Chapter 36

25 4 0
                                    

Chapter 36

Napakurap kurap ako sa narinig ko.

"What is it again?" I asked Laura.

"Rem is a jerk. I cannot call him." iritadong sagot ni Laura.

Tumambol ang kaba sa dibdib ko. Ofcourse I cannot do this without Rem. Yun ngang kasama ko si Rem ay kinakabahan na ako. Yun pa kayang wala.

Nakatayo lamang ako doon habang naglalakad si Laura pabalik balik at sapo sapo ang noo.

Sinundan ko sya ng tingin. She looks more problematic than I am.

"Baka naman nandyan lang sya. He texted me awhile ago." I said to save the mood.

Tama. Baka nandyan lang sya. Baka nago-over react lang kami ni Laura at sisipot naman talaga si Rem. I know he won't let me down.

"But dammit. 30 minutes na lang!" naiinis na sigaw ni Laura.

I sighed. I need to calm. I need to think. Maybe I was right. He's just there hanging around. O baka naman nag-aayos na.

"Lau, calm down. Andyan lang siguro sya." I was caught off guard when she glared at me.

"Trust me Avi. I know there's something wrong."

Natigilan ako sa sinabi ni Laura. She looks very serious. And that was scary.

"Y-You're over reacting. " natatawang usal ko. I act calm. Ayokong malaman ni Laura na kinakabahan din ako sa posibleng mangyari.

It's weird. Very weird. I came here safe. I changed safe. My clothes are safe...but Rem is nowhere to be found.

Nagsisimula na ba si Jean? Does she know about my talent involving Rem? Alam nya bang magpa-panic ako oras na malaman kong wala si Rem?

Because for petes sake! I am damn nervous. I have stage freight. I cannot handle people stares even though I should be used to it for people always stares at me.

Pero iba ngayon. Hindi na dapat ako nagugulat sa mga kahihiyang pwedeng mangyrai sa akin pero hindi ko pa rin maiwasan.

"No. Maybe someone planed this out..."

"No way. Walang ganun Laura. Wag ka ngang OA."

Tumigil ako sa pagssasalita nang mapansin ko ang kakaibang ekpresyon ni Laura.

"I know about Jean's plan Avi. Hindi mo maitatago sa akin."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Laura. That's a no way. Paano nya nalaman? And, damn. If she knows, she also know about my relationship with Papa!

"L-Lau... " i trailed off. I lost for words. I don't know what to do or even what to say.

Lumapit ako kay Laura pero umatras sya. Natigilan ako don. Bumundol ang panibagong kaba sa dibdib ko. Alam nya ba? Does she knows about my father?  Hinuhusgahan nya ba ako?

"Paano mo nagawang itago Avi?"

For some reason, my heart breaks. Bakas ang iritasyon sa boses ni Laura na animoy pinagtaksilan ko sya.

"I'm your bestfriend right?"

"L-Lau..." nangilid ang luha sa aking mga mata ngunit hindi ko ito hinyaang tumulo, katulad ng dati.

Seeing your friend being betrayed because of you is painful. I am scared to lose a friend.

This is the reason why it is very hard for me to accept new people in my life. Kasi alam kong aalis din sila. I know, once that they found out the real me, they'll leave. Because I am unacceptable.

A Lousy GeekTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon