Her insan hata yapabilir. Ancak bir peri böyle bir ayrıcalığa sahip midir?
Anikanos bu soruyu düşünmüyordu elbette. Sıkıcı mitoloji ve felsefe derslerinin bitmesini, mezun oluşunu kutluyordu.
Tam olarak mezun olamadığını anlaması ise oldukça kısa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 19~
Biraz fazla abartmıştı. Evet, Nesih'in annesiyle buluşacaktı ve bu çok önemliydi. Ancak Gazel sanki kendisi buluşacakmış gibi Anıl'ı giydirmiş, makyajını yapmış ve ne söyleyeceğini anlatmıştı. Anikanos ona bakarak iç çekti.
Birkan'ın evlilik teklifini kabul etmişti. Parmağındaki yüzük bunu göstermekle kalmıyor, bağırıyordu adeta. Birkan güzel bir organizasyon yapmak istemişti. Güller ve mumlar ile çizilmiş bir yol, sadece onların olduğu bir restoran, aniden çalan keman ve takım elbise içinde Birkan... Bunlar bile Gazel'in evet demesi için yeterliydi. Ancak Birkan hemen teklif etmemişti, önce bir yemek yemişlerdi. Ardından bir şampanya patlatmış ve içmişlerdi. En sonunda diz çökerek beklenen sona ulaşmıştı.
"Seni her şeyden çok seviyorum. Kaderimsin Gazel. Sensiz bir dünya düşünemiyorum. Bu yüzden hep benim yanımda olur musun? Benimle evlenir misin sevgilim?"
Gazel dolan gözlerini yavaşça silmiş ve, "Evet!" demişti. Ardından yüzüğü takmış ve Birkan'ı öpmüştü. Hiç beklemediği anda gelen bir teklifti. Gazel bunları arkadaşlarına anlatırken çok heyecanlıydı, sürekli kelimeleri yutuyordu.
Birkan bu hafta yurt dışına gitmişti. Gazel, onu çok özlüyordu. Anıl'ın gözlerinin yüzüğünde takılı kaldığını fark etti. Hemen gülümsedi. "Sen de bu yüzüğü takmak istiyorsun değil mi? O zaman bugün çok iyi şeyler yapmalısın güzelim."
Anıl ona gülümsedi ve ayağa kalktı. "Gidiyorum artık. Nesih aşağıda bekliyor dakikalardır."
Derin bir nefes alarak evden çıktı cezalı peri. Aşağı inerken Gazel'in taktığı bazı yüzük ve bilezikleri çıkardı. Dışarı çıktığında arabanın içinde oturan sevgilisini gördü hemen. Boğazını temizledi ve arabaya doğru ilerledi. İçeri girdiğinde Nesih çok şaşırdı çünkü Anıl her zamankinden çok daha güzeldi. Turuncu saçları kıvır kıvırdı ve mavi gözleri makyaj sayesinde ön plana çıkmıştı. Giydiği basit mor elbise ile oldukça zarif görünüyordu.
"Çok güzel olmuşsun," dedi kendini tutamayarak. Anıl gülerken ona baktı ve Nesih'in kalbi aniden hızlandı. Genç peri onun ceketinin yakasını tuttu ve düzeltti yavaşça. "Teşekkür ederim. Sen de çok yakışıklısın."
Ne kadar güzellerdi. Sevgi dolu yürekleri birbirine ne kadar da yakışıyordu. Müzik söyleyerek geçen yolculuklarının ardından Elvan hanımın evine ulaştılar. Nesih annesinin tüm sülaleyi çağırmış olmasından korkuyordu. Anıl ise daha önce hiç yaşamadığı duyguları bir arada yaşıyor gibiydi. Korku, endişe, çaresizlik. Ne söyleyecekti, ne yapacaktı? Nesih'in annesi nasıl biriydi? Yanlış bir şey söylerse ya da söyleneni anlamazsa...
"Nesih galiba ben yapamayacağım."
Nesih irileşmiş gözleri ile sevgilisine döndü. Parmakları zile basmak üzereydi. "Ne?" Genç adam boğazını temizledi ve parmaklarını zilden çekti. "Sakin ol Anıl. Bu kadar endişelenecek bir şey yok."
