Beni Yalnız Bıraktın

Beni Yalnız Bıraktın 20. BÖLÜM

Çalar saatim  sayesinde erkenden uyandım ama yanımda değildi. Dün gece dediği gibi "büyüsü bozulmasın" diye gitmişti. Elimde olsa zamanı durdururdum. Ve onun kollarında sonsuza dek kalabilirdim. Bu fikrim yüzümde bi tebessüm oluşmasını sağladı. Bunları düşünürken masamın üstündeki çerçeveye bakıyordum. İçinde Xabiani'yle fotoğrafımız vardı. Tamam kabul habersiz çekilmişti ve biz çok tatlı çıkmıştık. Ama şuan gerçek hayata dönme vaktiydi. Ve.Olamaz.Pablonun verdiği ödevi unutmuştum. Xabiani insanda akıl mı bırakıyodu.

Bi yandan kahvaltı yapmaya çalışırken diğer yandan yarım kalan şarkı sözlerini tamamlıyordum. Pablo bu ödevi bana özel vermişti eğer güzel olursa solo söyliyebilirmişim. Fakat kafamı bi türlü toparlıyamıyordum. Melodiyi duyabiliyordum ama sözlerle uymuyordu.

Ve.Sonunda.Bitti. Gerçekten güzel olmuştu tabi şarkıda kendimi anlattığım için hoşuma gitmişti. Aferin Lodovica böyle devam et. O kadar yalnızdımki kendi kendimi tebrik ediyordum. Annem ve babam yine yoktu. Artık onların şu iş gezilerine alışmam lazımdı ve yalnız olmaya...

- - - - - - - - - - - - - - - - -

Stüdyo ya geldiğimde etraf sakindi. Erken gelmiştim. Yine. Fakat bana doğru gelen Tini ve Jorge hemen dikkatimi çekti. Bana el salladıklarında bıkkınca gülümsedim.

MARTİNA : Selaaaaaam :))

LODOVİCA : Selam çocuklar :)

MARTİNA : Bugün dersimiz yok Jorgeyle sinemaya gitmeyi düşünüyoruz sende gelsene bizimle :)

LODOVİCA : Üzgünüm Pabloya ödevi teslim etmem lazım siz başbaşa gidin.

JORGE : Hadi amaa sonrada verirsin gel işte Lodo mızmızlık yapma :)

LODOVİCA : Hiç havamda değilim Jorge ısrar etmeyin.

Gerçekten, bunalımdayken bide onların gününü mahvetmek istemiyordum. Şu ödevi biran önce verip o kasvetli odama dönmek kulağa güzel geliyordu.

MARTİNA : O zaman bu akşamki parti için hazırlan seni almaya geliriz hayatım :)

LODOVİCA : Parti?

JORGE : Stüdyo'nın her sene düzenlediği bi partiymiş bende yeni öğrendim sana davetiye gelmedi mi ?

LODOVİCA : Ha doğru ya tamamen aklımdan çıkmış :/

MARTİNA : Tamam o zaman akşam 11 de hazır ol :)  Hadi hoşçakall ;)

LODOVİCA: Hoşçakalın :)

Jorge bana göz kırptıktan sonra elele stüdyonun çıkışına doğru ilerlediler. Bende arkalarından öylece bakakalmıştım. Daha sonra kendime gelip Pablo'nun odasına doğru ilerledim...

---------------------------

LODOVİCA : Ne yani bu şarkıyı partide  söylememi mi istiyosun Pablo?

PABLO:  Tabiiki çok beğendim hatta bayıldım :)

LODOVİCA : Gerçekten mi?  Çok sevindim :) Neyse artık eve gitmeliyim Pablo akşam görüşürüz :)

PABLO : Görüşürüz :)

Pablo'nun odasından çıktıktan sonra koridorda ilerlemeye başladım. Etrafıma bakarken biran duygulandım. Diego Tini ve benim ne çok anımız vardı şu okulda. O günleri özlediğimi yeni farkediyordum... Sonuçta beraber büyümüştük ve birbirimizin herşeyini biliyorduk...

Ne kadar zamandır burada dikildiğimi bilmiyordum ama Carlos'un beni dürtmesiyle kendime gelmiştim. Parlak mavi gözleriyle bana şaşkın şaşkın bakarken öyle şirindi ki. Sonuçta Stüdyo'nun en popüler çocuklarından biriydi ve çok yakışıklıydı..

CARLOS: Lodovica sen iyi misin? 

LODOVİCA: Ş-şey  e-evet iyiyim neden sordun?

CARLOS: Burda böyle dikilmiş ağlıyorsunda :(

Ne? Ağlıyor muydum? Gözlerimi yumduğumda bir iki damla yaş daha süzüldü yanaklarımdan. Onları elimin tersiyle sildikten sonra Carlos'a bakıp gülümsedim..

LODOVİCA: Şey ben sevinçten ağlıyorum, Pablo yazdığım şarkıyı çok beğendi ve bu akşam partide söylememi istedi :)

CARLOS: Bende o konu hakkında konuşmak istiyordum seninle :) Merak ediyordumda acaba bu akşam kavalyen olmamı ister misin?

Carlos bana çıkma teklifi mi ediyordu? Rüya görüyordum heralde. Son anda farkettiğim açık olan ağzımı hemen kapattım. Cevap isteyen gözlerle bana bakıyordu. Hadi Lodovica bişey söyle tek bi kelime evet yada hayır. Ben böyle düşünürken benim yerime cevap verenin olucağı aklıma bile gelmemişti. 

XABİANİ: HAYIR İSTEMEZ!

--------------------------------------------------- 20.  BÖLÜM----------------------------------

Heyy millet size söz verdiğim gibi bölümü uzun tutmaya çalıştım ve olduda :D    4,17K  olmuşuz çok mutluyum bu yüzden,bu kadar olucağını bilmiyodum öylesine yazıyodum bu hikayeyi ama bu kadar sevilceği aklımın ucundan bile geçmezdi :D

Lodovicanın yazdığı şarkı Aprendi a decir adios multimedyadan dinleyebilirsiniz. Bu bölümde Lodovica'nın gözünden okumanızı istedim İnşAllah beğenirsiniz :) VOTE VE BOL BOL YORUM İSTİYORUM CANLARIIMM SİZİ SEVİYORUUM :****