sonra odasına gitti. Bende kanepede uyuyan Jorge'ye yaklaştım ve dudağına bi öpücük kondurdum. Böyle uyanmayı seviyordu ama gözlerini açtığında suratı ifadesizdi. Yada bana kızgın gibiydi...
O kanepede doğrulurken bende yanına oturdum.. Başı ağrıyormuş gibi eliyle alnına masaj yapmaya başladı.
MARTİNA: Kahve getirmemi ister misin?
JORGE: Hayır! Hem senin burda ne işin var?!
MARTİNA: Bende aynı soruyu sana sorucaktım sevgilim ? :/
JORGE: Herşeyi duydum.. Lodo'yla konuştuğunuz herşeyi hemde...
MARTİNA: Ne?!
JORGE: Beni sevdiğini sanıyordum yanılmışım.... Sana değil, ben asıl kendime kızgınım ne kadar aptalmışım, aşktan gözüm kör olmuşta hiç birşey görememişim.. Evet sana ihtiyacım var.. Varlığına, sesine, kokuna yanımda uyumana ihtiyacım var. Ama sen Diego'yla beni kıyaslamaktan başka hiç birşey yapmıyorsun!
Onu dinlerken sadece ağlıyordum. Zaten konuşmaya hakkımda yoktu. Herşeyi söylemişti.. Derin bi nefes alıp ayağa kalktı.. Ve konuşmaya devam etti;
JORGE: Kusura bakma ama ben artık yokum....!
Gözyaşlarım arasında sadece tek bi cümle kurabildim....
"SENDE BENİ YALNIZ BIRAKTIN :'( "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Yalnız Bıraktın
Fanfiction"Yalancı" deyip doğruldum ve yüzüne baktım. İkimizde bi an ciddileştik. Dudaklarına bakıp biraz yaklaştım ve bu sefer ben onu öpmeye başladım. Bu bizim ilk öpücüğümüzdü. Bi anda geri çekilip "Seni Seviyorum" dedi. Gözlerine bakıp "Bende...
