A Lousy Geek

Prolouge

"There she is."

"Gosh! She is a shame here!"

"Look at her! I feel so disgusted just by looking at her!"

"Eeww! Does she even know the word comb?"

"Ang sakit nya sa mata."

" I never like that woman since then."

I rolled my eyes with what I heard. They're whispering things about me again. Kung bulong nga iyong maituturing.

Tss.

Bakit? Gusto ba kita? Before you tell me that you don't like me, ask first if I like you too.

Poor humans,  with their weak minds. Ano ba talaga ang pinagpupuputok ng buchi nila? Yung ayos ko?

What's wrong with my getup? Is it because I am wearing thick glasses, holding a lot of books and braiding my hair does mean that I am a nerd?

Hindi ba pwedeng malabo lang ang mata ko? Na trip ko lang talagang mag-aral unlike them that's why I am bringing a lot of books? At hindi din ba pwedeng ayoko lang maglugay ng buhok?  Because it is my style?  It is my own fashion?

God!  They are so irritating!

Nilagpasan ko ang mga estudyanteng nagbubulungan. Imbes na magbulungan bakit hindi muna kaya nila ayusin yung mga damit nilang kinulang sa tela? Oo nerd ako, pero atleast hindi ako mukhang pokpok.

Tss.

I never want to step down at their level kaya hindi ko sila pinapatulan but my mind can't help being a bitch. Hindi porket tahimik ako,mahina na ako. Sometimes the most quite person has the deadliest mind. Tahimik lang ako pero sa isip ko pinapatay ko na kayo.

Napasinghap ako ng may grupo ng estudyanteng babaeng kamag anak ni penny wise sa sobrang kapal ang make-up ang bumunggo sakin. Dahil don naglaglagan ang mga librong dala ko.

I heard them laugh. Para tuloy gusto kong matawa. Bakit? Ikinaganda na nila yun?

"Oh, poor you."sabi ng isa at inikutan pa ako.

I wasn't surprised. Attention seeker eh? Wala na bang bago?

Sorry bitch, but I won't give you a satisfaction.

Bumaba ako para pulutin ang mga libro ko. Pinipigilan ko rin ang sarili kong mairita ng makitang nagusot ang ilan pages nun. Shit lang. Mas mahal ko pa tong mga librong to kesa sa sarili ko tapos magugusot dahil sa mga clown na to?

"Dear, I told you, umalis ka na lang dito. You are a disgrace. Wala namang may gusto sayo dito."

Hindi ko sya pinansin at pinulot lang ang mga libro ko. After that, I stood up and faced her.

Pinigilan ko ang sarili kong matawa sa nakangisi nyang mukha. I thought she's a clown, hindi ko inakalang mas kamag-anak nya pala si Kingkong.

"Ano? Lalaban ka?" maarteng sabi nya.

I smirked just to annoy her. At successful ako dahil nakita kong nairita sya. Mamatay ka sa katataray mo dyan.

Lalagpasan ko na sana sya ng pigilan nya ako.

"Don't you ever turn your back at me. Bitch!" sabi nya at nagulat ako ng sampalin nya ako.

Nagsimula na ring magbulungan ang mga estudyanteng nakakita. Tumalsik din ang salamin ko sa lakas ng sampal nya.

What a wicked bitch.

Nginisian nya ako.

Ano? Satisfied ka na sa pananampal mo? Ikinaganda mo na yan?

"Ang tigas pala talaga ng mukha mo. Nakakadiri. My hands are now dirty eeww!"

I smirked at her. Yung mukha ko ba talaga yung nakakadiri o yung kamay nya lang talaga yun?

Dahan dahan akong naglakad sa kanya wearing my smirk. Napaatras din sya siguro dahil sa gulat. Tss.

Ang lakas ng loob mong lumaban, pero ngisian lang kita takot ka na? Inilapit ko ang bibig ko sa tainga nya. Her breathing is heavy. What a nervous monkey. I crouch and whisper something.

"Sa susunod na mag-iinarte ka, siguraduhin mong bagay sayo. Bitch." bulong ko at iniwan syang tulala.

Who would have thought a geek like me would fight? Mga tanga lang talaga sila para maliitin ako. Yes I am a nerd, but I am not a damsel in distress. I can handle myself. So you better fuck off.

Lunch na at as usual walang pinagbago. All the students here are still the same.

Still having a weak minds.

Tss.

Dumeretso ako sa garden para don kumain. Ayokong gumawa ng eksena sa canteen. For sure may mga manggugulo na naman sakin. It not like I can't fight back. Wag lang ngayon na may tinatapos akong libro.

Yes I am a nerd. So?  May angal ka? Masama na bang maging matalino?  Kung oo, then Im sorry for being bad.

Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa ng may narinig akong ingay.

"Go pre. Kaya mo yan."

"Whoo! Go Drice."

Umirap ako sa ingay nila. Mga istorbo. Tss. Can't they notice that they are one of those who contribute noise in our already polluted society?

"Hi." umangat ang tingin ko sa nagsalita. I slightly fix my glasses before looking at him.

Drice Zimon Montealba. I mentally said.

I smirked. Are you going to play flames with me? Better back off babe.

"Anong binabasa mo?" hindi ko sya sinagot at binalik ang tingin sa libro.

"Wow, ang snob naman ni Miss Geek ng campus."

Yeah whatever. Mapanis sana yang laway mo.

Tumabi sya sakin at umusod hanggang sa maglapat ang balikat namin. He started caressing my hair. I still contain myself and maintain my composure.

"You know what Miss Geek, you are beautiful. "

Isinarado ko ang librong binabasa at tiningnan ko sya.
"Really? " walang emosyong sagot ko.

"Oo.... Kapag nakapikit ako." sagot nya at tumawa. I even heard some laughters from behind. Probably his friends. Not surprising.

"Gwapo ka rin naman." I said smiling. Napangiti din sya sa sinabi ko.

"You know what, I like you. Sabi nila wala ka daw kwenta pero nagsasabi ka naman pala ng totoo." sabi nya at tumawa ulit.

I arched my brows. Walang kwenta talaga?  Tch.

"I'm a liar. Wag kang uto-uto." sabi ko at iniwan sya.

I heard him frown dahil inapaakan ko ang paa nya.

Serves you right jerk.

And for this day, I encountered an ugly bitch and a scumbag jerk. What an interesting story of mine.

If you think that this will be a typical nerdy story, then think again.

I. AM.NOT.WEAK.

Hindi ako papaapi. Why? Dahil hindi porket mukha akong mahina at hindi ko na kayang lumaban.

I am Avi Pyroxene Damian

A geek but will never be weak.

Yes, I am a nerdy bitch. Why? Aangal ka?