Beni Yalnız Bıraktın

Beni Yalnız Bıraktın 14. BÖLÜM

Gözlerime inanamıyordum. Gelmişti... Jorge beni arkasına alıp  ona  bağırmaya başladı. Eğer biraz daha zorlarsa gözlerinden ateş bile çıkabilirdi..

JORGE: Ne işin var burda!!

MARTİNA: Sakin ol sevgilim :/

LODO: Ben davet ettim! Ve sevgilime bağırmayı kes Jorge Blanco yoksa kötü olucak! Xabiani aşkım yanıma gel :)

JORGE: O zaman sevgilinide al ve defolun burdan!

MECHİ: Jorge lütfen sakin ol bak olay çıkmasın sessizce konuşalım :/

Jorge'nin kafasını yüzüme çevirdim. Gözleri gözlerimle buluştuğunda yumuşamıştı yani az da olsa..

MARTİNA: Gidelim çünkü  ben bu olayı ailemle çözmek istiyorum  :)

Bu olanlardan dolayı Mechi'den özür diledik ve dördümüz mekandan ayrılıp Jorge'nin arabasına bindik. Yol boyunca Jorge'den ses çıkmadı. Lodo ve Xabiani arkada sessizce bişeyler konuşuyorlardı ama onları umursamadım....

--------------------

MARTİNA: Yarın görüşürüz aşkım :) Seni Seviyorum :)

JORGE: Bende :)

MARTİNA: Bende ne? :D

JORGE: Bende seni seviyorum ;)

Jorge ve Lodo arabayla uzaklaşırken bende Xabiani'ye bakıp gülümsedim..

MARTİNA: Hazır mısın? :)

XABİANİ: Bilmiyorum :)

Ne kadar sakin görünsede onunda içinde fırtınalar koptuğu belliydi... Sessizce eve doğru ilerledik..

İçeri girdiğimizde babam tabletinin başındaydı. Eve iş getirdiği her halinden belliydi. Annemde bi kenarda kitap okuyordu.

MARTİNA: Anne, Baba... Bakın size kimi getirdim...

VALERİA: Martina tatlım hoş.....

Cümlesi yarım kalmıştı. Bakışları değişti ve gözleri doldu. Hemen koşup Xabiani'ye sarıldı. Annemi ilk defa böyle görüyordum. Onun kokusunu içine çekiyor bunca yıllık hasretin acısını çıkarıyordu....

VALERİA: Oğlum... :'(

Babam çok farklı bakıyordu. Bakışlarından hiç bi anlam çıkaramıyordum. Ne kızgın, ne şaşkın nede sevinçliydi.. Kollarını göğsünün altında birleştirmiş sadece bizi izliyordu...

MARTİNA: Demek gerçekten abimmiş :/ Ve bu kadar yıl benden sakladığın için teşekkür ederim BABA!!

ALEJANDRO: Evet kendi hayatını yaşamak için ailesini ve küçük kız kardeşini terkeden abini senden sakladığım için özür dilerim kızım...

MARTİNA: Ne?!

XABİANİ: Açıklayabilirim Tini lütfen dur :(

Hızlı adımlarla ve ağlamaklı bi şekilde odama çıktım. Kapıyı çarparken en son duyduğum ses annemindi... "Biraz yalnız kalmaya ihtiyacı var oğlum"

Ama yalnız kalmak istemiyordum. Ona ne kadar kırgın olsamda benim abimdi.. Yanıma gelsin istiyordum. Ona sarılıp uyumak..... Evet bu fikir yüzümü güldürmüştü. Bu sırada telefonumun sürekli çaldığını farkettim. Arayan Jorge'ydi.Şuan ne halde olduğumu merak ediyordu. 

Telefonu açtığımda derin bi nefes verdiğini duydum...

JORGE: Nasılsın aşkım? 

MARTİNA: Nasıl olduğumu bende bilmiyorum :/ Hem mutluyum, hemde abime kırgınım.....

Jorge'yle uzun uzun konuştuktan sonra kendimi daha iyi hissettim. Bu sırada biri kapıya vurdu.

MARTİNA: Geeeeeeeeeeel.

XABİANİ: Abi kardeş film izleriz diye düşündüm ;)

Elindeki tepside patlamış mısır ve iki bardak portakal suyu vardı. 

MARTİNA: Filmi ben seçiceksem neden olmasın :)

Uzun uğraşlar sonucu onu Bitirim İkili 2'yi izlemeye ikna ettim. Ona kalsa Titanic'i izleyecektik ama ben pek ağlama havasında değildim. Zaten kim bilir kaç kere izlemiştim. 

Film bittiğinde ben hala kahkaha atıyordum. Oda bana eşlik ediyor ve bi yandanda yüzüme mısır atıyordu. Daha sonra uzun bi sessizlik oldu.

XABİANİ: Şuan tarif edemediğim duyguları yaşıyorum :)

MARTİNA: Bende öyle... Bu çok garip, sen ve Jorge benim hayatımı değiştirdiniz :)

XABİANİ: Onu seviyor musun?

MARTİNA: Çok seviyorum :) Diego'dan sonra başka birine aşık olucaksın deseler inanmazdım :)  Ama hiç beklemediğim bi anda karşıma çıktı, onuda kaybedersem yıkılırım....

XABİANİ: Ben her zaman yanında olucam kim ne derse desin umrumda değil....

Göz kapaklarım bana ihanet ediyorlardı... Uyumak istemiyordum. Bu yaşadıklarımın rüya olmaması için dua ediyordum.. Daha fazla dayanamadım ve başımı omzuna yaslayıp derin bi uykuya daldım...........

------------------------------ 14. BÖLÜM SONU ------------------------------