Epilogue

79 4 2
                                    

Again, super thank you po sa mga sumubok na magbasa ng A Lousy Geek. There are so many flaws in this story but I am proud to bring Avi and Drice to life in this story.

This will be the last update of A Lousy Geek. Thank you.

---

She's a geek. A bitchy geek. And she hates me.

It's too easy to tell that she hates me. Sa tuwing nakakasalubong ko sya sa hallway ay palagi kong mapapansin ang palihim nyang pag-irap sa akin. I didn't even know if he knows my name.

She's being bullied. A lot. Ilang beses na syang natapunan ng paint, putik, ihi at kung ano ano pa. But she only smirk on those mean girls as if telling how cheap there are.

Hindi ko maiwasang ma-amuse sa kanya. She's a nerd, and she's fierce.

"Drice kita mo yang nerd na yan? Si Avi. Maganda kaso mukhang mura." sabi sa akin ni Kenneth at nagtawanan sila.

"Tss." tanging sabi ko na lang.

"Alam mo bro, pagpustahan natin. Tapang tapangan yan e. Landiin mo kaya. Kapag sinagot ka iwan mo. Pupusta ako lalambot din yan. Knowing girls like her? Masyado silang mahina."

Umiling ako sa sinabi mi Kenneth. Pinagmasdan ko si Avi habang seryosng naglalakad sa hallway. Panay ang tawag sa kanya ng masasama ng ibang estudyante pero deadma sya.

Until I saw it.

Naka-earphones sya. Napangisi ako. Damn, matalino.

"Ano Drice? Hina mo naman. Ikaw ang pambato namin e." kantsaw sa akin nina Kenneth.

"Ayoko."

"Bakit? Takot kang mafall?" pang-aasar pa nila.

Inabutan ako ng sigarilyo ni Jean. Kapatid ni Kenneth. Umiwas ako sa kanya.

"Don't push it kuya." maarteng sabi ni Jean.

"Wag kang KJ sis. It's just for fun. Isa pa, wala namang mawawala sa atin."

Tumayo na ako at inayos ang damit ko. Yes, I'm an asshole. I can easily do that. But looking at that nerd?

Mahina?

I don't think so. Parang ayokong kalabanin.

Kaya naman noong naging magkaibigan kami, akala nina Kenneth ay natuloy ang plano. Lalo na at noong hinalikan ko sya sa isang room.

It is not planned though. Naabutan nya ako sa loob at ang gusto ko lang naman ay takutin sya. Hindi ko intensyong halikan sya o makuhanan ng letrato.

I just did. Without knowing the reason why.

I offered her friendship at doon ko sya mas nakilala. Ewan ko pero sobra akong natutuwa sa kanya.

And I'm right. Hindi sya kagaya ng iniisip ng iba. She's not weak. She is much stronger that I think.

We became friends, well for me. Pinilit ko lang sya. I have so many friends but I don't know why I am craving for her. Maybe because I know the she's different. Hindi sya maarte, he never want to get my attention and it's really amusing.

I just woke up one day realizing that she's strong but I know that deep inside she's broken. I just want to protect her. To take care of her. Kasi isang tingin ko pa lang, parang ang sarap nyang alagaan.

I don't why I am feeling this way towards a friend. She's special because she's my friend. But I never really know why she's extra special to me. Not until that night happened. And I was drawn with one realization.

A Lousy GeekTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon