-------------------- MARTİNA ----------------------
Başını çevirip bana baktığında gözleri parlıyordu.. Bi anda bana sıkıca sarıldı ama bu seferki farklıydı sanki hiç bırakmak istemiyor gibiydi..
JORGE: Burdasın! :D
MARTİNA: Sakin ol Jorge burdayım evet :D
Beni özlemişti.. Gerçekten özlemişti.. Beni boğulmaktan son anda kurtardığı sırada birbirimize ne kadar yakın olduğumuzu farkettim.. Başını hafifçe eğip yüzüme yaklaştırdı.. Bulunduğumuz ortam umrumda değildi çünkü beni öperken hiç birşey görmüyordum .. Sadece o ve ben.. Dudaklarını dudaklarımdan çektiği sırada telefonu çaldı..
JORGE: Tam zamanında ;)
MARTİNA: Aynen :)
Telefonunu kapatıp cebine koydu. Neden açmamıştı ki? Benden gizlediği bişeyler mi vardı acaba?
MARTİNA: Neden açmadın?
JORGE: Tanımadığım bi numara muhtemelen yanlış aramışlardır :)
Ayağı kalktı ve benide elimden tutup nazikçe kaldırdı..
MARTİNA: Nereye?
JORGE: Eve :)
MARTİNA: Eve gitmek istemiyorum :/
JORGE: Mızmızlık yapma abin seni çok merak etti.
MARTİNA: Sen etmedin yani :)
Bi süre sarılıp kokumu içine çekti..
JORGE: Bu cevap yeterli oldu mu? Yoksa devam edebilirim ;)
MARTİNA: Kesinlikle yeterli oldu :)
---------------------
Abimin sergileyeceği tavırdan korktuğum için Jorge'nin evine gelmiştik... Küçük ama şirin bi evi vardı..
MARTİNA: Bİ erkeğe göre fazla düzenlisin :)
JORGE: Teşekkür ederim canım :) Aç mısın ?
MARTİNA: Ehh birazcıkk :)
Eşyalarını bırakıp hemen mutfağa girdi. Bende koşa koşa yanına gittim. Masayı hazırlayıp salata malzemelerini yıkamaya başladım. Jorge'de etleri pişiriyordu.. Bugün menümüzde Arjantin Bifteği vardı..
---------------------------------------
MARTİNA: İşte hazır! :D
Ben sandalyeme otururken oda bardaklara şarap dolduruyordu.. Yavaş yavaş yemeğimizi yerken bi yandanda sohbet ediyorduk.. Onun yanında ne yediğim önemli değildi.. O hazırladığı için dünyanın en güzel yemeğiydi...
İçki içmeye alışkın olmadığım için ayağa kalkınca başım döndü..
JORGE: Kahve yapmamı ister misin?
MARTİNA: Olur :/
Ben koltuğa otururken oda mutfağa yöneldi.
Daha sonra fincanın birini bana uzatıp yanıma oturdu. Kahvemden bi yudum alıp suratımı buruşturdum.
MARTİNA: Çok acı :/
JORGE: Kendine gelmen için ;)
MARTİNA: Uykum kaçtı şimdide :D
JORGE: Güzel :) Biraz piyano çalmaya ne dersin?
MARTİNA: Hmm neden olmasın ;)
Podemos pintar, colores al alma,
Ruhumuzu renklerle boyayabiliriz,
Podemos gritar iee eê,
Bağırabiliriz...
Podemos volar, sin tener alas...
Uçabiliriz, kanatlarımız olmadan,
Ser la letra en mi canción,
Şarkımdaki sözler ol,
Y tallarme en tu voz.
Ve şekil ver bana sesinle.
JORGE: "Şarkımdaki sözler ol Tini"
MARTİNA: "SENİ SEVİYORUM"
-----------------------------------------
Kendimi daha iyi hissediyordum.. Yani en azından ayağa kalkabilmiştim. Boş bardakları mutfağa götürürken Jorge'nin telefonuna mesaj geldi. Aslında bakmamalıydım ama bakmazsam da meraktan çatlardım. Telefonunu elime aldım ve mesajı açtım..
GÖNDEREN: +54.................
" Beni aramanı bekledim bütün gün.. Bu arada telefon numaranı bulmak hiç zor olmadı Jorge Blanco :) Ben ALESSİA ;)"
MARTİNA: Jorge?
JORGE: Efendim bitanem :)
MARTİNA: Alessia kim? :O
**************** YAZAR NOTU *****************
Baktım Jorge'ye bayaa bi hakaret ediliyo bende olaya el atiyim dedim :D Tabiki bunları şakayla dediğinizi biliyorum :D İnşAllah bu bölümde Jorge'yi seversiniz :D:D:D:D
Vote ve yorumlarınızı bekliyoruuuuuuuum <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Yalnız Bıraktın
Fanfiction"Yalancı" deyip doğruldum ve yüzüne baktım. İkimizde bi an ciddileştik. Dudaklarına bakıp biraz yaklaştım ve bu sefer ben onu öpmeye başladım. Bu bizim ilk öpücüğümüzdü. Bi anda geri çekilip "Seni Seviyorum" dedi. Gözlerine bakıp "Bende...
