°•Being A Park BaekHyun°•

Extra (Final)

တေျဖးေျဖးတိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလထုသည္ လတ္ဆတ္လြန္းလွသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ စိတ္ျကည္လင္ေစျပီး မ်က္စိတစ္ဆံုး ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ ပင္လယ္ျပင္သည္ ေအးခ်မ္းယာမႈကို ဦးေဆာင္ေလ၏။

ဟာဝိုင္အီ~¡

အပူပိုင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ မ်က္စိအက်ဆံုး ေနရာတစ္ခုထဲ အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ အပန္းေျဖခရီးသြားမ်ားျဖင့္ အျမဲတေစ စည္ကားေနေသာ ေနရာေလးတစ္ခုအျဖစ္ေပါ့။

မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန့ ခရီးထြက္ျခင္းကုိ Park ChanYeol က်က်နနကိုစီစဥ္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေလးလေလာက္ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္း ဟိုသူ့ အကူညီေတာင္း ဒီသူ့ အကူညီေတာင္းျဖင့္ BaekHyun စိတ္ျကိုက္ျဖစ္ဖို့ သူျကိုးစား ျပင္ဆင္ခဲ့ရသည္။ air-line, hotel နဲ႔ ဟာဝိုင္အီဆိုသည့္ ေနရာတစ္ခု… အားလံုး BaekHyun သေဘာက် ျဖစ္ေအာင္ လိုေလးေသးမရွိ ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္းပင္။

ကေလးငါးေယာက္ကို ႏွစ္ဖက္မိဘထိန္းထားခိုင္းျပီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ကိုယ္လြတ္ရုန္း ခရီးထြက္လာျခင္း။

'အာာာ… ကေလးေတြမရွိေတာ့လဲ တစ္မ်ိုးနားအားတာပဲ'

ကုတင္ေပၚအပ်င္းေျကာျပတ္ထြက္မတတ္ဆန့္ရင္း ChanYeol ေျပာလိုက္ေတာ့ ညစာစားဖို့ အျပင္ထြက္ရန္ အဝတ္စားလဲ ျပင္ဆင္ေနသည့္ BaekHyun ကခပ္ဖြဖြရယ္သည္။

'အဘိုးအဘြားေတြေတာ့ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေနေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ဖုန္းဆက္ျကည့္ျကမလား?'

'ဟာာာ ေတာ္ေတာ္… အငယ္ေကာင္က ယံုရတာမဟုတ္ဘူး။ Baek အသံျကားရင္ မိုးမီးေလာင္သြား လိမ့္မယ္'

'ကေလးေတြဘယ္လိုေနမလဲသိခ်င္လိုက္တာ'

ဘဝရဲ႕အခ်ိန္အပိုင္းျခားတစ္ခုကို ကေလးေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းလာလို့ အျပီးမွာေတာ့ အရင္လို ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူတူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို လိုခ်င္ေသာ္ျငား ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနရေတာ့ ဟာတာတာႏိုင္လွသည္။ ခါတိုင္း ညစာစားဖို့ ကေလးေတြကို လိုက္ဂရုစိုက္ေနရတာနဲ့ ဖတ္ဖတ္ေမာေနတဲ့လူက အခုေတာ့ ေအးေဆး ကုတင္ေပၚ လွိမ့္တဲ့သူကလွိမ့္ ပဲမ်ားတဲ့သူကမ်ားျဖင့္ သာယာေနေလ၏။