Olayın şokunu atlatamamıştım. Donuk gözlerle tabutta yatan 5 yılımı verdiğim sevgilime bakıyordum. Gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Tek hatırladığım annemin sesiydi. Herkes başımda toplanmıştı. Hiç bişey duymuyordum artık, duyamıyordum.Hissizdim...
••••••
Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu farkettim. Annem yanımda ağlıyordu.Ona baktım ve tekrar önüme döndüm.Uyandığımı farkettiğinde sevinçle gözyaşlarını sildi. Yatağıma oturdu ve bana bişeyler anlatmaya başladı.
Valeria: Bak tatlım şuan hastanedeyiz. Cenazede fenalaştın. Bizi çok korkuttun neden konuşmuyorsun? Böyle daha kötü oluyorsun bebeğim lütfen konuş annenle :'(
Ağzımı bile açmamıştım konuşucak halimde de yoktu. Moralmen çökmüştüm. Fakat herşeyin farkındaydım. Onu kaybetmiştim.Beni bırakmıştı. İçimden çığlık atıyordum ama kimse sesimi duymuyordu. Ağlamaktan bitkin düşmüştüm ve hemen uykuya daldım.
••••••
Uyandığımda Diego'nun sesini duydum. Beni çağırıyordu.Ama onu bulamıyordum sesini duymak bana iyi gelmişti.
Martina:Diego nerdesiin sevgilim seni bulamıyorum.
Diego:Burdayıım prensess seni bekliyoruum :)
Onu bulduğumda beyaz bi ışığın içine doğru yürüyordu arkasını döndü ve bana eliyle 'gel' diye işaret etti.İstemsiz bi şekilde o ışığa doğru sürükleniyordum...
••• VALERİA'NIN AĞZINDAN •••
Valeria: Doktor bey kızıma noluyo birden fenalaştı ne olduğunu anladım lütfen yardım edin :'(
Doktor:Hemşire hastayı kaybediyoruz...
1. BÖLÜMÜN SONU
-ÇAKİ-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Yalnız Bıraktın
Fanfiction"Yalancı" deyip doğruldum ve yüzüne baktım. İkimizde bi an ciddileştik. Dudaklarına bakıp biraz yaklaştım ve bu sefer ben onu öpmeye başladım. Bu bizim ilk öpücüğümüzdü. Bi anda geri çekilip "Seni Seviyorum" dedi. Gözlerine bakıp "Bende...
