Her insan hata yapabilir. Ancak bir peri böyle bir ayrıcalığa sahip midir?
Anikanos bu soruyu düşünmüyordu elbette. Sıkıcı mitoloji ve felsefe derslerinin bitmesini, mezun oluşunu kutluyordu.
Tam olarak mezun olamadığını anlaması ise oldukça kısa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 12~
Birkan birkaç gündür kardeşinden aldığı tavsiyeye kafa yoruyordu. Her erkek gibi sevgilisinin eski sevgilisi ile aynı yerde çalışması onda kötü hisler uyandırmış, üstüne bir de Gazel'in bunu söylemeyişi ve ondan saklayışı hayal kırıklığı denilen o berbat duyguyu da tattırmıştı. Yani Birkan olabildiğince kötü bir durumdaydı.
Şimdi çalışma odasında boş boş oturuyor sessizlik içerisinde neler yapabileceğini düşünmeye çalışıyordu. Aklına gelen en iyi seçenek Gazel'in çalıştığı yere gitmek oluyordu. Saçmaydı ancak o adamı merak ediyordu. Aptal bir adam olmalıydı. Anıl'ın anlattıklarına göre Gazel'i terk etmişti.
Genç adam yeşil gözlerini duvarda sabitledi. Bugün bu işi halledecekti. Birkan derin bir nefes alıp verdi. Saatlerdir oturduğu sandalyeden kalkıp çalışma odasından çıktı. Normalde rahat şeyler giyerdi ancak bugün takım elbise giymişti. Çünkü bugün gitmeye hazırlanmıştı.
Dış kapıyı açıp çıkmak üzereyken, "Nereye böyle abi hayırdır?" diyen Nesih ile karşılaştı. Nesih'in her gün evde dolaşarak kitap yazması sinir bozucuydu. Üstelik sadece bunu yaparak para kazanması daha da sinirlerini bozuyordu.
"Dışarıda işim var," diyen Birkan kardeşini daha fazla dinlemeyerek evden çıktı. Nesih abisinin arkasından gülerek kendi çalışma odasına geçti. Nereye gittiğini çok iyi biliyordu. Hazır evde sessizlik varken kitabını yazmaya devam etse iyi olurdu. Kitabın teslim tarihi yaklaşıyordu ve Nesih şimdiye kadar teslim süresini hiç geciktirmemişti.
Masasına oturup bilgisayarını açan genç adam etraftaki kitaplarda göz gezdirdi. Yüzünde belirsiz bir gülümseme oluştu. Kitaplara ne zaman baksa aklına Anıl geliyordu. O turuncu saçlı kızı ne zaman düşünse gülümseyip duruyordu. Kitaplarında bu durumun ne olduğunu açıkça yazabiliyorken, gerçek hayatta bu durumu itiraf etmek oldukça zordu.
Nesih bu düşünceleri bir kenara bırakıp kitabına odaklanmaya çalıştı.
✨✨✨
Birkan bir süredir arabasının içinde oturup duruyordu. Gazel'in iş yerine gelmişti ancak o adamı görünce kendini tutamamaktan korkuyordu. Yan koltukta duran mor çiçekleri eline alıp arabadan indi.
Böyle işler hiç ona göre değildi. Bunu ona yaptıran kıskançlık mıydı? Birkan şu ana kadarki yaşadığı ilişkilere hiç bu kadar ilgi göstermemişti. Genç adam üstüne çeki düzen verip büyük binaya girdi.
Hemen girişteki görevliye nereye gideceğini söyleyip yardımcı olmasını istedi. Gazel'in dediğine göre çıkış saatine gelmişlerdi. Bazı insanlar çıkıyorlar, çıkarken de Birkan'a ve elindeki mor çiçeğe bakıp konuşmaya başlıyorlardı.
Genç adam en sonunda istediği yere geldiğini anladığında görevliye teşekkür ederek içeriye girdi. Burada birçok çalışan bir arada çalışıyordu. Masalar birbirine yakın ve çoğu dağınıktı. Çıkmak için toparlanan insanlar ansızın dikkatlerini elinde çiçeği ile ilerleyen Birkan'a verdiler. Bu kadar ilgi çekici ne vardı?!
