Chapter 32

39 2 0
                                    

Chapter 32

David is back.

Sumikip ang dibdib ko mula sa pagtakbo. It's as if I'm running from the past that's been haunting me.

Si David ay parte ng nakaraan kong gusto ko ng kalimutan. I've suffered to much pain. My mother died, I was left alone hanging. And he cheated on me. He hurt me when I needed him the most.

I moved on, alam ko yun. But seeing him brings back all the memories that I wanted to erase.

"Avi..."

"Shit!" halos mapatalon ako sa gulat nang may biglang humawak sa balikat ko.

"What's wrong." para akong binuhusan ng malamig na tubig nang sumalubong sakin si Drice.

Huminga ako ng malalim at inayos ang salamin ko bago sya bibalingan.

"W-wala." nag-iwas ako ng tingin.

He looked at me intensely as if seeing what am I thinking right at this moment. Kinbahan ako sa paraan ng patingin nya. Parang isang kalabit na lang, alam na nya na may tinatakbuhan ako.

"Para kang hinahabol ng kung ano."

Agaran ang pagtingin ko sa kanya. He looks at me seriously. Wala syang alam sa nakaraan ko. He didn't know about David. And I don't know why but I'm scared that he might know him.

Parte na sya ng nakaraan ko at hindi ko na dapat iniisip. Ang here's Drice...

I'm still making sure what I'm feeling for him. Ayoko na ulit masaktan. Once is enough.

"Tinakbuhan ko ang meeting. But I need to prepare too for the upcoming pageant."

Tumikhim sya at dumilim ang paraan ng pagtitig nya sakin.

"What kind of preparation?"

Naalala ko noon nung nalaman nya na kasali ako sa pageant, labis ang pagtutul nya. Laura's excited for me though she's a bit alarmed about my sudden participation in the pageant.

But Drice never wanted it. Hindi ko alam kung bakit. Maybe he's just being protective because he knows that I'll be embarrassed by that pageant.

"Gowns, different attires etc." I said.

"Are you going to put make up?" kumunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Ofcourse. Pageant yun. Don't worry, being a clown doesn't surprise me." sabi ko kung yun ang gusto nyang iparating.

Narinig ko ang mumunting bulong ng malulutong ng mura nya. I was about to roll my eyes at him when I remembered something.

My face heated.

"Are you going to change your hairstyle? Put that glasses off? Wear a heels?" tanong nya tila nahihirapan.

"I don't know okay?  Bahala na. Hindi ko pa iniisip yan." i said.

And I don't have plans to prepare too much too. I don't want to be grand while Jean is making fun of me. I'm not aiming to win. I'm just fulfilling my promise so that Jean will be true to his words too.

"Then always tell me how's your preparation has been doing."

"Are you my stage manager?" sarkastikong tanong ko.

"Just do it Avi."

Umirap ako sa inis.

"Yeah wahtever." i said as I rolled my eyes at him.

Napaatras at nanlaki ang mga mata ko sa sunod nyang ginawa. Flashing his evil grin, he leaned o me making our lips almost touching.

Natutop ako sa kinatatatayuan ko. My heart is violently hammering my chest. I did not anticipate this.

A Lousy GeekTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon